در تمام موقعیت های زندگی، اگر این کار را انجام دهید، از مشکلات دوری خواهید کرد

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، در کتاب غررالحکم و درر الکلم صفحه 140 روایتی است که (امام علی علیه السلام) می فرماید:

در همه حال روزه بگيريد به خدا سبحان، زيرا از جانب او روزه خواهيد گرفت كه او سبحان است با مانع بزرگ.

در همه حالات زندگی خود به خداوند متعال پناه ببرید و خود را در پناه او قرار دهید; زیرا به کسی پناه می بری که از گرفتاری ها و مشکلات جلوگیری می کند و قدرتی بی نهایت دارد که هر کاری می خواهد انجام دهد.

شرح این حدیث بر اساس درس آیت الله آقا مجتبی تهرانی را در ادامه بخوانید:

به خدا پناه می برم از شر شیطان. بسم الله الرحمن الرحیم

روایتی از امیرالمومنین رضی الله عنه نقل شده است. حضرت می فرماید: خدا پناهت باشد در همه حالاتت، در هر حال و بس. می دانی در دنیا زندگی یکنواخت نیست، این را بدان، فراز و نشیب دارد. توجه کن! یعنی دنیا این گونه است، تلخی و شیرینی آن با هم آمیخته است; نه همه چیز شیرین است و نه همه تلخ، بله. خوب، بنابراین، یک فرد حالت متفاوتی دارد. می گوید در همه حالات خدا باید پشتیبان تو باشد و بس، او را فراموش نکن. گاهی از من می پرسند: نصیحتم کن. این قسمت، به قول خودمان، چیزهای همیشگی من است. می گویم خدا را فراموش نکن، همین. خدا را فراموش نکن، او دیگر چیزی نمی خواهد، بالاترین نصیحت، این را به تو می گویم. سودمندترین چیز این است، خدای ناکرده همین است. همین که فراموش کردی، بدانی کار خراب می شود، فهمیدی؟ اوست که به خدا ایمان دارد، ها! ما می گوییم؛ ما با کسی که ایمان ندارد کاری نداریم.

«عَتَصَمُ فِی الْأَحْسَاتِ» آیا همه حالاتت را فهمیدی «به الله سبحانهو»؟ بگذار پناه تو باشد و بس. فقط و فقط چرا علی علیه السلام علت را هم می گوید. به قول ما دلیل آن جمله بعدی است: «فینناک تععثم من سبحانه بینه عزیز»; معنایش این است که به دژی مستحکم پناه بردی که از او در دنیا قویتر است. فهمیدی ما بالاتر از او نداریم؟ همین که خدا پشتوانه ات شد فهمیدی چی میخوام بگم؟ همه ما گاهی چیزی می گوییم که آلوده به شرک است، حتی خودمان هم نمی فهمیم. تفاسیر هم می کنیم، می گوییم پشتش به کوه قاف است، خیال کردی! ثروتش را می گوید ها! فهمیدی؟! به خدا این اتفاق در یک روز می افتد نه از نظر پولی ها! نه مشکلی پیش میاد، متوجه شدی چی گفتم؟ او حاضر است هر چیزی را که هیچ است، تمام جهان را بدهد. اما حل شدنی نیست، قابل حل نیست. به چیزی که می خواهم بگویم توجه کنید.

همین الان یاد یه مورد افتادم. یکی از دوستانم به من گفت که الان هست، بچه خوبی است… پیر شده و دیگر از خانه بیرون نمی رود. او یکی از دوستان سابق من است. به من گفت یک نفر بود، این مال خیلی سال پیش است، مثلاً بگوییم حدود چهل، پنجاه سال پیش است. اون موقع خیلی بود… یکی از اون آدمایی که پولش به باد رفت، اون موقع گفت. خیلی دلم گرفته بود الان یادم افتاد انگار خدا بهم یاد داد که اینو بگم. حتی فکرش را هم نکرده بودم. گفت، به من گفت، یعنی به این آقا، دوست من زنده است. گفت: اگر بخواهم سلول های بدنم را عوض کنم برای هر کدام یک تومان دارم. اونوقت میفهمی تومن یعنی چی؟ میفهمی چی میخوام بگم؟ سلول ها، هر سلول، شما می دانید چند میلیارد سلول داریم. به من گفت خدا شاهد است، دو سه ماه طول نکشید، گفتند: مرد. خیلی بد! چرا سلول ها را عوض نکردی؟ دو ماه یا سه ماه. این آقا می خواست سلول ها را عوض کند و در ازای آن تومان پول بدهد. چی میگی؟ می فهمی؟ «بالله سبحانه» را فهمیدی؟ پناه شما نباید پول باشد، نه ریاست شما، هر چه، هر چه، هر چه باشد. فهمیدی؟! حالا من نمی خواهم آن را در قالب معرفتی قرار دهم، همین. انسان باید از خداوند متعال جدا شود. میفهمی یعنی چی؟ همه دشمنان را شکست دهید و به او بپیوندید. فهمیدی دیگه مشکل روحی نیست