هشدار آخرالزمان؛ مردمی که صبح مسلمان و شب کافر می شوند

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، مرحوم آیت الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه علمیه در یکی از دروس اخلاق خود به طرح موضوع «از نور معصوم تا آخرالزمان: رمز خلقت و هدایت و آزمایش ایمان» پرداخته است. که متن آن به شرح زیر است:

بر اساس روایت حوزه، بر اساس دیدگاه های دینی و فلسفی، زمان به خودی خود دارای همان ارزش ذاتی است، اما برخی از روزها و شب ها به دلیل حوادث مهمی که در آنها رخ داده، جایگاه ویژه ای دارند.

این برتری ناشی از حوادث تاریخی یا معنوی است که در آن دوران اتفاق افتاده است. این تصور برگرفته از بیانات امام خمینی (ره) است که بر این موضوع تاکید داشتند.

در متون دینی اعم از زیارات و روایات ذکر شده است که چهارده معصوم علیهم السلام اولین مخلوقات خداوند بوده و تمامی پیامبران با پذیرش مقام پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به درجات عالی معنوی دست یافته اند. بر او).

* نور پیامبر و اهل بیت: مبدأ خلقت جهان

در روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است که فرمود: «اگر در زمان حضرت آدم بودم از من پیروی می کرد و اگر در زمان موسی و عیسی بودم از من اطاعت می کردند».

این بیان نشان می دهد که چهارده معصوم علیهم السلام نه تنها راهنمایان امت، بلکه راهنمایان پیامبران پیشین نیز بوده اند. این موضوع در زیارت امام رضا (علیه السلام) نیز به وضوح بیان شده است.

در روایت صحیحی آمده است که خداوند قبل از خلقت جهان نور پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و اهل بیت علیهم السلام را آفرید.

بر اساس این روایت، خداوند ابتدا سخنی را بر زبان آورد و از آن نور آفرید. سپس سخنی دیگر گفت و از آن روحی پدید آورد. سپس نور و روح را در هم آمیخت و پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، علی (علیه السلام)، فاطمه (سلام الله علیها)، حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) را آفرید.

عرش خدا از نور پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آفریده شده و عرش از نور اوست. نور پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از نور خدا و برتر از عرش است.

سپس نور علی (علیه السلام) شکافته شد و فرشتگان از آن آفریدند. ملائکه از نور علی (علیه السلام) و نور او از نور خدا و علی (علیه السلام) برتر از فرشتگان است. پس از آن نور فاطمه (سلام الله علیها) شکافته شد و آسمانها و زمین از آن آفریده شد.

آسمانها و زمین از نور فاطمه (سلام الله علیها) است و نور او از نور خداست و فاطمه (سلام الله علیها) برتر از آسمانها و زمین است. سپس نور حسن (علیه السلام) شکافت و خورشید و ماه از آن آفرید. خورشید و ماه از نور حسن علیه السلام است و نور او از نور خداست و حسن علیه السلام برتر از خورشید و ماه است.

سرانجام نور حسین (علیه السلام) شکافت و از آن بهشت ​​و بهشت ​​آفریده شد. بهشت و حورالعین از نور حسین علیه السلام است و نور او از نور خداست و حسین علیه السلام برتر از بهشت ​​و حورالعین است.

* حفظ ایمان به آخرالزمان: مانند نگه داشتن آتش در دست

در قرآن کریم از پیامبران به صورت کلی نام برده شده است، اما از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) با عظمت و احترام خاصی یاد شده است. خداوند در سوره شمس به خورشید و ماه سوگند یاد کرده است: «والشمس، و ضحا، و القمر، من ذا الطلحه» (سوگند به خورشید و روشنایی آن و ماه پس از آن).

مفسران در این آیه خورشید را به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) تعبیر کرده اند. با ظهور او ظلمت جهل و شرک از بین رفت. اگر برخی حقیقت را قبول ندارند، تقصیر خودشان است.

