به نقل از یوبیک آنلاین، آیا تا به حال به این فکر کرده اید که سنگ کلیه دقیقاً چیست و چگونه بر کلیه های ما تأثیر می گذارد و اگر مراقب نباشیم می تواند زندگی روزمره ما را مختل کند و حتی منجر به جراحی شود؟
همشهری آنلاین در نقل ازی نوشت: اگر کمی در مورد عملکرد کلیه ها مطالعه کنید، قطعا بیش از گذشته به آنها رسیدگی می کنید. زیرا می‌دانید که عدم مراقبت از این دو عضو لوبیایی شکل می‌تواند به بهای نارسایی دائمی کلیه تمام شود و کسب‌وکار ما را وارد موضوع دردسرساز دیالیز و حتی پیوند کلیه کند. این در حالی است که به گفته متخصصان، پیوند کلیه در 10 درصد بیماران جواب نمی دهد و منجر به مرگ آنها می شود.
البته سنگ کلیه و نارسایی کلیه دو عارضه متفاوت و مجزا هستند. سنگ کلیه در صورت عدم درمان می تواند منجر به آسیب دائمی به کلیه ها شود و در نهایت ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود، اما نارسایی کلیه زمانی رخ می دهد که کلیه ها دیگر قادر به انجام وظایف خود مانند تصفیه خون و تولید ادرار نباشند و به طور کامل از کار بیفتند.
9 توصیه برای پیشگیری از سنگ کلیه
وظیفه کلیه ها دفع مواد زائد و آب اضافی از بدن به شکل ادرار است. بسیاری از مواد – از جمله انواع مواد معدنی – با ادرار از کلیه ها عبور می کنند. هنگامی که این مواد معدنی به طور کامل از کلیه عبور نمی کنند یا به اندازه کافی در ادرار حل نمی شوند، می توانند به توده های سختی به نام سنگ کلیه تبدیل شوند.
سنگ کلیه توده ای سخت و جامد است که از تجمع مواد معدنی و املاح، کلسیم و اسید اوریک در کلیه ها به وجود می آید. این سنگ ها زمانی تشکیل می شوند که ادرار ما با این مواد اشباع شده و تعادل طبیعی بین مایعات و املاح موجود در ادرار به هم می خورد. در نتیجه کریستال هایی به شکل سنگریزه در کلیه ها تشکیل می شود که در نهایت به هم می چسبند و شبیه سنگ می شوند.
عوامل متعددی در تشکیل سنگ کلیه نقش دارند. از مصرف ناکافی آب و سایر مایعات گرفته تا ژنتیک و سابقه خانوادگی، رژیم غذایی پر نمک، رژیم غذایی پر پروتئین، چاقی و برخی بیماری ها مانند عفونت های مزمن ادراری. سنگ‌های کوچک معمولاً بدون هیچ درد یا علامتی از ادرار عبور می‌کنند، اما سنگ‌های بزرگ‌تر در حالب (لوله‌ای که ادرار را از کلیه‌ها به مثانه می‌برد) باقی می‌مانند و مانع از عبور ادرار می‌شوند و باعث ایجاد درد شدید در پهلوها، خون در حالب می‌شوند. ادرار و حتی مبتلا می شوند.
برای جلوگیری از سنگ کلیه، متخصصان معمولا توصیه هایی را ارائه می دهند که شامل این 9 مورد است.
آب کافی بنوشید: کمبود مایعات باعث افزایش غلظت مواد معدنی در ادرار و افزایش خطر تشکیل سنگ کلیه می شود. روزانه 8 تا 10 لیوان آب بنوشید. به خصوص در هوای گرم یا هنگام ورزش.
تعادل در مصرف نمک: سدیم زیاد در رژیم غذایی باعث افزایش کلسیم در ادرار می شود که عامل تشکیل سنگ است. توصیه های بین المللی این است که مصرف روزانه سدیم باید کمتر از 2300 میلی گرم باشد. علاوه بر این، متخصصان تاکید می کنند که از خوردن غذاها و تنقلات شور مانند چیپس، فست فودها و غذاهای کنسرو شده خودداری کنید.
