نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، تهمت زدن به دیگری علاوه بر اینکه امری نادرست و ناعادلانه است، بار منفی و سیاهی دارد که باعث از بین رفتن اعتماد و دوستی در بین افراد می شود، چه تهمت خورده، چه شخص مورد تهمت و چه شخص یا افرادی که آن تهمت را شنیده اند، زیرا باعث شک و تفرقه می شود، اما برای این موضوع مجازات های خاصی در قانون اساسی و قرآن وجود دارد و بحث های زیادی در مورد آن وجود دارد که سعی کردیم در این مقاله جمع آوری کنید، پس پیشنهاد می کنیم این مقاله را از دست ندهید.
تهمت چیست؟
به نقل از خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان ؛ نسبت دادن گفتار یا فعل ناروا یا صفت نادرست به شخصی که باعث از بین رفتن آبروی او شود.
تهمت بدترین نوع دروغ است، زیرا اگر ثابت شود گفته او درست بوده، باز هم غیبت محسوب می شود.
انواع تهمت
اگر عمداً عیب یا گناهی را به کسی که آن عیب یا گناه را ندارد نسبت دهد، آن شخص را افترا زده است.
اما اگر تهمت زن از روی سوء ظن چیزی را به کسی نسبت دهد تو را زده است.
تفاوت تهمت و غیبت چیست؟
به نوعی می توان گفت که غیبت بهترین نوع تهمت است. پیامبر اکرم (ص) تفاوت تهمت و غیبت را این گونه بیان می کند: وقتی درباره برادر مؤمن خود چیزی می گویی که می دانی در اوست، غیبت کرده ای، اما اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای. .
امام صادق (علیه السلام) در این باره می فرماید: «غیبت آن است که درباره برادرت آنچه را خدا پنهان کرده بگوئی و آنچه در او نیست به او نسبت دهی».
مجازات تهمت به دیگران در قانون چیست؟
یکی از دعاوی که در رأس جرایم و آمار دستگاه قضایی قرار دارد و سهم زیادی از ورود به پرونده های قضایی را به خود اختصاص داده است، دعوای تهمت است.
باید پرسید اگر کسی به دیگری تهمت زد و نتواند آن را ثابت کند مجازاتش چیست؟
ماده 697 قانون مجازات اسلامی در تعریف افترا مقرر می دارد: هر کس به وسیله اوراق چاپی یا مکتوب یا به وسیله درج در روزنامه و مجلات یا به وسیله سخنرانی در مجامع یا به هر وسیله دیگر صریحاً نسبت دهد یا چیزی را برای کسی منتشر می کند که طبق آن قانون جرم محسوب می شود و نمی تواند اصالت آن اسناد را ثابت کند، مگر در مواردی که موجب مجازات شود. حبس از یک ماه تا یک سال و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آنها حسب مورد محکوم علیه. خواهد بود
نوعی افترا که موجب حد می شود، انتساب زنا یا… به غیر است که در اصطلاح شرعی قذف می گویند و تهمت کننده مستحق هشتاد ضربه شلاق است.
ماده 699 قانون مجازات اسلامی افترا را این گونه تعریف می کند: هر شخصی عالماً و عمداً به قصد متهم ساختن دیگری به ارتکاب جرم یا اشیایی که در نزد شخصی پیدا می شود بدون اطلاع آن شخص در خانه یا محل تحصیل یا اختفا یا مخفی کردن اشیایی که متعلق به خود است یا به نحوی متعلق به خود بداند و در نتیجه این عمل شخص مذکور پس از تعقیب کیفری صدور قرار منع تعقیب یا اعلام برائت قطعی آن شخص، مرتکب به حبس از شش ماه تا سه سال یا تا ۷۴ ضربه شلاق.
اگر مفتری نتواند تهمتی را که به شما کرده است ثابت کند، طبق مواد ۶۹۷ و ۶۹۹ ق.م.ا به حبس از یک ماه تا یک سال یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
هر چند لازم است انسان تمام تلاش خود را بکند تا در معرض سوء ظن دیگران قرار نگیرد. با وجود این، ممکن است شخصی به دلیل موقعیت اجتماعی، مالی یا شغلی خاص خود، حتی اگر فردی پاک باشد، مورد سوء ظن یا حسادت دیگران و متهم به گناه و آزار و اذیت آنها قرار گیرد.
کسی که از این تهمت ها رنج می برد باید بداند که وظیفه او جلب رضایت خداست نه دیگران. زیرا مسئول پاسخگویی به اعمال انسان و پاداش و کیفر آنها خداوند است نه دوست و همسایه و همکار. پس نباید به خاطر سخنان دیگران زیاد نگران و خود را اذیت کند، بلکه باید به خدا توکل کند و به رحمت و اجر عظیم او امیدوار باشد.
