گروه فکربه نقل از خبرگزاری اخبار آنلاینکنعان ملک مقاله ای در مورد مدارا و احترام نوشته که با ترجمه نفیسه نیک بخت در کانال علوم انسانی منتشر شده است. ملک بین تساهل و احترام تمایز قائل می شود و تأکید می کند که «تمایز قائل شدن بین افراد و ایده های آنها برای برخورد یکسان با آنها در عین به چالش کشیدن عقاید و عقاید آنها ضروری است. به همین دلیل است که پیشنهادهایی که احترام به همه ایده‌ها را توصیه می‌کنند در دانشگاه کمبریج رد می‌شوند.» در اینجا خلاصه ای از این مقاله آورده شده است:
***
یا باید به نظراتی که با آنها مخالفیم احترام بگذاریم یا تحمل کنیم؟ در مورد هر عقیده ای بحث های مختلفی وجود دارد، اما در چارچوب همه بحث ها، این سوال مطرح می شود که چگونه باید مفاهیم «تساهل» و «احترام» را درک کنیم؛ مفاهیمی که در همه گفت وگوها درباره آزادی بیان و جنگ های فرهنگی مطرح می شود. و درگیری ها
تساهل مفهومی است که تاریخچه طولانی و معانی لغزنده زیادی دارد. از بحث‌های قرن هفدهم در مورد آزادی مذهبی گرفته تا گفتگوهای جدیدتر در مورد مهاجرت و مهاجران، معنای اصلی تساهل، تمایل به پذیرش باورها و اعمالی است که ممکن است با آنها مخالف باشیم، اما می‌دانیم برای دیگران مهم است. این باورها ممکن است شامل اعمال مذهبی یک گروه اقلیت یا اعتقاد به اعتقادات و مناسک بر خلاف اجماع جمعی باشد.
اما امروزه بسیاری تسامح را نه تمایل به پذیرش همه دیدگاه ها، صرف نظر از توهین آمیز یا غیر توهین آمیز بودن آن ها، بلکه وسیله ای برای مهار و جلوگیری از انتشار باورهایی می دانند که ممکن است برای گروه دیگری توهین آمیز باشد و موجب خشونت شود. چنین معنایی از تساهل را می توان در دیدگاه کسانی دید که مثلاً طرفدار جلوگیری از انتشار کاریکاتوری از پیامبر اسلام در مجله شارلی ابدو یا تعلیق توئیتر سالیل تریپاتی هندی هستند. روزنامه نگاری که در شعری ناسیونالیسم هندو را به چالش کشید. در این چارچوب، تساهل مفهومی برای دفاع و حمایت از کسانی است که به عقایدشان توهین شده است و مجوزی برای ممنوعیت انتشار افکار افراد که نوعی بی احترامی به عقاید دیگران را در پی دارد.
مفهوم «احترام» پیچیده‌تر و چندوجهی‌تر از مفهوم «تساهل» است. احترام اساساً با احساس برتری بخشی نسبت به قسمت دیگر همراه است. این مفهوم همچنین با درجه ای از ارزش گذاری همراه است، به این معنی که مردم به کسی یا عملی که برای آن ارزش قائل هستند احترام می گذارند.
معنای دیگری از احترام که در جوامع مدرن و برابری طلب به کار رفته است این است: انسان دانستن همه مردم و اذعان به اینکه همه انسان ها در جامعه اخلاقی جایگاهی برابر دارند. در چنین دیدگاهی احترام و مدارا مفاهیم مکمل یکدیگرند. مدارا به معنای تحمل همه عقاید و عدم احترام به آنها است. در حالی که احترام به معنای ارزش گذاری یکسان برای افراد بدون توجه به مذهب، فرهنگ، نژاد و جنسیت است، اما لزوماً ارزش گذاری برای دیدگاه ها و اعمال آنها نیست.
چنین تعریفی از احترام، مانند تعریف تحمل، در طول زمان تغییر کرده است و اکنون بسیاری بر این باورند که نه تنها به مردم بلکه به اعتقادات آنها نیز احترام می گذارد. باخو پارک، فیلسوف سیاسی، می گوید: از آنجایی که انسان ها از نظر فرهنگی توسط یکدیگر احاطه شده اند، احترام یکسان به افراد مستلزم احترام به فرهنگ و شیوه زندگی آنهاست.
اما اختلاط مردم با فرهنگ و باورهایشان حرکتی خطرناک است، مانند کاری که نژادپرستان انجام می دهند. تمایز قائل شدن بین افراد و ایده های آنها برای برخورد یکسان با آنها در عین به چالش کشیدن عقاید و عقاید آنها ضروری است. به همین دلیل است که در دانشگاه کمبریج پیشنهادهایی که احترام به همه ایده‌ها را توصیه می‌کنند رد می‌شوند و ملاک تحمل همه باورها است نه احترام به آنها. بنابراین، به این ترتیب، می توان چیزی را تحمل کرد، در حالی که آن را به چالش کشید. در نتیجه جامعه مبتنی بر ارزش‌های تساهل و احترام، جامعه‌ای برابرتر در راستای پیشبرد حقوق اقلیت‌ها خواهد بود.
216216
منبع: www.khabaronline.ir
