عدم موفقیت اجماع در سرنوشت ایرانیان از قانون اساسی تاکنون/ تاریخ فقدان ؛ انتظار مانند پارلمان ماست / چرا تلاش برای زندگی مدرن در ایران شکست خورده است؟

Farzan Asif Nakhaei: دکتر محمد علی اکبری ، استاد تاریخ دانشگاه شهید بهشتتی به عنوان یک موضوع تاریخی ، خانه محققان علوم انسانی به موضوع اجماع در مورد “تاریخ فقدان” نگاه می کند ، به این معنا که ایرانیان همیشه با وجود خلاقیت نهادهای مدرن ، مانند نمایندگان امپ ، به جای قانونگذاری ، از زندگی بیولوژیکی به زندگی مدرن منتقل شده اند.

معرفی روش ؛ حوزه تاریخ

در ابتدای سخنان خود ، اکبری رویکرد خود را برای ورود به مطرح کرد. وی گفت: “اول ، من می خواهم رویکرد خود را به بحث انجام دهم.” من فکر می کنم که وظیفه مورخان در روزگار ما این است که یک تاریخ تاریخی بگوییم. و نگویم از اوقات تاریخی. این یک مرز بسیار مهم است که مورخ را با ماجرای تاریخی در دو اردوگاه بزرگ متمایز می کند و نوع ظاهر را تعیین می کند. مورخان مرسوم هستند و از نظر سنت خود ، موضوع کار آنها مطالعه وقایع و پدیده ها در دوران تاریخی است. اما من معتقدم که امروز وظیفه مورخان است که یک موضوع تاریخی بگویند. “

وی افزود: “من برخی از این دو را به عنوان بحث توضیح می دهم.” سپس من وارد بحث می شوم. گفتن یک تاریخی به معنای روایت آنچه اتفاق افتاده است ، یعنی آنچه مورخان انجام می دهند. این به این معنی نیست که “این نوعی رویارویی با آنچه در مقابل ما داریم.”

این استاد دانشگاه در ادامه این سؤال را مطرح می کند ، “چگونه در مورد تاریخ موضوع می گوید؟ چگونه می توان در مورد این مسئله صحبت کرد تا تاریخی بگوید؟” وی گفت: “من بین زمان و زمان تفاوت ایجاد می کنم.” معنای تاریخی هم معنای زمانی را دارد که دارای زمان زمانی است و معنای به موقع دارد. به معنای زمان ، در چهره ما ، شکل تاریخی به آن می بخشد. بنابراین امروز مورخان وقتی می توانند از لحاظ تاریخی از موضوعات صحبت کنند ، کار مورخ را انجام می دهند. “

Akbari went on to point out the second point of his discussion in the way of understanding the issues and said: “The issues are formulated in two narratives. A narrative that gives the issues objective. And another aspect that considers the issues to be the researchers. I believe that in the middle of the two, there is the middle of the way that the problems are not as raw as it is claimed, as it is claimed, that the issues are merely congested by the designers’ tendencies, ایدئولوژی ها و برداشت ها در یک رابطه دیالکتیکی بین وضعیت عینی و چگونگی درک مورخان وضعیت عینی است.

زندگی مدرن

مورخ در ادامه بحث خود را در مورد اجماع توضیح داد ، و بحث خود را در مورد “این دو جنبه” توضیح داد و گفت: “از نظر تاریخی و به عنوان یک موضوع ، اگر می خواهم یک اجماع تاریخی و مورخ اجماع داشته باشم ، باید بگویم که اجماع دقیقاً نوعی زندگی در جهان مدرن است ، و مرزهای جهان باید روشن باشد. مترو ، یا زندگی در اطراف و سایر جهان که ما را با دنیای مدرن ارتباط برقرار می کند یا ما را در فضای و روابط مدرن قرار می دهد ، یعنی هر نوع زندگی اجتماعی یا جنبه زندگی اجتماعی در همه دوره های تاریخی ، در واقع یک انحلال معنا و معنای زیادی است که می توانیم امکان درک و گفتگو را درک کنیم. “