اما کسانی که به دیگران بدگمان می شوند و بی دلیل به مؤمنان تهمت می زنند باید بدانند که مرتکب گناه بزرگی شده اند و سریعا از گناه خود توبه کنند و از فردی که به آن تهمت زده اند طلب بخشش کنند. تهمت زدن به دیگران از گناهان کبیره است که می تواند آخرت انسان را تباه کند و تهمت زننده را عذاب بزرگی در پی داشته باشد. این گناه بزرگتر و بدتر از برخی از گناهان کبیره دیگر مانند عقب نشینی است; زیرا غیبت عبارت است از گفتن عیوب دیگران، اما تهمت گفتن دروغ و دروغ در مورد دیگران است. خداوند در قرآن در مورد شبهه چنین فرموده است: «اِنَّ الذَنَّبُ». برخی از شبهات گناه محسوب می شود.
حال وقتی بد اندیشی در مورد دیگران گناه محسوب می شود، اگر شخصی این شبهه را ابراز کند و به دیگران برساند که به آن تهمت و تهمت می گویند، چه گناه بزرگی محسوب می شود؟ لذا در روایات در برابر این کار زشت موضع سختی گرفته شده است. امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «هر کس به برادر مؤمن خود تهمت بزند، همان گونه که نمک در آب حل می شود، ایمان در قلبش از بین می رود».
تهمت زدن به دیگری علاوه بر داشتن بار منفی و سیاه، در قرآن و قانون نیز مجازات دارد.
تهمت زدن به دیگری علاوه بر اینکه امری نادرست و ناعادلانه است، بار منفی و سیاهی دارد که باعث از بین رفتن اعتماد و دوستی در بین افراد می شود، چه تهمت خورده، چه شخص مورد تهمت و چه شخص یا مردمی که آن تهمت را شنیده‌اند، زیرا باعث شک و تفرقه می‌شود، اما در قانون اساسی و قرآن مجازات‌هایی برای این موضوع وجود دارد و بحث‌های زیادی در این باره وجود دارد که باشگاه خبرنگاران جوان سعی کرده است در این مقاله گردآوری کند، پس پیشنهاد می کنیم این مطلب را از دست ندهید.
تهمت چیست؟
نسبت دادن گفتار یا کردار ناروا یا صفت ناروا به شخصی که باعث از بین رفتن آبروی او شود.
این مطلب را از دست ندهید: امام صادق (ع) در مورد تهمت چه فرمودند؟
تهمت بدترین نوع دروغ است، زیرا اگر ثابت شود گفته او درست بوده، باز هم غیبت محسوب می شود.
انواع تهمت
اگر عمداً عیب یا گناهی را به کسی که آن عیب یا گناه را ندارد نسبت دهد، آن شخص را افترا زده است.
این را از دست ندهید: نسخه ای برای درمان حرص، خودخواهی و تهمت
اما اگر تهمت زن از روی سوء ظن چیزی را به کسی نسبت دهد تو را زده است.
تفاوت تهمت و غیبت چیست؟
به نوعی می توان گفت که غیبت بهترین نوع تهمت است. پیامبر اکرم (ص) تفاوت تهمت و غیبت را این گونه بیان می کند: وقتی درباره برادر مؤمن خود چیزی می گویی که می دانی در اوست، غیبت کرده ای، اما اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای. .
امام صادق (علیه السلام) در این باره می فرماید: غیبت آن است که درباره برادرت آنچه را خدا پنهان کرده است بگوی و آنچه را در او نیست به او نسبت دهی.
مجازات تهمت به دیگران در قانون چیست؟
یکی از دعاوی که در رأس جرایم و آمار دستگاه قضایی قرار دارد و سهم زیادی از ورود به پرونده های قضایی را به خود اختصاص داده است، دعوای تهمت است.
باید پرسید اگر کسی به دیگری تهمت زد و نتواند آن را ثابت کند مجازاتش چیست؟
این مطلب را از دست ندهید: دلیل دروغ گویی در ازدواج چیست؟
ماده 697 قانون مجازات اسلامی در تعریف افترا مقرر می دارد: هر کس به وسیله اوراق چاپی یا مکتوب یا به وسیله درج در روزنامه و مجلات یا به وسیله سخنرانی در مجامع یا به هر وسیله دیگر صریحاً نسبت دهد یا چیزی را برای کسی منتشر می کند که طبق آن قانون جرم محسوب می شود و نمی تواند اصالت آن اسناد را ثابت کند، مگر در مواردی که موجب مجازات شود. حبس از یک ماه تا یک سال و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آنها حسب مورد محکوم علیه. خواهد بود
نوعی افترا که موجب حد می شود، انتساب زنا یا… به غیر است که در اصطلاح شرعی قذف می گویند و تهمت کننده مستحق هشتاد ضربه شلاق است.
