به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین نقل شده ابناکتاب هدر رفتن زندگی: مدرنیته و رد آن “، با عنوان Lives Lives: Modernity و Outcasts آن توسط Zygmunt Bauman ، یک جامعه شناس و فیلسوف مشهور لهستانی-انگلیس (1-5) ، برای مفهوم” مدرنیته “است. این کار برای اولین بار در سال 2 توسط Polity Press (در همکاری با انتشارات بلکول LTD) منتشر شد.
در مقدمه ، نویسنده با موضوع اصلی کتاب با خواننده روبرو می شود. این بخش مقدماتی زمینه فلسفی و انتقادی را برای کل کار فراهم می کند. باومان با مراجعه به کتاب “شهرهای نامرئی” ایتالیا (مانند آگلورا و لئونیا) از مدرنیته به عنوان “داستان” یاد می کند. او نشان می دهد که چگونه روایات تکراری از جامعه حقایق ناخوشایند مانند تولید زباله (از جمله زباله های انسانی) را پنهان می کند. تمرکز این است که مصرف گرایی و نوآوری مدرن منجر به “هدر رفتن” زندگی و ایجاد کوه های زباله (جسمی و انسانی) می شود. این مقدمه خواننده را به چالش می کشد تا نظرات مشترک در مورد پیشرفت را زیر سوال ببرد و مدرنیته را به عنوان کارخانه ای برای رد ببیند.
در فصل اول “در ابتدا طراحی بود” (در ابتدای طراحی) ، باومان بر روند “سفارش ساخت) در مدرنیته تمرکز می کند. باومان استدلال می کند که هرگونه تلاش برای ایجاد نظم (مانند طراحی اجتماعی ، سیاسی یا فرهنگی) ذاتاً زباله تولید می کند – عناصری که با الگوی نظم مطابقت ندارند باید از بین بروند. او از استعاره هایی مانند “باغبانی اجتماعی” استفاده می کند تا نشان دهد که چگونه مدرنیته انسان ها را به عنوان “علفهای هرز” رد می کند. در این فصل فصل اساسی مفهومی کتاب ساخته شده و توضیح می دهد که محرومیت از طریق محصول طراحی مدرن ضروری است ، نه یک اشتباه.
نویسنده در فصل دوم با عنوان “؟ آیا آنها نیز وجود دارد” (آیا تعداد زیادی از آنها وجود دارد؟) – با موارد زیر: “یا هدر رفتن پیشرفت اقتصادی” (یا هدر رفتن پیشرفت اقتصادی) – جنبه اقتصادی تولید زباله های انسانی را بررسی می کند. Bauman استدلال می کند که پیشرفت اقتصادی (مانند اتوماسیون ، کوچک شدن شرکت ها و مصرف گرایی) منجر به ایجاد جمعیت “اضافی” می شود – کسانی که در سیستم اقتصادی در نظر گرفته می شوند (مانند بیکاران دائمی یا “مصرف کنندگان شکست خورده”). او می پرسد آیا واقعاً “تعداد زیادی” انسان دشوار است یا این منطق اقتصادی مدرن است که باعث هدر رفتن آنها می شود؟ در این فصل رابطه بین رشد اقتصادی و رد اجتماعی برجسته شده است و نشان می دهد که چگونه مدرنیته سیال انسان را جایگزین و تسکین می دهد.

سایگمونت
این جامعه شناس بر بعد جهانی تولید زباله در فصل سوم با عنوان “برای هر زباله سایت دامپینگ خود” (برای هر زباله ، محل دفع خود) – و با موارد زیر: “یا هدر رفتن جهانی سازی” (یا جهانی سازی) تمرکز دارد. Bauman توضیح می دهد که چگونه جهانی سازی “بحران” زباله های انسانی را ایجاد می کند – جایی که دولت ها و سیستم های جهانی مکان هایی را برای رد (مانند اردوگاه های پناهندگان ، گتو یا مرزهای بسته) ایجاد می کنند. وی بحران مهاجرت ، پناهندگان و سیاست های امنیتی را مثال می زند ، و استدلال می کند که جهانی سازی به جای حل مشکلات ، زباله ها را به حاشیه ها منتقل می کند. این فصل نشان می دهد که چگونه دولت های مدرن از “دولت رفاه” به “دولت امنیتی” برای مقابله با این زباله ها تغییر کرده اند.
سرانجام ، باومان بر جنبه فرهنگی تولید زباله در فصل چهارم ، “فرهنگ زباله” تأکید می کند. Bauman بررسی می کند که چگونه فرهنگ مصرف کننده مدرن (که در آن همه چیز – از کالاها تا روابط انسانی – موقت و دور انداخته شده) باعث تقویت بی تفاوتی اخلاقی نسبت به رد انسان می شود.بشر او رابطه بین جامعه مصرف کننده ، رسانه ها و دیدگاه های روزمره را تحلیل می کند و نشان می دهد که چگونه این فرهنگ در انسانهای طرد و نامرئی عادی می کند. در این فصل این کتاب با انتقاد گسترده فرهنگی به پایان می رسد و نشان می دهد که تغییر فرهنگی برای مقابله با این پدیده ضروری است.
این کتاب تجزیه و تحلیل انتقادی از پیامدهای تاریک مدرنیته ، جهانی سازی و طرد اجتماعی با تمرکز بر تولید “زباله های انسانی” (مانند پناهندگان و بیکاران) است.
1
منبع: www.khabaronline.ir