شعرهای عاشقانه ، تکراری و مشابه – آژانس خبری مهر | اخبار ایرانی و جهانی

یوبیک آنلاین ، گروه جاواد شیخ السلامی: Maedeh Abedian یک شاعر جوان تهران است که اخیراً مجموعه “Bring Me” را منتشر کرده است. این کتاب توسط انتشارات EIHAM با 2 صفحه و قیمت 4000 Tomans منتشر شده است.

به بهانه انتشار این کتاب ، ما به او رفتیم تا در مورد این کتاب و مسیر او در شعر صحبت کنیم.

* خانم عابدیان شما در حال خواندن روانشناسی هستید. درست است؟

بله من سال چهارم روانپزشکی هستم و به زودی فارغ التحصیل می شوم.

* چه اتفاقی برای شعر افتاد؟

من از کودکی عاشق شعر بودم ، اما تا نوجوانم نتوانستم آن را دنبال کنم. از آنجا که این یک آزمون ورودی بود و مجبور شدم مطالعه کنم ، نتوانستم شعر را جدی بگیرم. این یک حرفه پزشکی عمومی بود که تصمیم گرفتم رابطه خود را با شعر به همان اندازه افزایش دهم. به آرامی ، من شروع کردم و یاد گرفتم و پیشرفت کردم. البته ، من گاهی اوقات شعر می نوشتم ، اما شعر و دبیرستان را به طور کامل قرار داده بودم. من کتاب می خوانم ، شعر خواندم ، اما چیزی ننوشتم. او درس تمام وقت من را گرفته بود و همه در تلاش بودند تا مطالعه کنند. اگر من زودتر شعر را شروع کرده بودم ، مجموعه محبوب من زودتر چاپ می شد.

* شما گفتید که من یاد گرفتم و پیشرفت کردم. چه مسیری را برای نوشتن شعر یاد گرفتید؟ بیشترین کمک به چه انجمن ها و جلسات؟

من در سال 2 به کتاب عادلانه رفته بودم. در آن زمان نوشتن شعر را شروع کرده بودم ، بنابراین از دوستانم پرسیدم که کجا شعر یاد بگیرند؟ خانم مهدیه وازی ، که دوست شاعر من است ، مرا به غرفه آداب راهنمایی کرد. اردوگاه آفتابگردان در شهر اداب یکی از اولین مکانهایی بود که با آن ملاقات کردم. البته ، من همچنین در جلسه شهر اداب ، که برای زنان بود ، شرکت کردم. خانم غیاساند در آن جلسات به من خیلی کمک کرد. در همان زمان ، من همچنین در دوره “کلک Imagi” شرکت کردم که پس از آن توسط آقای Gholamreza Tariqi در خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد. اما بیشترین تأثیر را در شعر من ، دفتر جوان شعر داشت. من در ابتدا در جلسات شرکت نکردم ، اما در دوره ای که کورونا آمد و تمام جلسات ادبی کشور بسته شد ، تنها مکانی که ما را ترک نکرد و جلسات او را به شدت برگزار کرد ، دفتر شعر جوان بود. آنها به تلگرام برخورد کردند و هر هفته جلسات ادبی داشتند و شعر بچه ها با دقت مورد انتقاد قرار گرفت. بدون این جلسات ، بعید به نظر نمی رسد که حتی از شعر دور شوم. به همین دلیل می گویم بیشترین تأثیر را در دفتر شعر من از شعر جوان داشته است. البته در دفتر شعر جوان ، حدود 5 نفر داشتیم و این فرصت را داشتیم که با هر شاعر با جدی تر ارتباط برقرار کنیم ، اما در آفتابگردان شاعران بسیار بیشتری وجود داشت. این ممکن است یکی از تفاوت های این دو دوره باشد.

* آیا اکنون در دفتر شعر جوان شرکت می کنید؟

بله من در حال حاضر شخصاً در “دایره مهر” دفتر شعر جوان ، که توسط استاد سعد بغری اداره می شود ، هستم. جو جلسه به گونه ای است که هر هفته شعر خوبی می شنویم. یعنی در این جلسه ، همه شاعران خود را ملزم به تکرار و نوشتن شعر خوب نکرده اند.

* کتاب “Bring Me” مجموعه ای از غزل است و شما فقط یک غزل می نویسید. چرا غزل؟

من فکر می کنم غزل قرار است یک کشویی و سفت و سخت باشد. از طرف دیگر ، به راحتی می توان به غزل ها و از طرف دیگر گفت. بسیاری از افراد غزل می نویسند ، اما هرگز نتوانسته اند حتی یک غزل خوب تولید کنند. این یک گام مهم برای هر شاعری است که می تواند یک غزل خوب بنویسد که از نظر فنی درست باشد و یک کلمه جدید باشد. شکل غزل به گونه ای است که محدودیت های آن یکی را می دهد. به همین دلیل من غزل را دوست دارم.