ماده 699 قانون مجازات اسلامی افترا را این گونه تعریف می کند: هر شخصی عالماً و عمداً به قصد متهم ساختن دیگری به ارتکاب جرم یا اشیایی که در نزد شخصی پیدا می شود بدون اطلاع آن شخص در خانه یا محل تحصیل یا اختفا یا مخفی کردن اشیایی که متعلق به خود است یا به نحوی متعلق به خود بداند و در نتیجه این عمل شخص مذکور پس از تعقیب کیفری صدور قرار منع تعقیب یا اعلام برائت قطعی آن شخص، مرتکب به حبس از شش ماه تا سه سال یا تا ۷۴ ضربه شلاق.
این مقاله را از دست ندهید: چرا برخی افراد نمی توانند دست از دروغ گویی بردارند؟
اگر مفتری نتواند تهمتی را که به شما کرده است ثابت کند، طبق مواد ۶۹۷ و ۶۹۹ ق.م.ا به حبس از یک ماه تا یک سال یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
هر چند لازم است انسان تمام تلاش خود را بکند تا در معرض سوء ظن دیگران قرار نگیرد. با وجود این، ممکن است شخصی به دلیل موقعیت اجتماعی، مالی یا شغلی خاص خود، حتی اگر فردی پاک باشد، مورد سوء ظن یا حسادت دیگران و متهم به گناه و آزار و اذیت آنها قرار گیرد.
کسی که از این تهمت ها رنج می برد باید بداند که وظیفه او جلب رضایت خداست نه دیگران. زیرا مسئول پاسخگویی به اعمال انسان و پاداش و کیفر آنها خداوند است نه دوست و همسایه و همکار. پس نباید به خاطر سخنان دیگران زیاد نگران و خود را اذیت کند، بلکه باید به خدا توکل کند و به رحمت و اجر عظیم او امیدوار باشد.
اما کسانی که به دیگران بدگمان می شوند و بی دلیل به مؤمنان تهمت می زنند باید بدانند که مرتکب گناه بزرگی شده اند و سریعا از گناه خود توبه کنند و از فردی که به آن تهمت زده اند طلب بخشش کنند. تهمت زدن به دیگران از گناهان کبیره است که می تواند آخرت انسان را تباه کند و تهمت زننده را عذاب بزرگی در پی داشته باشد. این گناه بزرگتر و بدتر از برخی از گناهان کبیره دیگر مانند عقب نشینی است; زیرا غیبت عبارت است از ایراداتی که در دیگران وجود دارد، اما تهمت گفتن مطالب نادرست و دروغ در مورد دیگران است. خداوند در قرآن در مورد شبهه چنین فرموده است: «اِنَّ الذَنَّبُ». برخی از شبهات گناه محسوب می شود.
این مطلب را از دست ندهید: دروغ گویی یک خواستگار در مورد مدرک تحصیلی چه حکمی دارد؟
حال وقتی بد اندیشی در مورد دیگران گناه محسوب می شود، اگر شخصی این شبهه را ابراز کند و به دیگران برساند که به آن تهمت و تهمت می گویند، چه گناه بزرگی محسوب می شود؟ لذا در روایات در برابر این کار زشت موضع سختی گرفته شده است. امام صادق (علیه السلام) می فرمایند: «هر کس به برادر مؤمن خود تهمت بزند، همان گونه که نمک در آب حل می شود، ایمان در قلبش از بین می رود».
تهمت در قرآن
در مورد تهمت آیات فراوانی وجود دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره می کنیم:
«و هر کس گناهی به دست آورد یا گناهی کند و سپس گناهی بی گناه به او کند، احتمال تهمت و گناه آشکار را از دست می دهد» (سوره نساء، آیه 112).
«و کسى که خطا یا گناهى مرتکب شود و سپس به معصوم متهم شود، بار سرزنش و گناه آشکارى بر دوش گرفته است».
«وَ الَّذِینَ یَحْفُوا الْمُحْسِنُونَ ثَمَّا لَمَا تَعْلَمُوا الْمُحْسِنُونَ فَأَسْتَحْبُهُمْ إِلَیْهُمْ إِلَیْهُمْ إِلَیْهُمْ هُمْ شَهْدَةٌ وَ أَنَّهُمْ فاسَقُونَ» (سوره نور، آیه 4).
«و کسانی که زنان پاکدامن را متهم می کنند، سپس چهار شاهد (در مورد آنها) نیاورند، هشتاد ضربه شلاق به آنها بزنید و هرگز شهادتشان را نپذیرید، و آنها فاسقند».
«همانا کسانی که حافظ نیکوکاران غافلان مؤمنان هستند، در دنیا و آخرت لعنت شده‌اند و برای آنان عذابی بزرگ است» (سوره نور، آیه 23).
«کسانی که زنان پاکدامن و بی گناه (به هر گونه آلودگی) و مؤمنان را متهم می کنند، در دنیا و آخرت از رحمت خدا دورند و برایشان عذابی بزرگ است».
تهمت در احادیث
حضرت محمد (ص):
منبع: www.khabaronline.ir
