بهترین افراد امت پیامبر اکرم چه کسانی هستند؟

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، در کتاب مجموعه ورام جلد 2 صفحه 123 روایتی آمده است که پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:

خیر امتی که جوانی خود را در راه طاعت خدا از بین ببرد و نفس خود را از خوشی های دنیا از شیر بگیرد و به آخرت توکل کند، این عذاب اوست. به خدا سوگند بالاترین درجات بهشت

بهترین مردم امت من کسانی هستند که جوانی خود را در راه اطاعت خدا گذرانده اند و نفس خود را از خوشی های دنیوی بریده اند و آرزوی آخرت دارند. در حقيقت پاداش آنها نزد خداوند بالاترين مرتبه بهشت ​​است.

شرح این حدیث بر اساس درس آیت الله آقا مجتبی تهرانی را در ادامه بخوانید:

به خدا پناه می برم از شر شیطان. بسم الله الرحمن الرحیم

در این روایت شریفه که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است، سه چیز را در رابطه با به اصطلاح ما، درجات بهشت ​​برای مردم ذکر می کند که برای چه کسانی هستند، بهشت ​​درجاتی دارد. و سطوح و اینها چیزهای دیگر است. عرض کنم که یک بار این را عرض کردم، حالا به ذهنم رسید: مرحوم پدرمان می گفت، گاهی می گفتند، تعبیرش، البته از یکی از بزرگانش نقل می کرد، می گفت. که: بهشت ​​اصطبل هم دارد. تعبیر او بود. می خواست بگوید از نظر درجات می فهمی چه می خواهم بگویم؟ فقط دنبال بهشت ​​رفتن نباش ها! آنجا اصطبل هم هست، تو را در اصطبل حبس می کنند. سطح تفکر، هوش خود را بیاورید. میفهمی چی میگم؟! همانطور که می گوییم نظر خود را مطرح کنید. حالا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فکر می کند که اینجا چه افرادی هستند نسبت به درجات عالی بهشت.

می گوید: «خیر امت من» بهترین شخص در امت من است، آن که اول جوانی خود را در راه اطاعت خدا بگذراند. گوش کن یک نکته ای هست و آن این است که: انسان به لطف خدا در جوانی بی احتیاطی عمل کند، بعد که به سن رسید دیندار شود، مقدس شود و… این البته بد نیست خوب است مهم نیست که انسان کجا باشد، چه کاری می تواند انجام دهد که به آن آسیب برساند؟ جلوگیری از آن سودمند است. این مشکوک نیست. اما یعنی اطاعت در جوانی با اطاعت در چه چیزی قابل مقایسه نیست؟ وقتی انسان به سن رسید، این برایش روشن شد، به عقب برنگرد. دقت کردی؟! یعنی با چی قابل مقایسه نیست؟ در پیر شدن، در پیری، الف.

دو: «وَ یَجْرَعُ النَفْسَهُ مِنَ اللَّهُ الدُّنْیا»; به چه معناست؟ یعنی گوش دادن به این دم از لذت های نفسانی دنیا؟ در به اصطلاح دوری ما، این «فاطمه»; این نام کودکی است که از شیر گرفته شده است. دقت کردی؟! بگیر یعنی چی؟ یعنی دنبال لذت های دنیوی نباش. خوشبختی دنیا حلالش و حرامش دیگه کاری نداریم فهمیدی؟! حلال باشد، نگذارید این منیت شما را به سعادت دنیا وابسته کند. توجه کنید. البته این درست است، این را به شما بگویم، این را بدانید! عشق ها ناشی از لذت هاست. از هر چیزی که لذت می برید، آن را دوست خواهید داشت. دقت کردی یا نه؟ لذت بیشتر، عشق بیشتر؛ این ممنوعه است. از نظر درونی انسان این گونه است. درسته؟! اگر انسان وابسته به لذایذ دنیا شد، سر همه گناهان آمده است، «حب الدنیا سر چی؟ «کل گناه» از همین جا می آید، تو را فقیر می کند. دوم

سه: «وَ تَوَلَّهُ فِی الْآخِرَةِ» تولّه: مجموع شور، می گوییم. آیا توله سگ توتال شور را درک می کنی؟ و شوق آخرت داشته باشد نه فرار از آن. میفهمی؟! همه ما، خودم می گویم؛ می ترسم بروم. من از مرگ می ترسم. شد؟! آرزوی آخرت چیست؟ من ندارم به عرض من رسیدی؟! خوب حضرت در اینجا سه ​​مطلب فرموده است. یک: جوانی او در طاعت خدا بگذرد. دو: وابسته نبودن. نگذارید روح وابسته به لذت های دنیا شود. سه: و آرزوی آخرت دارد. چنین شخصی؛ سپس می فرماید: «این ثواب الله تعالی است». ثواب این کار نزد خدا چیست؟ بالاترین درجات بهشت ​​به این داده شده است.