شبیه سازی جهنم ایمان قلب را برای کودکان و نوجوانان ایجاد می کند؟

علی سلییمی: پروژه ای به نام “ساعت بهشت” اخیراً در شهر فومان اجرا شده است که در آن مفاهیمی مانند Grave ، Nekir و Evil ، Paul Sarat ، Paradise و Hell به طور نمادین بازسازی شده اند اما با صحنه های واقعی. بازدید کنندگان از یک مسیر مشخص “مرگ” عبور می کنند. از جمله قرار گرفتن در معرض فضاهای تاریک ، زمزمه و فریاد زدن ، شعله های آتش ، زلزله و بازجویی در قبر. در حالی که سازمان دهندگان هدف خود را “آشنایی با رستاخیز و افزایش بینش مذهبی” توصیف کرده اند ، مسئله عمیق تری برای کودکان و نوجوانان وجود دارد: تجربه ترسناک ، به شکل دین ، ​​بر ذهن آنها تأثیر خواهد گذاشت؟

کودکان و نوجوانان به دلیل رشد روحی و روحی رو به رشد ، قدرت جدا کردن واقعیت را از نمایشنامه ندارند. برخورد حسی با تجربه مانند آتش واقعی ، فریاد ، تاریکی ، چهره های ترسناک و مفاهیم مبهم مانند “جهنم” و “نکر و شر” می تواند منجر به اضطراب ، کابوس ها ، ترس از مرگ ، ترس از خواب یا گناه بیش از حد شود. این اثرات می تواند تشدید شود ، به خصوص در کودکانی که اضطراب دارند یا کمبود عزاداری یا عزاداری را تجربه کرده اند.

مفاهیم مرگ و جهنم در سنین پایین نباید با بار عاطفی شدید یا تصاویر عذاب آمیز آموزش داده شود. در این سن ، کودک فقط ممکن است به جای درک اخلاقی ، “شرط ترس” را تجربه کند. یعنی او می آموزد که نافرمانی برابر با سوزاندن آتش است ، و این آتش ، نه استعاره ، بلکه به روشی واقعی ، برای او قابل لمس و باورپذیر است. این نوع تهویه ، به جای آموزش اخلاقی ، ممکن است منجر به سرکوب عاطفی ، دینداری یا حتی تمایلات مذهبی افراطی شود.

نوجوانان علی رغم اینکه تفکر انتزاعی تر هستند ، در مرحله بحرانی شکل گیری هویت شخصی ، اخلاقی و معنوی قرار دارند. تجربیات وحشتناک در این دوره ممکن است به جای تعمیق ایمان ، کل مفهوم دین را به عنوان منبع ترس و استرس رد و رد کند. تجربیات مذهبی در این سن ، اگر با پیام های خشونت آمیز و تهدیدآمیز آمیخته باشد ، می تواند ذهن نوجوانان را با اقتدارگرایی و عدم گفتگو مطابقت دهد.

نباید فراموش کرد که تجربیات عاطفی در دوران کودکی تأثیرات عمیقی و گاه ماندگار بر روان دارد. ورود به سیستم بدون فیلتر کردن مفاهیم ترسناک ، حتی اگر با آگاهی در نظر گرفته شود ، باید با رشد روانی مخاطب تنظیم شود. در غیر این صورت ، این اثر متضاد خواهد داشت و باعث آسیب هایی خواهد شد که ممکن است از نظر ظاهری قابل مشاهده نباشد ، اما در ناهنجاری های کودک باقی مانده است.

سرانجام ، اگر هدف نهادهای مذهبی برای اجرای چنین پروژه هایی تقویت ایمان نسل جوان است ، باید بپرسید: آیا راه ایمان از آتش و ترس عبور می کند ، یا از گفتگو ، معنا و امنیت ذهنی؟

بیشتر بخوانید: چرا به تأخیر افتاد؟ گیلان که جهنم داشت