دلیل خمیازه مسری – اخبار آنلاین

چارلز سوئیت ، روانپزشک و مشاور پزشکی ، معتقد است که برخی از سلولهای عصبی در مغز به نام “نورون های آینه” ممکن است در خمیازه مسری درگیر شوند. نورونهای آینه به حرکاتی که در دیگران می بینیم پاسخ می دهند. او می گوید: “وقتی کسی را می بینید که خمیازه را می کشد ، آن نورونها فعال می شوند.”

تحقیقات همچنین نشان داده است که تعداد بیشتری از افراد و حیوانات در پاسخ به خمیازه افرادی که آنها را می شناسند ، خمیازه می کشند. به عنوان مثال ، در مطالعه یک سال در سال 2 ، سگها وقتی دیدند که صاحب خود در حال خمیازه کشیدن است ، تکرار می شوند و وقتی دیدند یک غریبه در حال کشتن خمیازه است ، این کار کمتر تکرار می شود.

به گفته اندرو گالاپ ، استاد رفتار شناسی در دانشگاه جانس هاپکینز ، این مدل که به عنوان “تعصب آشنایی” شناخته می شود ، به احتمال زیاد باعث تعصب توجه خواهد شد زیرا مردم به طور طبیعی بیشتر به افراد در حلقه ارتباطات اجتماعی خود توجه می کنند.

گالاپ می افزاید: یک فرضیه این است که خمیازه مسری برای افزایش شناسایی تهدیدات در گروه ها تکامل یافته است. مطالعه ای که در سال 2 در مجله روانشناسی تکاملی (روانشناسی تکاملی) منتشر شده است نشان می دهد که او و همکارانش دریافتند که خمیازه کشیدن به خنک کردن مغز کمک می کند و این اثر خنک کننده می تواند باعث بهبود آگاهی و پردازش ذهنی بهتر فردی که خمیازه می کشد. بنابراین اگر خمیازه به یک گروه گسترش یابد ، ممکن است به افزایش آگاهی از تهدیدات در آن گروه کمک کند.

تحقیقات اخیر توسط گالاپ نشان داده است که دیدن فقط دیگران در حال خمیازه کشیدن می توانند توانایی فرد در شناسایی تهدیدها را تقویت کنند. چه چیزی ایده افزایش سطح آگاهی در گروه را از طریق خمیازه مسری افزایش می دهد.

فرضیه دیگر این است که خمیازه مسری برای هماهنگی گروه ها تکامل یافته است. خمیازه به دلیل ریتم طبیعی ساعت بدن است و اغلب سیگنال هایی برای انتقال بین فعالیت ها در نظر گرفته می شود. بنابراین ، هنگامی که خمیازه در یک گروه پخش می شود ، ممکن است به هماهنگی الگوهای و فعالیتهای رفتاری کمک کند.

به گفته مستقل ، این فرضیه در طی مطالعه دریچه های آفریقایی تقویت شد. کارشناسان خمیازه 1 شیر را در دو گروه اجتماعی مشاهده کردند و رابطه بین خمیازه و تصادف حرکتی را ردیابی کردند. نتایج شگفت انگیز بود: شیر که خمیازه دیگری به آنها گسترش یافت ، 5 برابر بیشتر از شیر که دیگر بر خمیازه شیر تأثیر نمی گذارد ، از حرکات دریچه اول تقلید می کند.

با این حال ، همه مردم حتی در برابر خمیازه مسری مؤثر نیستند. همانطور که در مطالعات کنترل شده ، حدود 2 تا 5 درصد از داوطلبان به خمیازه یک شخص در این فیلم پاسخ دادند.

یک سؤال مهم در این تحقیق این بود که آیا خمیازه مسری مربوط به همدلی است. گالاپ گفت: “مطالعات متعددی وجود داشت ، اما نتایج متفاوت بود.” برخی از مطالعات این ارتباطات را نشان داده اند ، اما برخی دیگر چنین رابطه ای را نشان ندادند.

تحقیقات اولیه نشان داده است که کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به کسانی که اوتیسم ندارند ، کمتر به خمیازه می کشند ، اما یک مطالعه نشان داد که وقتی از شرکت کنندگان خواسته شد تا به طور خاص روی محرک خمیازه تمرکز کنند ، تفاوت ناپدید شد. گالاپ توضیح می دهد که این نشان می دهد که “توجه” نیز نقش اساسی در گسترش خمیازه دارد.

یکی از اکتشافات مداوم در تحقیقات ، رابطه منفی بین خمیازه مسری و روان پریشی است. یعنی افرادی که در آزمون روانپزشکی رتبه بالاتری کسب می کنند ، معمولاً کمتر مستعد خمیازه مسری هستند.

دکتر چارلز سوئیت می گوید: نتیجه این است که خمیازه مسری کمتر به خستگی مربوط می شود و بیشتر در ارتباط بین مردم ریشه دارد. در حقیقت ، این یک تکنیک غیر ضروری از مغز شما برای هماهنگی با افراد اطراف شماست.

1