به گفته خبرگزاری اخبار آنلایناین نامه ویژه شامل گفتگوی احمد گولامی با رضا داواری آرداکانی است. داوری در این مصاحبه دقیق تأکید می کند که “من به ایران فکر می کنم و اهمیتی نمی دهم که آنها درباره شخص من می گویند.” داوری در بخشی از مکالمه بیان می کند ، “کار روشنفکری این نیست که بنشینید و چه کسی قدرتمند و چه قدرتی را بشمارید. من نمی دانم و از شما می پرسم ، آیا این امکان وجود دارد که فرض کنید که این درست نیست ، و در عین حال با انتقاد از قدرت؟
این نامه ویژه همچنین شامل 5 مقاله در مورد عقاید و افکار و آثار رضا داواری اردکانی توسط مغسو فراستی ، آلیزا رجائی ، سید جاواد میری و شیما است. در مقاله خود با عنوان “سهم مخاطبان در ساخت رویه ها: دو نمونه از سوسه و داوری” بیان می کند که جامعه و زمان ، اضطراب وضعیت آنها در زبان این دو فیلسوف ، به دو اصطلاح مختلف.
Alireza Rajaee در مقاله “تأسیس و تعلیق: دو لحظه” داوری “تأکید می کند که برخلاف تصور مشترک ، رضا یک روشنفکر روشنفکر یا محافظه کار نیست ، اما درونی رویکرد فکری رادیکال اوست. راجا می گوید: در یک از امتحانات فلسفه سیاسی ، دکتر رضا داواری از دانش آموزان خود پرسید که چرا هگل پرواز خرد و خرد را به رنگ خاکستری در خاکستری و در شب تاریخ مشاهده می کند و او اظهار می دارد که سؤالی که رضا داواری در آزمون فلسفه مطرح کرد. هشدار وحشیانه ……
“زبان از رضا داواری اردکانی” عنوان مقاله سید جاواد میری در این نامه ویژه است. وی در این مقاله خاطرنشان كرد كه در ایران از دیدگاه نظری و انتقادی ، دیدگاه رضا ارداكانی را استثنائی می داند كه سعی در بررسی زبان در یک صومعه خارج رحمی دارد.
در مقاله ای با عنوان “آزادی ، قانون و سازمان” ، شیما بهار با رضا داواری اردكانی به عنوان اراده روشنفكری این فیلسوف معاصر می گوید و می گوید: كتاب اردكانی به پایان می رسد كه آغاز آن شورشگر نیست و به عنوان داوری ، آن را به پایان می رساند. ممکن است مقدمه آزادی آزادی باشد. او می گوید: “از منظر قضاوت ، هیچ خیر و مصلحت نباید آزادی مردم را محدود کند …”
این نامه ویژه در 2 صفحه توسط روزنامه Shargh در تاریخ 21 فوریه منتشر شده است و در روزنامه ها در دسترس است.
216216
منبع: www.khabaronline.ir