وی گفت: “به همین دلیل ، من می گویم که به معنای بنده من ، مهم نیست که ما در حال حاضر به نام اجماع چه محتوایی داریم ، گفتگو درباره موضوعی به نام قربانی است ، گفتگو درباره دنیای مدرن و پدیده های دنیای مدرن است.” دنیای مدرن با فرض اختلافات و تفاوت های علایق و تفاوت های علاقه ، نوعی زندگی در جامعه است. موضوعی که قرار است به دنیای مدرن پاسخ دهد این است که چگونه جامعه ای را بسازیم که به عنوان یک امر وجودی در این جامعه و در عین حال در جامعه و به معنای کنار هم بودن در جامعه پذیرفته شده باشد؟ به نظر می رسد این تحقیق است که دنیای مدرن اساساً با آن روبرو است. از آنجا که جهان های قبل از مدرن ، به یک معنا ، به دلیل سلسله مراتب عمودی ، آنها معمولاً درگیری ها و اختلافات را در خود حل می کنند و به نوعی اختلافات و درگیری ها به رسمیت شناخته نمی شوند. “یا صلح عمومی یا جنگ عمومی در وسط.”

اکبری در ادامه ابراز تفاوت بین دنیای مدرن و پیش از مدرن کرد: “اما دنیای مدرن پیشنهاد می کند که نمی توان آن را از جامعه ، چه در سطح فردی و چه در سطح اجتماعی ، از جامعه ، از بین برد. با فرض این سؤال ، چگونه می توان کل جامعه را سازماندهی کرد ، با فرض اینكه ما واقعاً می توانیم آنها را به آنها بدهیم كه جامعه بتواند با آن زندگی كند.

قانون اساسی دوران دوران مدرن ایران

استاد دانشگاه گفت: “ما از زمان قانون اساسی در ایران با این تجربه آشنا بوده ایم و برای اولین بار با ما روبرو شدیم.” افراد جامعه شهروندان حق این هستند که به آنها فرصتی بدهند که مزایا ، دلبستگی ها و نگرش های اول و مهمترین چیز را داشته باشند و ثانیا ، جامعه سیاسی ما با چنین فرض و مبنای زندگی خود ادامه خواهد داد. ”

اکبری نتیجه می گیرد: “بنابراین من معتقدم که قانون اساسی به این معنا سن ایجاد یک وضعیت تاریخی کاملاً متفاوت از آنچه در پیشینه تاریخی خود در ایران داریم ، است. و داستان از اینجا شروع می شود. یک مطالعه تاریخی طولانی از آن زمان به ما نشان می دهد که علی رغم همه تلاش های قانونی و فکری ، جامعه ما با عدم وجود اختلافات ، درگیری ها و منافع تاریخ در تاریخ و تاریخچه ها ، از این تاریخ برای منزبر برخورد نکرده است. البته ، این باعث می شود مورخ به این معنا که مورخ در مورد چیز واقعی صحبت می کند ، چگونه می تواند تاریخچه فقدان باشد؟ ”

وی گفت: “به هر حال ، این چالشی است که ما را به یک شکل مهم یک بحران تاریخی تبدیل می کند.” همه ما به عنوان قانون اساسی ، از جمله در انقلاب اسلامی ، و تأسیس جمهوری اسلامی و مراحل دیگر تأسیس شده ایم. اما مؤسسه ای که تعیین نشده است. بنابراین از این زاویه ، اگر ببینیم ، تاریخ کمبود است. امروز ، در مطالعه تاریخی ، ما به ژانر تاریخ نگاری و تاریخ فقدان تاریخ احتیاج داریم. فقدان زیادی وجود دارد. “ما به مدت صد و نیم به دنبال چنین جامعه ای هستیم ، بنابراین شکل قانونی آن را ارائه داده ایم ، مانند این که مجلس داریم.”

