به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین Frostkhah ، استاد موسسه تحقیقات و برنامه ریزی آموزش عالی در مصاحبه با IBNA گفت: “غلبه بر مخالفت کلیشه ای در نوشته های ما ضروری است.” گاهی اوقات به یک انتقاد کلیشه تبدیل می شود. یعنی به عنوان یک معیار ، فکر می کنم باید همه چیز را زیر سوال ببرم. یکی گفته بود که من نیز با دولت بعدی مخالفم! این کلیشه مخالف خواندن است. لاتور چیزی دارد که من از آن لذت بردم و از آن استفاده کردم ، چگونه انتقادات نامناسب بوده است؟ “
وی گفت: “بعضی از مردم فکر می کنند که اگر چیزی بنویسند و همه چیز را زیر سوال ببرند ، زمین و زمان ، ساختارها و کارکردها و غیره ، این یک هنر است.” به عنوان مثال ، درد بزرگی که در هورموزگان عزیز رخ داده است ، ما می آییم و همه چیز را کلیشه ای می کنیم ، چه فایده ای از این دارد؟! ما باید با شواهد دقیق انتقاد عمیق و عمیق داشته باشیم. من فکر می کنم این انتقاد کلیشه ای است. “ما باید از کلیشه های نوشتن نوشتن انتقادی عبور کنیم.”
Freastkhah تأکید کرد که ، البته ، ما همیشه به انتقاد نیاز داریم: “قدرت به جای اینکه از ما محافظت کند ، ما و من نگهبان را می سازد. یعنی این وضعیتی است که من به زندانی احتیاج ندارم ، اما من زندانی خودم هستم. یکی از نتایج ، خودآزمایی است و دیگری این است که ما نمی خواهیم یک کتاب خطرناک بنویسیم. یعنی قبل از سانسور کتاب ما ، ما آن را برای چاپ کتاب خود سانسور می کنیم. ناشر همچنین می خواهد کتابی بنویسد که بتواند چاپ کند. بنابراین نقد بسیار ضروری است اما نباید مورد انتقاد قرار گرفت“.”
وی با اشاره به مسئولیت اخلاقی نوشتن ، گفت: “مسئولیت اخلاقی نوشتن برای نویسنده ، تولید جهل مرکب نیست. تولید کلیشه ای ایجاد نمی کند ، به منظور تولید ارزش های کاذب و سلطه نمی نویسد. او به نام زندگی برای حقیقت و فواید انسان ، به نام محیط زیست بنویسید. از انسان ها نه ، نوشته هایی که در آن مسئولیت نوشتن در نظر گرفته نمی شود.
استاد دانشگاه گفت: “همانطور که می دانید زبان خانه وجود دارد ، بنابراین خانه هستی را آلوده نکنید.” نوشتن در خانه وجود است و این خانه را نگه می دارد. این فضا را با کلمات آشفته ما از بین نبرید. در عوض ، سخنان ما سبک و سبک است و با زندگی ، رنج ، درد ، کاستی ها ، محدودیت ها ، موانع پاشیده می شود. نوشتن برای یافتن افق های جدید ، تشخیص علت درد و کشف امکانات جدید ، راه خروج ، راه سعادت و حل زندگی حل نشده و کار برای مشکلات بشر. “
یک استاد در موسسه تحقیقات و برنامه ریزی آموزش عالی گفت: “البته ، ما نمی خواهیم نوشته های خطرناک بنویسیم.” نوشته های انتقادی نباید نوشته شود. به نظر نمی رسد که نوشته ها برای وفاداری به قدرت است. نوشته ها همه در سطح فنی فنی و کارگزاری هستند. “
وی گفت که ما باید نوشتار جدی داشته باشیم که بیان این مسائل را دشوار می کند ، نوشتن که نشان دهنده رنج و تلخی است. اما هیچ شعار نگفت ، “فیلسوفان سیاسی معمولاً می گویند که دموکراسی به ما آزادی می دهد تا صحبت کنیم. اما دموکراسی به ما نمی گوید که حق و حق و حق را بیان کنیم. دموکراسی می گوید شما می توانید هر آنچه را می خواهید بگویید. اما دموکراسی نمی تواند به ما بگوید که همه ما نسبت به نوشته ها حساس ، دقیق ، شعار ، بدون مصنوعی ، کلمات قربانی ، کلمات موجود در زمینه های تحقیقاتی و بیان و بیان و بیان و بیان و آشکار سازی هستند.
Frostkhah گفت: “گاهی اوقات ما یک کتابفروشی می بینیم.” اکنون می توانید ببینید که این به روزرسانی ها توسط -law باعث می شود که مقالات در مجلات علمی -جستجوی که چیزی را نشان نمی دهد نوشته شود. این افق را باز نمی کند. من مقاله ای با عنوان “در مقاله” دارم که سالها پیش در این رویکرد منتشر شده است. در آنجا ، من هشت نسل از مقاله های اصلی و نوشته های نویسندگان ایرانی را در گذشته از اختر تا بخارا بررسی کرده ام. این نوشته ها یک بار نکات عمیقی داشته اند ، و من به این نتیجه رسیده ام که چگونه این کد ارتقاء مقالات را از پیام های عمیق ، دانش واقعی محروم کرده است.
216216
منبع: www.khabaronline.ir
