ایران در جنگ سیستمی: تهدیدها و راه حل های حیاتی

دکترین رسمی تفنگداران دریایی ایالات متحده (1) در دسترس عموم است و خواندن می تواند جالب باشد. برای این جزوه ، جنگ یک اجتماعی تعاملی برای همیشه است که در آن یک نیرو به دنبال تحمیل اراده خود به نیروی دیگری است. بنابراین ، در دکترین کتاب ، تأکید اصلی بر نابودی نیروی مخالف از نظر جسمی و تحمیل تلفات یا آسیب تجهیزات است ، اما برای از بین بردن اراده دشمن است. هدف این است که انسجام سازمانی دشمن را تا حد امکان از بین ببریم تا هر یک از عاملان نتوانند یک بدن منسجم و هدفمند عمل کنند و در عوض علایق فوری خود را در نظر بگیرند. با این کار ، توانایی سازمانی قدرتهای دشمن حتی با تعداد و تجهیزات زیادی از بین می رود و در واقع ارتش دشمن ، یک سازمان اجتماعی که قادر به عمل است ، به انبوهی از افراد تبدیل می شود. [از کتاب توسعه به مثابه توانمندسازی حکومت، ترجمه جعفر خیرخواهان و مسعود درودی، ص ۱۳۴]بشر

تحلیل استراتژیک

یکی از جنبه های مهم دکترین مبارزه ، درک عمیق از این واقعیت است که سازمان ها ، از جمله ارتش ، به عنوان سیستم های مؤلفه ها و عواملی که برای دستیابی به یک هدف مشترک با یکدیگر تعامل دارند عمل می کنند. هرگونه تضعیف تعامل و هماهنگی این مؤلفه ها منجر به فروپاشی کلی سیستم می شود. در سطح عملیاتی ، این به معنای استفاده از ابزارهای متنوعی برای از بین بردن این تعامل و هماهنگی است.

تحریم های اقتصادی ، به عنوان یکی از مهمترین ابزارها برای تضعیف سیستم رقیب ، نقش مهمی در از بین بردن اراده و توانایی آنها در جنگ دارند. با کاهش ظرفیت اقتصادی ، رقیب نه تنها قادر به نوسازی و به روزرسانی تجهیزات نظامی خود خواهد بود ، بلکه منابع انسانی آن نیز تحت مالی و معیشت انگیزه ای برای جنگ ندارد و حتی ممکن است با پیشنهاد مالی به یک نفوذ دشمن تبدیل شود.

علاوه بر این ، تحریم ها به همراه خطاهای سیاست های داخلی اجتماعی دولت ها ، سرمایه اجتماعی را کاهش داده و روابط بین دولت و ملت را نابود می کنند. وقتی این رابطه تضعیف شود ، افراد دیگر حاضر نخواهند بود برای اهداف بزرگ سیستم قربانی کنند و منافع فردی خود را نسبت به منافع جمعی ترجیح دهند. بنابراین ، انسجام و یکپارچگی مورد نیاز برای تشکیل دفاع و توانایی حمله به سادگی از بین می رود.

اما چه کاری باید انجام شود؟ هنگامی که نقاط حمله مشخص است ، منطقی است که اولویت دفاعی نیز باید روی همان نکات متمرکز شود:

تقویت رشد اقتصادی با بلند کردن تحریم ها ، جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی ، گسترش صنایع نوآورانه و فناوری گرا و توسعه زیرساخت های کلان اقتصادی ، می تواند پایداری و توانایی جامعه را در مقابله با تهدیدهای بلند مدت افزایش دهد.

2. برای افزایش سرمایه اجتماعی ، اعتماد بین مردم و دولت باید تقویت شود. این امر می تواند با روشن شدن فرایندهای دولت با انتشار نقل از های واقعی از موفقیت ها و شکست ها (تبلیغات خالص) و در نظر گرفتن سریع خطاهای مدیریتی ، نخبگان شرکت کننده و منتقدین دلسوز در تصمیمات کلان و جلوگیری از حذف سیستماتیک متفکران مستقل با ایده هایی مانند تصفیه و بهبود حاصل شود.

بدیهی است که دادن شعارهای حماسی و ابراز احساسات عمومی بسیار ساده تر از انجام این دو است.

منبع: کانال نویسنده

216216