دوران پس از جنگ چگونه بر سلامت مغز ما تأثیر می گذارد؟

الهه ja’farzadeh: شرایط پس از جنگ و درگیری های نظامی ، حتی با آتش بس ، می تواند تأثیرات پایدار بر سلامت روان و الگوهای خواب داشته باشد. نقل از های بی شماری نشان می دهد که با وجود این حملات ، بسیاری از افراد مانند بیدار شدن شب ، کابوس های مکرر و مشکل در خواب مشکل دارند. این پدیده به طور خاص در مناطقی مشاهده می شود که اخیراً شاهد تنش های نظامی بوده اند.

همچنیناین را بخوانید:

خود مراقبت در بحران/ چگونه سلامت روانی خود را در یک جنگ حفظ کنیم؟

راهنمای تقویت سیستم عصبی در طول جنگ/ چگونه می توان با اضطراب ناشی از بحران مقابله کرد؟

عوامل مؤثر بر اختلالات خواب

یکی از اصلی ترین عوامل ، استرس پس از تروماتیک (PTSD) ناشی از تجربه یا شنیدن اخبار حملات است. این بیماری می تواند سیستم عصبی سمپاتیک را فعال نگه دارد ، که منجر به افزایش سطح کورتیزول و اختلال در تولید ملاتونین می شود.

مطالعات نشان داده است که حداکثر 5 درصد از افراد در مناطق جنگی پس از متوقف کردن درگیری ها ، حداقل چند ماه ، با کابوس های مربوط به وقایع گذشته روبرو هستند. بیداری شب اغلب نتیجه ترس ناخودآگاه از بازگشت تهدیدات است ، حتی اگر آتش بس ایجاد شود. همچنین ، تغییر الگوی خواب عمیق و افزایش مراحل سبک یکی دیگر از پیامدهای این استرس است.

تأثیر بر سلامت جسمی و روحی

اختلالات خواب پس از گذشت شرایط جنگ و در وسط آتش بس می تواند منجر به خستگی مزمن ، کاهش تمرکز و ضعف سیستم ایمنی بدن شود. کابوس های مکرر و بیداری ، با فعال کردن پاسخ یک جنگ یا فرار ، اضطراب را بالا نگه دارید و در صورت عدم مدیریت ممکن است افسرده شود.

تحقیقات نشان می دهد که افراد دارای الگوی خواب مختل شده ، توانایی تصمیم گیری در تصمیم گیری و حافظه کوتاه مدت 2 ٪ آنها از دست می دهند. این تأثیرات ، حتی اگر تهدید فوری وجود نداشته باشد ، به دلیل حافظه عاطفی مغز از وقایع گذشته ادامه می یابد.

استراتژی های مدیریت خواب

کابوس ها ، کابوس ها و مشکل در خواب نتیجه استرس پس از تروماتیک و فعال سازی حافظه عاطفی است. استفاده از تکنیک های تنفسی ، نور نور و پشتیبانی روانشناختی می تواند به بهبود این وضعیت کمک کند. دانستن این اثرات و عمل به موقع کلید حفظ سلامت روان و خواب است.

مدیریت این اختلالات نیاز به رویکردهای چند جانبه دارد. تکنیک های تنفس عمیق ، مانند 2-1-2 (تنفس 2 ثانیه ، نگه داشتن 2 ثانیه و بازدم 2 ثانیه) ، می تواند فعالیت سیستم عصبی را کاهش داده و به خواب کمک کند.

استفاده از نور خفیف در اتاق خواب ، با شدت کمتر از 2 لوکس ، تولید ملاتونین را تقویت می کند.

مشاوره روانشناختی همچنین برای پردازش ترس های باقیمانده و کاهش کابوس ها توصیه می شود.

ایجاد یک روال ثابت قبل از اتاق ، مانند اجتناب از بررسی منابع خبری دو ساعت قبل از خواب ، می تواند الگوهای خواب را بازیابی کند.

منابع: خواب خواب ، NIH

1