کخنثی کردن مصرف پروتئین های حیوانی: مصرف زیاد گوشت قرمز، مرغ و حتی ماهی باعث افزایش اسید اوریک در بدن می شود که می تواند منجر به تشکیل سنگ در کلیه ها شود. به جای مصرف مکرر گوشت، می توان جایگزین هایی مانند پروتئین های گیاهی را در نظر گرفت. پزشکان توصیه می کنند در مصرف جگر مراقب باشید. زیرا جگر و سایر گوشت ها حاوی مقدار زیادی «پورین» هستند. پورین به ترکیباتی در غذا گفته می شود که در طی فرآیند هضم به اسید اوریک تبدیل می شوند. اسید اوریک بیش از حد نیز منجر به احتمال ابتلا به نقرس و بیماری های کلیوی از جمله سنگ کلیه می شود.
افزایش مصرف میوه و سبزیجات: مصرف میوه ها و سبزیجات تازه، به ویژه میوه ها و سبزیجاتی که منبع پتاسیم و سیترات هستند، به کاهش خطر تشکیل سنگ کمک می کند.
مصرف متعادل کلسیم: کلسیم اضافی نه تنها برای سلامتی مفید نیست، بلکه اگر بیش از حد مصرف شود، خطر سنگ کلیه وجود دارد. کلسیم اضافی می تواند در جریان خون جمع شود و وقتی از طریق ادرار دفع شود، می تواند باعث ایجاد سنگ کلیه شود. البته این بدان معنا نیست که کلسیم مصرف نکنیم. زیرا کلسیم و کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه رابطه مستقیمی با یکدیگر دارند. پس در حد اعتدال مصرف کنید.
پرهیز از نوشیدنی های مضر: مصرف نوشابه های گازدار و نوشابه های شیرین حاوی موادی هستند که تشکیل سنگ را تحریک می کنند. بنابراین متخصصان تاکید می کنند تا جایی که می توانید مصرف این نوشابه ها را کاهش دهید. آنها اکیدا به افرادی که سنگ کلیه دارند توصیه می کنند که از نوشیدنی های گازدار به خصوص نوشابه های سیاه رنگ خودداری کنند.
فعالیت بدنی منظم: حرکت کافی به عملکرد بهتر کلیه ها کمک می کند و احتمال تجمع مواد معدنی را کاهش می دهد.
اجتناب از مصرف خودسرانه مکمل ها: مصرف بیش از حد مکمل های کلسیم، ویتامین C و ویتامین D می تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. بنابراین فکر نکنید که ویتامین ها کاملا بی خطر و بی ضرر هستند و بهتر است همیشه با نظر پزشک آن ها را مصرف کنید. مصرف خودسرانه مکمل ها برای کلیه ها خطرناک تلقی می شود تا جایی که دکتر ایرج خسرونیا فوق تخصص بیماری های گوارشی و کبدی می گوید: مصرف بی رویه و خودسرانه برخی مکمل ها مانند ویتامین D و ویتامین C می تواند باعث بیماری های کلیوی شود. از جمله سنگ کلیه و سایر بیماری ها مانند ناراحتی دستگاه گوارش. ، بیماری های کبدی و حتی مسمومیت. این متخصص تاکید می کند که مصرف ویتامین D حتما با نظر پزشک و پس از آزمایش خون انجام شود. زیرا میزان ویتامین D مورد نیاز هر فردی با فرد دیگر بسته به سن، کمبود آن در بدن و … متفاوت است و همه افراد نباید یک دوز از آن را مصرف کنند.
انجام معاینات دوره ای: اگر سابقه خانوادگی دارید یا از بیماری هایی مانند دیابت یا فشار خون رنج می برید، معاینات دوره ای کلیه ضروری است. برای تعیین دقیق فواصل چکاپ بهتر است با متخصص اورولوژی مشورت کنید. پرشکن توصیه می کند در صورت داشتن سابقه خانوادگی سنگ کلیه، هر 1 تا 2 سال یکبار برای معاینات دوره ای و چکاپ کلیه مراجعه کنید. البته این دوره بسته به عواملی مانند شدت سابقه خانوادگی، سن، شرایط پزشکی و غیره ممکن است متفاوت باشد.
47236
منبع: www.khabaronline.ir
