بهترین دوست از دیدگاه علی (علیه السلام)/ حسادت دوست; آفت دوستی

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، بهترین دوست از دیدگاه امام علی (ع) را در نهج البلاغه به شما معرفی می کنیم.

به نقل از حوزه نیوز، رابطه دوستی در اسلام به قدری جایگاه والایی دارد که اگر بخواهیم فرمایش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به شیعیان را خلاصه کنیم باید بگوییم: برای حفظ و حفظ رابطه دوستی تا آخر بایستید. و تمام وجودت را بده

الزامات دوستی

1. “با انصاف، دوستان زیادی پیدا کنید”.
2. «در دوستی با دوست شکیبا باش شاید روزی دشمن تو شود و در دشمنی با دشمن شکیبا باش که شاید روزی دوست تو شود».
3. «اگر می خواهی از برادرت جدا شوی، جای دوستی بگذار تا اگر روزی خواست پیش تو برگردد».
4. «دوست کسى است که آداب دوستى را پنهانى به جا مى آورد».

اسلام دین اعتدال است و هیچ افراطی را نمی پذیرد. اسلام برای همه مسلمانان قانون جامعی ارائه می کند که اگر مسلمانان از آن پیروی کنند همه مشکلات اجتماعی حل می شود، یعنی آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نیز مپسند و آنچه برای خود می پسندی برای دیگران نیز بپسند. ” ».
دوستی نیز مانند سایر روابط اجتماعی مشمول این قانون است. اگر دوستان به این حدیث عمل کنند قطعا دوستی آنها پایدار و پایدار خواهد بود.

5. «سه چیز است که دوستی می آورد: خوش خلقی، صمیمی و فروتن».
6. «دوستی واقعی در رعایت عهد و پیمان است».

اگر بخواهیم از منظر آسیب شناختی به روابط اجتماعی در جامعه و به تبع آن رابطه دوستی نگاه کنیم، عدم حسن عهد و وفاداری به عهد و پیمان در جامعه ما مشهود است و قطعاً اگر بخواهیم رابطه خوبی برقرار کنیم. باید به وعده های یکدیگر احترام بگذارند

7. «هنگامی که برادرت از تو جدا شد، پیوند دوستی برقرار می کنی، اگر روی گردانید، مهربانی کن، و چون بخیل است، گذشت کن، وقتی دور شد، نزدیک، و چون سختی گرفت آسان، و چون گناه کرد عذر او را بپذیر، گویا تو بنده او هستی و او صاحب نعمت توست.

در واقع حضرت می فرماید که از هر اشتباهی که دوستت می کند چشم پوشی کن; زیرا چیز با ارزش تری (دوستی) در اختیار دارید.

معظم له تا آنجا پیش می روند که می فرمایند: خود را خادم و دوستت را ارباب بدان. حضرت با بیان این مطلب حجت را بر ما تمام کرده و راه هر شبهه ای را بسته است.

البته اگر دوست خود را مطابق با موازین اسلامی انتخاب کرده باشیم (که در پایان سخنرانی به تفصیل بیان خواهد شد) باید سعی کنیم رابطه دوستی را حفظ کنیم، در غیر این صورت دوستی که ویژگی های او مطابق با دستور نیست. ائمه قطعاً ارزش و جایگاه دوست مورد نظر ائمه است. نخواهد داشت

آفات دوستی
1. «هرگاه مؤمن برادر خود را به خشم آورد، قطعاً از او جدا شده است».
2. «کسی که تنبلی کند، حق را تضییع می کند و هر که از متکلم پیروی کند دوستی را از بین می برد».
3. «غیرت دوست از مفاسد دوستی است».
4. «هرگز حق برادرت را در اعتماد به دوستی که با او داری از دست نده؛ زیرا کسی که حقش را از بین ببری، برادرت نخواهد بود.
5. «با کسى که به تو علاقه ندارد مهربان باش، تا برادرت براى گسستن پیوند دوستى، دلیلى محکمتر از برقرارى پیوند با تو نداشته باشد، یا در انجام بدى، بهانه اى قویتر از نیکوکارى آورد. ” .
6. «کسی که دوستش را زیارت و سلام نکند، دوستی او را از بین می برد».
7. “وقتی کسی را دوست دارید، زیاده روی نکنید.”

به طور کلی رابطه دوستی مانند سایر روابط اجتماعی بر دو چیز استوار است:
– گرایش به اخلاق حسنه: خوش اخلاقی، راستگویی، وفاداری و خوش اخلاقی،…
– پرهیز از بدخلقی های اجتماعی: حسادت، پرحرفی، اغراق، عصبانیت و غیره.
قطعا رعایت این دو مورد کمک زیادی به حفظ رابطه دوستی می کند.

معیارهای انتخاب دوست

1. «در راه خدا دوست بدارید که با شما در اصلاح دین جهاد کند و برای شما یقین حاصل کند».
2. «از محبت به دشمنان خدا و یا خالص ساختن دوستی برای غیر اولیای خدا بپرهیزید، زیرا هر که مردم را دوست بدارد در احاطه آنان خواهد بود».
3. «سزاوارترین انسان برای دوست داشتن کسی است که سودش به نفع تو باشد و ضررش به دیگران».
4. «دوستی فرزندان دنیا زمانی قطع می شود که اسباب آن قطع شود و دوستی فرزندان آخرت چون دلیل آن ماندگار است».

اسلام آخرت را بر دنیا، اولیای خدا را بر دشمنان خدا، سود را بر ضرر ترجیح می دهد. در واقع اسلام یک فرمول کلی به مسلمانان ارائه می دهد و می گوید: قبل از هر کاری ابتدا فکر کنید که چگونه به شما در اصلاح آخرت و دینتان کمک می کند. و اگر این رابطه با رفع نیازهای دنیوی شکل می گرفت، مطمئناً پس از رفع مشکل رابطه دوستی به پایان می رسد.

بهترین دوست

«آگاه باشید، همانا این قرآن هدایت کننده ای است که فریب نمی دهد و هدایت کننده ای است که گمراه نمی کند و سخنوری است که هرگز دروغ نمی گوید.

هیچ کس با قرآن همراهی نکرد، مگر کسی که بر آن افزود یا از آن کاسته و بر هدایت آن بیفزاید و از کوری و گمراهی آن کاست.

آگاه باشید که هیچ نیازی به قرآن نیست و بدون قرآن بی نیاز نخواهد بود پس شفای خود را از قرآن بخواهید و در سختی ها از قرآن کمک بگیرید که در قرآن بزرگ ترین بیماری ها را شفا می دهد. یعنی کفر، نفاق، نافرمانی و گمراه کننده است.

پس خواسته های خود را به وسیله قرآن از خداوند بخواهید و با محبت به قرآن به درگاه خدا روی آورید و به وسیله قرآن از خلق خدا چیزی نخواهید. زیرا برای تقرب مردم به خدا هیچ راهی بهتر از قرآن نیست.

حضرت بالاخره بهترین دوست را به ما معرفی می کند; دوستی که برای ما سود دنیا و آخرت می آورد و عین حق است و هرگز ما را تنها نمی گذارد.

قرآن بهترین دوست برای هر انسانی است. زیرا هرکسی به نسبت جایگاه و ظرفیت خود از این رابطه سود می برد و ضرر و زیان در این رابطه وجود ندارد.