* در مورد کتاب صحبت کنید. شعرهای این کتاب چیست؟

اشعار این کتاب دامنه سالهای 1 تا 2 را پوشش می دهد. البته من شعرهای بسیار بیشتری داشتم ، اما من آن را انتخاب کردم. من شعرهایی را که خوب بود جدا کردم و نتیجه آن غزل های منتشر شده در کتاب “آهینگ من” بود.

* در میان معدود شعرهای این غزل انتخاب شد؟

من واقعاً شماره آنها را نمی دانم. من سه دفتر داشتم که در آن اشعار خود را نوشتم. اشعار کتاب “بیام” از این سه دفتر انتخاب شده است. من هر شعر را چندین بار خواندم و ویرایش کردم تا به نسخه نهایی برسم.

مضامین اشعار چیست؟

بیشتر شعرها عاشقانه هستند. البته در انتهای کتاب چند غزل وجود دارد که یک آیین است. من کمی مردد بودم و می خواستم آنها را برای انتشار آنها با اشعار آیینی نگه دارم ، اما سرانجام پشیمان شدم. یعنی من سعی کردم تنها کسی باشم که اشعار کتاب خوب باشد. گفتن در مورد اشعار عاشقانه که دوست نداشتم تکراری باشم و فقط از یک دیدگاه ؛ چرا رفتید ، چرا مرا و آن تنها گذاشتی. من هرگز نخواسته ام این حرف را بزنم. من می خواستم هر دو وزن اشعار متفاوت باشد و محتوای آنها. من سعی کردم در تمام غزل ها یک کلمه و روحیه نگویم.

* یکی از مشکلات اشعار امروز این است که اشعار مشابه هستند. آیا سعی کردید اتفاق نیفتد؟

من سعی کردم ، امیدوارم که موفق باشم. من همیشه به این فکر می کردم که چرا شعرها اینقدر مشابه هستند؟ به عنوان مثال ، شعر خانمها مشابه است ، اشعار آقایان مشابه هستند ، شعرهای آیینی. می توانید در این مورد زیاد صحبت کنید. محبوب در شعر فارسی ثابت بود و شاعران مرد تر بودند ، اما همان شاعرانی که زن بودند با شعر مردان تفاوت چندانی ندارند. فقط “ماهستی گنجوی” است که می بینید یک زن این شعر را نوشت. امروزه بیشتر اشعار عاشقانه مشابه هستند و کلمات تکراری هستند.

* شعر شخصی شما زنانه یا مردانه است؟

من فکر می کنم شعری که من به عنوان یک زن می نویسم باید زنانه باشد. البته این یک بحث پیچیده است و برخی به این بخش اعتقاد ندارند. اما شعری که گفتم احتمالاً زنانه است. ما به جای زنانه ، ظاهری زنانه داریم. اکنون اشعار زنانه ما روحیه خاصی دارند. به عنوان مثال ، آنها همچنان می گویند ، “چرا مرا تنها گذاشتی” ، “هرچه می گویید من به شما گوش می دهم” و غیره. اما من فکر نمی کنم که من می گویم شعر مثل این. شعر من از دیدگاه زن و نگرانی های او است ، اما تکرار نیست. حداقل من چنین تلاشی کرده ام.

* آیا شما نیز در مورد کتاب بازخورد گرفتید؟

بیشتر تبریک به آزادی آن. من هنوز پول نقد ندیده ام و ندیده ام. امیدوارم سال آینده ، این کتاب برای این کتاب برگزار شود تا جدی تر در مورد آن صحبت کند.

* کدام غزل را بیشتر دوست دارید؟

من این غزل را بیشتر دوست دارم:

بیایید از صدا به سکوت نیز فرار کنید

از این تلاطم امواج برای سکوت

به جز این ، صداها را با هم نروید

که می رسد

مگی را هر مکالمه بگو ، دیگر

مگی که من این بار از سکوت راضی هستم

به جای گفتن چقدر غمگین

نگاه کنید که سکوت چقدر ناراحت است

من به خودم اجازه نمی دادم آه

و باز است ، دم ساکت است و برای سکوت بازدم است

* به عنوان کسی که به تازگی کتاب شعر منتشر کرده است ، آیا در مورد انتشار و توزیع آن نکاتی دارید؟

ای کاش شعر بچه های کوچکتر بیشتر مورد توجه قرار می گرفت و کتابهای شاعران جوان بیشتر متمرکز می شدند. نمی دانم چرا اینطور نیست. ای کاش این کتاب پخش بهتری داشت و ما می توانستیم این کتاب ها را در کتابخانه های شهر ببینیم. تهیه کتاب شاعران جوان دشوار است و کتابفروشی های برجسته معمولاً این کتاب ها را به همراه نمی آورند. امیدوارم که این مورد تجدید نظر شود و به شعر ما توجه بیشتری کند.