آیا زندگی کوتاه علم در ایران و عمر طولانی علم در فرانسه / خانه علوم انسانی بسته شده است؟ / آیا پزشکان می توانند اقدامی کنند؟

گروه فکری: آیا دولت پزشکی می تواند از بسته شدن خانه علوم انسانی جلوگیری کند؟ آیا شهردار تهران می داند که بسته شدن این خانه چه ضرری جدی دارد؟ ایران ، هنگامی که گهواره علم و فلسفه ، اکنون به گهواره ضد علوم ارتقا یافته است. از کاهش رتبه علمی دانشگاه های ایران در بین دانشگاه های جهان ، تهران ، که یکی از بهترین دانشگاه های خاورمیانه ، دانشگاه تهران است ، اکنون شهرداری آن به ضد علوم و علاوه بر این پیوسته است انجمن جامعه شناسی ایرانی در خیابان کارگر ، وی سرانجام موفق شد در دادگاه عدالت اداری برای تخلیه متفکران مجلس علوم انسانی پیروز شود. بسته شدن این خانه زباله در حوزه علم است. دکتر مهران سلاتی مقاله ای را در کانال خود نوشت که در زیر آمده است:

****

قسمت اول: حدود پانصد سال از زمان ایجاد کالج در پایتخت فرانسه ، معروف به سمبل آزادی و عقلانیت در غرب می گذرد. در این پنج قرن ، Kalge ​​de France خانه ای از متفکران کلاس جهانی مانند Foucault ، Bourdieu ، Bart و Levi Strauss بوده است.

قسمت -2: حدود سیزده سال پیش ، خانه محققان علوم انسانی با هدف فراهم کردن فرصتی برای گردهمایی دانشمندان در زمینه های مختلف علوم انسانی تأسیس شد و در این مدت توانست به مکانی برای گفتگوی همراهان فکری تبدیل شود. این مجلس اخیراً متعلق به شهرداری تهران توسط دیوان عدالت بود.

از یک کالج 500 ساله که هنوز به یک خانه سیزده سال فعال است ، چقدر فاصله دارد؟ شاید این مثال بهترین مرجع به دو مفهوم جامعه بلند مدت و جامعه کوتاه مدت است که توسط Homayoun Katouzian ذکر شده است. اما چرا شهرداری تهران می تواند خانه اندیشمندان را تحمل کند؟

چتر سیاست گسترده: در کشوری که دولت هیچ قلمرو مستقلی را به رسمیت نمی شناسد و سیاست اقتصاد ، فرهنگ ، دین و خانواده خود را دارد ، بدیهی است که دانشمندان نیز خانه خود را احساس می کنند. در چنین سیستمی ، سیاست در صدد است منطق (قدرت) خود را به منطق حوزه فرهنگ تحمیل کند و آن را کنترل و تسلیم کند.

اختلاف با علوم انسانی: نفرت علوم انسانی و علوم اجتماعی سیستماتیک و منظم است. بخشی از سیستم سیاسی نمی خواهد شاهد پیشرفت دانش باشد که نه تنها درک مردم از ناکامی های حاکمیت را عمیق تر می کند ، بلکه یک دیدگاه انتقادی از رابطه دولت با جامعه نیز دارد. بسته شدن خانه متفکران نیز از چنین رویکردی پیروی می کند.

بی اعتنایی به تحولات اجتماعی: در روزهای گسترش رسانه ها و تنوع سلیقه ها ، جامعه ایران به چنان رشد آگاهی رسیده است که اقدامات فقط برای انزجار عاملان انجام می شود. ناکارآمدی فیلتر ، خواسته های انباشته شده ، ناکارآمدی دولت ، جامعه جنبشی و سقوط قابل توجه هواداران واقعیت هایی است که همراهان قدرت هنوز مایل به دیدن آن هستند.

نوک نهاییپاسخ: در حالی که شهرداری های کشورهای توسعه یافته در تلاشند تا فضاهای عمومی در خیابان ها و پارک ها ایجاد کنند ، شهرداری تهران فقط علوم انسانی علوم انسانی کشور را خاموش کرده است. شهردار فعلی ، که قبلاً در مصاحبه ای از افق بی سابقه تهران صحبت کرده بود ، آیا بسته شدن خانه به لیست دستاوردهای خود می افزاید؟!

216216