خورشید طلوع کرد، اما برخی از زمین ها قادر به دریافت نور نیستند. دانشمندان فواید خورشید را بی شمار می دانند. شکارچیان در شب در تاریکی فعال هستند، اما با طلوع خورشید پنهان می شوند.

خداوند حتی در قرآن به نام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سوگند یاد کرده است که نشان از عظمت او دارد.

فضایل و فضایل پیامبر و اهل بیت علیهم السلام به قدری گسترده است که درک کامل آن برای انسان ها ممکن نیست، اما خداوند ما را از دوستداران آنها قرار داده است.

در روایات آمده است که در آخرالزمان ایمان مردم بسیار ضعیف می شود. در برخی روایات آمده است که مردم صبح مسلمان و شب کافر می شوند.

این دوران زمان سختی ها و آزمایش های بزرگ است. در روایتی دیگر آمده است که حفظ ایمان در آخرالزمان مانند آتش گرفتن در دست است.

برای حفظ ایمان مستحب است بعد از نماز نماز بخواند «اللهم یا رحمان یا رحیم یا گرداننده دلها، استواری دل علی دینک». خوانده شود

همچنین دعا «خدایا جان خود را بشناس، زیرا تو روحت را نمی‌شناسی، من پیامبرت را نمی‌شناسم، خدایا رسولت را بشناس، چون تو را نمی‌دانی من حجتت را نمی‌دانستم، خدایا حجتت را می‌دانستم. اگر دلیل خود را برای من بیان نکردی، از دین منحرف شده ای. خیلی هم بر آن تاکید شده است.

* از مکه تا مدینه؛ سفر دردناک پیامبر (ص) برای گسترش اسلام

نماز عدیله نیز حداقل سالی یک بار مستحب است. این دعا شامل تمام اعتقادات یک مسلمان است و از خداوند می خواهد که این اعتقادات را تا آخر عمر حفظ کند.

پدر پیامبر (ص) عبدالله و مادرش آمنه نام داشت. او در چهل سالگی به پیامبری مبعوث شد، اما در حقیقت از ابتدا پیامبر بود.

خودش گفت: من پیامبر بودم در حالی که آدم هنوز بین گل و آب بود. فضایل پیامبر و اهل بیت علیهم السلام به قدری گسترده است که درک کامل آنها غیر ممکن است.

مثلا حضرت آدم علیه السلام بیست و پنج حرف از اسماء الهی را می دانستند، برخی از پیامبران فقط یک اسم را می دانستند، اما چهارده معصوم (علیه السلام) هفتاد و دو حرف از اسماء الهی را می دانستند. همچنین یک سوم قرآن درباره اهل بیت علیهم السلام است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) 40 سال در میان مشرکان زندگی کرد و در این مدت هیچ رسالتی نداشت. پس از بعثت، سیزده سال در مکه جنگید، اما نتوانست در آنجا بماند.

سپس به طائف رفتند، اما مردم طائف آنها را رد کردند و حتی به بچه ها دستور دادند که به سوی پیامبر سنگ پرتاب کنند. پس از آن به مکه بازگشتند و سپس به مدینه هجرت کردند.

در مدینه ده سال مردم را هدایت کرد و اسلام گسترش یافت. ما نیز وظیفه داریم از این امانت به خوبی پاسداری کنیم و با عمل به دستورات دینی آن را حفظ کنیم.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در طول زندگی خود با سختی‌های فراوانی روبرو شد. در این میان فقط دو نفر از حضرت حمایت کردند.

او خواهر و برادری نداشت و یتیم بود، اما خدا همیشه با او بود. برای گسترش اسلام زحمات زیادی کشیدند و خون های زیادی از دست دادند. حتی در عصر حاضر از انقلاب اسلامی تاکنون شهدای زیادی تقدیم اسلام شده است.

ما نیز باید به دستورات معصومین علیهم السلام عمل کنیم. اگر به این دستورات عمل کنیم، نجات خواهیم یافت و اگر نه، بازنده خواهیم بود.