رفتن به سمت تحقق شکل و نه محتوا

اکبری در ادامه به بحث در مورد محتوای پارلمان پرداخت و گفت: “اساس پارلمان چیست؟ اساس پارلمان مکانیسمی برای ساختن یک جامعه کامل است که می تواند اختلافات ، درگیری ها و اختلافات را نشان دهد ، یعنی مکانیسمی که باعث می شود تضادهای اجتماعی از آن متضاد خود را به سازش منتقل کند. آنها به معنای دقیق و یا اگر آنها قدم بردارند ، در مقابل ، در طول زندگی اجتماعی جدید ما ، بر اساس “اختلال و نافرمانی” است. سازمان های سیاسی ایجاد شده پس از قانون اساسی همه شکست خورده و شکست خورده اند. من اینها را به تاریخ فقدان می گویم. تا تاریخ فقدان ، ما نمی توانیم در مورد احتمال یا امتناع از چیزهایی مانند اجماع صحبت کنیم. وقتی می توانیم از دیدگاه مناسب در مورد اینها صحبت کنیم. این بدان معنی است که ما شکل مجامع را در تاریخ داریم ، اما ما محتوا را نداریم. ”

چرا ایران باید مدرن شود؟

“اما نکته دیگری در مورد وضعیت ایران ؛ به دلیل وضعیت تاریخی ما ، ما نتوانستیم در دنیای جهان بمانیم و به ناچار به دنیای جدید پرتاب شدیم. جبر زمان ما را به این سمت می برد و ما را در ساده ترین شکل از انتقال نهادها ، احزاب ، سازمانها و موسسات مدنی در مین های ساده تر یا آفریده شده در مین های مدرن قرار داده است. دنیای مدرن آلیس را در سرزمین عجایب تفسیر می کنم.

اکبری در ادامه نمونه خود را به عنوان پارلمان یا پارلمان فعلی مشاهده کرد و گفت: “به مجالس فعلی و گذشته و معاونان نگاه کنید. اغلب آنها کارگر هستند. وزرا فقیر بوده اند ، اما نه تنها امروز همیشه بوده است و از طرف دیگر. یعنی اساساً هیچ نگاه قانونی وجود ندارد. بنابراین اجماع این مورد مورد موضوعات است“.”

وی سپس به “دو بیان اجماع” اشاره کرد و گفت: “یک اجماع به معنای همه ، به شکلی از پیشرانه ای که هست ، و تفسیر قدیمی آن مبتنی بر وحدت است.” و دیگری اجماع برای فریب مخالفان نگاه اول بود. حال اگر به آن نگاه کنید ، کسی که از کلمه اجماع استفاده می کند ، اگر او موضع بحرانی داشته باشد ، زمزمه خواهد شد. احساس می کنید می گویند این به معنای انحلال در یک موقعیت است. “در حالی که جوهر اجماع با حفظ اختلافات ، درگیری ها ، اختلافات ، گرایش ها ، بینش ها و جریانهای مختلف اجتماعی و سیاسی ، ساخت کل جامعه است.”

خلاصه

استاد دانشگاه به طور خلاصه گفت: “من از صحبت کردن کمی عذرخواهی می کنم ، می خواستم بیشتر بگویم ، می خواهم بگویم که می خواهیم در مورد اجماع صحبت کنیم.

بیشتر بخوانید:
حوادث بین دولت و کارشناسان وزارت اطلاعات در مورد FTA / عدم اجماع در دولت پزشکی. درگیری ، مادر دولت دولت / صدای
پروژه پزشکی ناکام و دولت وی “تنها” شده است ، تنها راه حل دولت پس از انقلاب/ مسعود این است که …
هشدار دلاور: بیگانگان نزدیک به وجود ایران هستند/ دو فیلتر را منتشر نمی کنند تا ببینند چه اتفاقی می افتد

216216