سرانجام بههانیملیکا ملکزاده رازاوی ، یک متخصص ارشد روانشناسی آموزشی می گوید: “نقاشی کودک فقط یک فعالیت سرگرم کننده یا خلاق نیست و یکی از اصلی ترین ابزارهای بیان احساسات ، خواسته ها ، نگرانی ها و حتی تجربیات ناخودآگاه است.” از آنجا که کودکان در سنین پایین مهارت های کلامی محدودی برای بیان احساسات و افکار پیچیده دارند ، نقاشی یکی از امن ترین و مستقیم ترین راه ها برای بازتاب دنیای درونی آنها است. اما این به معنای تفسیر قطعی دنیای کودک نیست. تفسیر نقاشی همیشه باید همراه با سایر ابزارهای ارزیابی روانشناختی مانند مصاحبه ، مشاهده و تست های عینی انجام شود.
علائم مورد مطالعه در نقاشی کودکان
روانشناسان عناصر مختلفی را در نقاشی کودک بررسی می کنند:
رنگ ها: کودکان شاد اغلب از رنگ های روشن (زرد ، سبز ، آبی آسمانی ، نارنجی) استفاده می کنند. رنگ های تیره یا تکرارهای زیاد از سیاه ، تند قرمز و خاکستری ممکن است نشانه عصبانیت ، اضطراب یا غم پنهان باشد.
اندازه و مکان: نقاشی هایی که شخصیت اصلی را کوچک ، گوشه یا در پایین صفحه نمایش می کند می تواند نشانه ضعف ، انزوا یا اضطراب باشد. در مقابل ، کشیدن تصاویر بزرگ در مرکز نشانه ای از عزت نفس بالاتر است.
جزئیات چهره و بدن: از بین بردن قسمت هایی از بدن ، مانند دهان یا دست ، می تواند نشانگر عدم کنترل یا عدم توانایی در بیان احساسات باشد. چهره های بدون چشم ، دهان یا ابرو ممکن است نشانه ترس از قضاوت ، احساس قدرت یا تجربیات آسیب زا باشد.
فشار و خط دست: فشار بیش از حد مداد یا خطوط بسیار خشن می تواند نشانه استرس یا عصبانیت باشد. خطوط پایین ممکن است با اضطراب یا اضطراب همراه باشد.
مضامین مشترک: یک خانه گرم با یک درخت و خورشید احتمالاً در یک فضای خانوادگی امن قرار دارد. در مقابل ، خانه های بی خانمان ، شخصیت های تنهایی یا تصاویر خیالی ترسناک می توانند اضطراب یا ناامنی را نقل از کنند.
تفاوت بین نقاشی کودک شاد و غمگین
نقاشی کودک مبارک معمولاً پر از انواع رنگ ها ، شخصیت هایی با چهره های خندان ، ارتباطات روشن بین افراد (مانند دست اعضای خانواده) ، خورشید در آسمان ، طبیعت سرسبز و نظم فضا در نقاشی است. این کودکان معمولاً از ترسیم خود در مرکز نقاشی نمی ترسند و در خانواده یا جامعه جایگاه خاصی دارند. کودکانی که در محیط های امن ، دوست داشتنی و قابل پیش بینی رشد می کنند ، به طور طبیعی تمایل دارند این امنیت را در نقاشی های خود نشان دهند.
اما نقاشی کودک ناراحت یا اضطراب ممکن است شامل عناصر و مضامین باشد. استفاده مکرر از سیاه یا خاکستری. خودآزمایی از نقاشی یا نقاشی به شکل بسیار کمی. ترسیم عناصر ترسناک مانند هیولا یا حیوانات خشن. تاریک یا بدون درب و پنجره (کمبود امنیت یا آزادی) و جدایی اعضای خانواده یا چهره های غم انگیز. تجربیاتی مانند درگیری والدین ، طرد ، خشونت یا تغییرات ناگهانی مانند طلاق یا مهاجرت می تواند خود را در مضامین نگران کننده در نقاشی کودک نشان دهد. کودکی که قبلاً خوشحال شده بود و اکنون فقط موجودات ترسناک به طور ناگهانی ممکن است در زندگی خود استرس یا تصادفی داشته باشد.
مباحث خاص را تکرار کنید
اگر کودک چندین بار چیز خاصی مانند باران ، زندان ، حیوان زخمی یا خانه بی خانمان باشد ، می تواند نشانه یک تجربه خاص ، ترس یا حافظه باشد. نقاشی کودکان در آسیب دیدگی با تجربه همچنین ممکن است شامل اشکال شکسته ، بدنهای ناقص ، چهره های ناپایدار یا فضای تاریک باشد. بعضی اوقات کودکانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند یا نادیده گرفته شده اند ، افراد را بدون دست ، دهان یا چشم می کشند.
1
منبع: www.khabaronline.ir
