به نقل از یوبیک آنلاین، هایپرگلیسمی یا قند خون بالا می تواند از عوارض جانبی برخی داروها باشد. گاهی اوقات، سطح قند خون بالا موقتی است و با قطع مصرف دارو از بین می رود، اما برخی از داروها ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهند. علائم شایع قند خون بالا شامل افزایش تشنگی، ادرار و گرسنگی تا کاهش وزن و خستگی متغیر است.
هنگامی که این اتفاق می افتد، می توان آن را با راه حل های آسان مانند تغییر داروها یا مصرف داروهای دیابت برطرف کرد.
داروهایی که مصرف مداوم آنها خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد عبارتند از:
1. کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون
استروئیدها مانند پردنیزون برای درمان التهاب در بسیاری از شرایط، از آرتریت روماتوئید و آسم گرفته تا بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و بیماری های التهابی روده استفاده می شود.
استروئیدها – چه به صورت قرص یا تزریقی مصرف شوند – می توانند سطح قند خون را افزایش دهند. در صورت مصرف دوزهای بالاتر استروئیدها در دراز مدت، احتمال افزایش قند خون بیشتر است.
2. مسدود کننده های بتا. مانند آتنولول، متوپرولول و پروپرانولول
آتنولول، متوپرولول و پروپرانولول بتا بلوکرهایی هستند که مشکلات قلبی مانند ضربان نامنظم قلب و فشار خون بالا را درمان می‌کنند، اما این داروها می‌توانند گلوکز خون را در افراد مبتلا به دیابت افزایش دهند و در افرادی که قبلاً به آن مبتلا هستند، دیابت نوع 2 جدید ایجاد کنند. نداشتند زیرا مسدود کننده های بتا میزان انسولین تولید شده توسط پانکراس را کاهش می دهند.
البته همه مسدود کننده های بتا اینگونه نیستند. به عنوان مثال، کارودیلول (کرگ) و نبیولول (بیستولیک) بر سطح قند خون تأثیری ندارند.
3. هیدروکلروتیازید و متولازون
برخی دیگر از داروهای فشار خون، مانند دیورتیک های تیازیدی و دیورتیک های شبه تیازیدی، می توانند اثر مشابهی داشته باشند. هیدروکلروتیازید (HCTZ) و متولازون مانند بتا بلوکرها می توانند سطح قند خون را افزایش دهند و در عرض 9 تا 18 هفته باعث دیابت نوع 2 شوند. دیابت با مصرف طولانی مدت این داروها بیشتر دیده می شود و احتمالاً به تولید انسولین و پاسخ بدن به آن مربوط می شود.
4. استاتین ها; مانند سیمواستاتین، آتورواستاتین و روزوواستاتین
ممکن است بین استفاده منظم از استاتین ها – داروهایی که کلسترول بالا را درمان می کنند – و افزایش اندک سطح گلوکز در افراد خاص ارتباط وجود داشته باشد. به نظر می رسد استاتین ها سلول های بدن را در برابر انسولین مقاوم می کنند. این خطر در افرادی که دوزهای بالاتر استاتین مصرف می کنند، مانند 40 میلی گرم تا 80 میلی گرم آتورواستاتین (لیپیتور) یا 20 تا 40 میلی گرم روزوواستاتین (کرستور) و سیمواستاتین بیشتر است.
همچنین خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در میان افراد مسن، افرادی که فاکتورهای خطر ابتلا به دیابت دارند و افراد مبتلا به پیش دیابت بیشتر است.
5. آنتی بیوتیک های کینولون; مانند گاتی فلوکساسین
یک دسته از آنتی بیوتیک ها – کینولون ها – با سطح قند خون بالا و پایین در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است. این بیشتر در مورد آنتی بیوتیک کینولون گاتی فلوکساسین صدق می کند.
اگر بیش از 65 سال سن دارید و سایر عوامل خطر دیابت نوع 2 را دارید، بهتر است از مصرف آنتی بیوتیک های کینولون خودداری کنید.
منبع: goodrx
47232
منبع: www.khabaronline.ir
