جشنواره علمی و فرهنگی ویتگنشتاین ، زبان و هویت / هویت

به گفته خبرگزاری اخبار آنلاینبراساس بیانیه صادر شده ، آنها به جشنواره علمی و فرهنگی زبان و هویت ، آزیتا عفرشی ، سعید مایدفار ، یاکب احمدی ، نگار اردکانی و علی ربائی می پردازند.

براساس این اعلامیه ، این کتاب نیز در کتاب “مجله تاریخی تحولات اجتماعی به زبان فارسی” رونمایی می شود.

این جلسه در روز دوشنبه 1-8 مه در سازمان مرکزی دانشگاه Payam -e -Noor ، تصویر و رسانه برگزار می شود. اعلام پیوند حضور مجازی به شرح زیر است.

زبان و هویت از نظر ویتگنشتاین

به نقل از خبرگزاری ، کسانی که نظریه های بسیار مهمی را در زمینه هویت و زبان مطرح کرده اند ، ویتگنشتاین هستند. برای ویتگنشتاین ، رابطه بین زبان و هویت بسیار پیچیده و عمدتاً غیرمستقیم است. او بر مفهوم سنتی “هویت” به عنوان یک جوهر ثابت و داخلی تمرکز نمی کند ، بلکه بر نقش زبان در شکل گیری و بیان “خود” و درک ما از آن تأکید می کند.

زبان به عنوان یک بازی زبانی و شکل زندگی

ویتگنشتاین در پایان اندیشه خود ، مجموعه ای از “بازی های زبانی” را در نظر گرفت. این بازی ها فعالیت های اجتماعی و زبانی هستند که ریشه در “شکل زندگی” خاصی دارند. معنای کلمات و عبارات نه با برقراری ارتباط با اشیاء در جهان (همانطور که در دوره اول فکر می کرد) بلکه از طریق کاربرد آنها در این بازی های زبانی و به شکل یک زندگی مربوطه تعیین می شود. “خود” یا “هویت” نیز در این چارچوب قابل درک است. چگونگی صحبت در مورد خود ، احساسات ، اعتقادات و اقدامات ما همه بخشی از بازی های زبانی است که در یک زمینه اجتماعی و فرهنگی خاص جریان می یابد.

“خود” به عنوان یک مفهوم زبانی و اجتماعی

ویتگنشتاین به “خود” به عنوان یک مسئله خصوصی و داخلی که مستقیماً در دسترس بود اعتقاد نداشت. او با ایده “ذهن خصوصی” که زبان صرفاً منعکس می شود ، مخالفت کرد. از نظر وی ، مفهوم “خود” و هویت از طریق تعامل اجتماعی و زبانی شکل می گیرد. ما می آموزیم که چگونه در مورد خودمان صحبت کنیم ، چگونه احساسات خود را بیان کنیم و چگونه خودمان را در رابطه با دیگران تعریف کنیم. این فرایندها همه در زمینه بازی های زبانی اتفاق می افتد. بنابراین ، “هویت” بیشتر از یک ذات مداوم یک ساخت و ساز اجتماعی و زبانی است. روشی که خودمان را تعریف و درک می کنیم به شدت تحت تأثیر زبانی که فکر می کنیم و فرهنگی که در آن زندگی می کنیم تأثیر می گذارد.

عدم وجود “خود” مستقل از زبان

ویتگنشتاین استدلال کرد که بدون زبان ، هیچ مفهوم منسجم “خود” وجود نخواهد داشت. زبان ابزاری است که به ما امکان می دهد تا آنها را سازماندهی ، فکر کنیم و آنها را به دیگران (و خودمان) منتقل کنیم.

احساسات ، افکار و اهداف ما نیز تا حد زیادی از طریق زبان درک و درک می شود. بدون زبان ، این حالات ذهنی به عنوان بخشی از هویت منسجم کاملاً شکل گرفته یا درک نمی شود.

تأکید بر کاربرد و متن

سرانجام ، برای درک “هویت” از دیدگاه ویتگنشتاین ، باید استفاده از کلماتی مانند “من” ، “خود” و اصطلاحات هویت را در زمینه های مختلف بازی های زبانی در نظر بگیریم. معنای این کلمات و درک ما از هویت بسته به نوع تعامل اجتماعی و زبانی که در آن شرکت می کنیم متفاوت خواهد بود.

به طور خلاصه ، در ویتگنشتاین ، مجموعه ای از بازی های زبانی در قلب زندگی است. “خود” و “هویت” مفاهیم زبانی و اجتماعی هستند که در این بازی ها شکل می گیرند. هویت یک ساخت و ساز اجتماعی و زبانی است ، نه یک جوهر درونی ثابت. بنابراین ، بدون زبان ، هیچ مفهوم منسجم “خود” وجود نخواهد داشت. بر این اساس ، برای درک هویت ، استفاده از زبان در زمینه های مختلف باید در نظر گرفته شود.

ویتگنشتاین بیشتر به چگونگی کار این زبان در رابطه با مفهوم “خود” نسبت به تعریف یک ذات ثابت برای هویت علاقه مند بود. وی نشان داد که زبان نه تنها ابزاری برای بیان هویت بلکه بخشی جدایی ناپذیر از شکل گیری و درک آن است.

بیشتر بخوانید:

هشدار مسعود نیلی در مورد تابستان گرم آینده / ایران در معرض خطر است / ای شما ، کاری انجام دهید
مصطفی ملکی در شب معنای زندگی از منظر فیلسوفان بزرگ/ چرا ما زنده هستیم؟ انواع پاسخ های فیلسوفان به سوال معنای زندگی
متافیزیک از منظر ویتگنشتاین ؛ کتابی برای علاقه مندان به فلسفه

216216