
براساس اخبار آنلاین ، یک داروی معروف دیابت باعث کاهش قابل توجهی درد آرتروز زانو می شود.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که یک داروی بزرگ دیابت باعث کاهش درد و سفتی می شود و عملکرد افراد دارای اضافه وزن مبتلا به آرتروز زانو را بهبود می بخشد.
کاهش مؤثر درد و بهبود تحرک ممکن است به معنای این باشد که افراد مبتلا به این بیماری می توانند جراحی تهاجمی تعویض زانو را به تأخیر بیندازند.
آرتروز زانو (OA) صدها میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند یک چالش برای درمان باشد ، زیرا گزینه های درمانی مؤثر در دسترس است.
بیش از نیمی از بیماران مبتلا به آرتروز زانو دارای اضافه وزن یا چاقی هستند که فشار زیادی به مفصل زانو وارد می کند و باعث التهاب می شود که هر دو به پیشرفت بیماری کمک می کنند.
اکنون با همکاری دانشکده پزشکی پیشگیری و پزشکی دانشگاه موناش (موناش) ، انستیتوی تحقیقات پزشکی Menzies در دانشگاه تاسمانی و گروه روماتولوژی در بیمارستان آلفرد (آلفرد) ، متفورمین ، که یکی از اصلی ترین روشهای درمانی دیابت است ، حتی در بیماری دیابتی نیز کاهش می یابد.
پروفسور فلاویا سیکتینی ، رئیس گروه روماتولوژی در بیمارستان آلفرد و رئیس گروه اسکلتی عضلانی در دانشگاه موناش و نویسنده مسئول این مطالعه ، گفت: “پزشکان عمومی با متفورمین بسیار آشنا هستند ، که یک داروی کم و ایمن است.” علاوه بر سایر روشهای درمانی که مبتلایان به دیابت نیز دارند ، می توان آن را به بیماران مبتلا به آرتروز نیز ارائه داد و این امکان را دارد که قبل از نیاز مطلق ، تعویض مفصل زانو را به تأخیر بیندازد.
وی افزود: در افرادی که متفورمین مصرف می کنند و درد زانو کمتری دارند و می توانند فعالیت بدنی بیشتری داشته باشند ، می توان جراحی تعویض زانو را به تأخیر انداخت. “
درمان های فعلی آرتریت دردناک زانو بر تسکین علائم و بهبود عملکرد مفصل زانو تمرکز دارد.
علاوه بر داروهای تسکین دهنده درد مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) ، درمان های غیر جراحی شامل ورزش ، مدیریت وزن ، فیزیوتراپی و تزریق استروئیدی در مفصل است.
درمانها از جمله عمل جراحی نیز از آرتروسکوپی تهاجمی کم برای برداشتن یا ترمیم بافت آسیب دیده به جراحی تعویض مفصل زانو متفاوت است.
محققان چهار فرد اضافه وزن و غیر دیابت را بیش از 5 سال انتخاب کردند که به مدت 6 ماه یا بیشتر درد زانو داشتند و به طور تصادفی آنها را به دو گروه تقسیم کردند.
گروه درمانی روزانه 5 میلی گرم قرص متفورمین آهسته به مدت 6 ماه مصرف می کرد. گروه دیگری با ظاهری مشابه دارونما داده شد. این دارو با دوز 5 میلی گرم در روز شروع شد و در طی 2 هفته به 5 میلی گرم در روز افزایش یافت تا عوارض جانبی دستگاه گوارش کاهش یابد.
شرکت کنندگان می توانند از استامینوفن (پاراستامول) برای درد قابل توجه زانو استفاده کنند. درد شرکت کنندگان در ابتدا از “بدون درد” (امتیاز صفر) از یک طرف به “بدترین درد دردناک” (نمره 1) از طرف دیگر ارزیابی شد.
نتیجه اولیه این مطالعه تغییر درد زانو پس از 6 ماه از احساس درد اساسی بود. عواقب ثانویه همچنین شامل تغییرات اساسی در سفتی و عملکرد مشترک و کیفیت زندگی مربوط به سلامت بود.
شرکت کنندگان از کاهش 3.5 نقطه در درد زانو به مدت 6 ماه پس از مصرف متفورمین به مدت 6 ماه در مقایسه با کاهش 3.5 نقطه در گروه دارونما خبر دادند.
تأثیر این دارو به طور متوسط در نظر گرفته می شود. در حالی که اثر را نمی توان “خیلی” در نظر گرفت ، کار در اینجا هنوز نشانگر تفاوت معنی داری بین دو گروه است.
علاوه بر درد کمتر ، افراد در گروه درمانی نیز در مقایسه با گروه دارونما از بهبود استحکام و عملکرد زانو در مقایسه با گروه دارونما خبر دادند. با این حال ، از نظر تغییر در کیفیت زندگی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت.
عوارض جانبی در گروه مصرف کننده (2 ٪) و دارونما (2 ٪) نقل از شده است ، اما هیچ یک از آنها جدی نبودند. شایع ترین عوارض جانبی شامل اسهال خفیف تا متوسط و ناراحتی شکم و دستگاه گوارش است.
محققان می گویند این یافته ها نشان می دهد که “متفورمین” می تواند به عنوان بخشی از درمان آرتروز پس از بحث بین بیمار و پزشک استفاده شود.
“متفورمین” تاکنون شناخته شده است و در حال حاضر برای درمان بیماری های غیر از دیابت نوع 2 استفاده می شود.
سایکوتینی می گوید: “متفورمین” از روش های مختلفی از جمله تأثیر التهاب کم و یا سایر مسیرهای متابولیکی که در آرتریت زانو مهم هستند ، روی زانو تأثیر می گذارد. “این یک روش متفاوت برای درمان درد آرتریت زانو است.
“متفورمین” بی خطر و قابل تحمل است و با اطمینان در سایر شرایط غیر دیابتی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک استفاده می شود. متفورمین را می توان با استفاده از یک رویکرد بهداشتی از راه دور به راحتی و ایمن ارائه داد ، همانطور که در مطالعه خود انجام دادیم. این بدان معنی است که می توان آن را به همه جامعه ارائه داد.
کارآزمایی های بالینی بزرگتر نقل از های نقل از شده در مطالعه حاضر را تأیید می کند.
1
منبع: www.khabaronline.ir