واکسن ها به طور معمول حاوی دو مؤلفه اصلی هستند که یکی از آنها ایمنی بدن است که باعث ایجاد واکنش ایمنی در بدن انسان می شود و بخش دیگر مواد کمکی است که پاسخ سیستم ایمنی بدن را به ایمونوژن ها افزایش می دهد. محققان دانشگاه MIS با تمرکز بر روی مواد کمکی با موسسه SKRIPS ، در واقع با ترکیب دو نمونه برای ایجاد یک پاسخ ایمنی قدرتمندتر از یکی از آنها تمرکز کردند.
مهر در یک خبرنامه نوشت: در بدنه موشهایی که واکسن های حاوی دو ماده کمکی دریافت کرده اند ، طیف بسیار گسترده تری از آنتی بادی ها در برابر آنتی ژن HIV ایجاد شده است.
ماده کمکی معمول مورد استفاده یک هیدروکسید آلومینیوم یا آلوم متداول و نانوذرات به نام SMNP است که توسط یک استاد ایمونولوژی ساخته شده است. این ماده حاوی ساپونین ، یک ماده کمکی است که از درخت صابون شیلی حاصل می شود و یک ماده کمکی مصنوعی به نام لیپید A (MPLA).
محققان دریافتند که واکسن حاوی دو ماده کمکی ، آنچه را که به آن واکنش سلول گفته می شود ، دو برابر سه برابر بیشتر از واکسن ها با یک فرمول ماده واحد افزایش می دهد. غیر آنتی بادی ها آنتی بادی هایی تولید می کنند که قادر به شناسایی پاتوژن که بدن انسان قبلاً در معرض آن قرار داشت ، تولید می کنند. آنها شانس بهتری برای مقابله با ویروس های خطرناک دارند.
در حقیقت ، روش جدید منجر به واکسن های حاوی دو ماده کمکی در غدد لنفاوی موش شده و یک ماه در آنجا می ماند. در این مدت ، سیستم ایمنی حیوانات مجموعه ای از آنتی بادی های مؤثر در برابر پروتئین HIV ایجاد کرد. به گفته یکی از محققان تحقیقات ، نکته جالب در مورد این روش این است که می توان از ترکیبی از مواد کمکی شناخته شده و موجود استفاده کرد و بنابراین نیازی به فناوری متفاوتی نخواهد داشت.
به گفته محققان ، این روش می تواند در تدوین واکسن ها برای محافظت در برابر ویروس های چالش برانگیز ، از جمله آنفولانزا و SARS-COV-1 (که باعث COVID-1 می شود) مفید باشد.
1
منبع: www.khabaronline.ir
