نقش بی بی سی در حمله به هویت فکری و علمی علی شریفی

گروه فکری: بنیاد فرهنگی دکتر علی شریفی به برنامه ای در بی بی سی فارسی با عنوان “علی شریفی ، معلم انقلابی یا همکار ساواک” پاسخ داد. در بیانیه خود ، بنیاد شرکتی اتهام “همکاری شرکا با ساواک” را به عنوان یک پرونده قدیمی می داند ، که برای اولین بار در سال 2 ثبت شد و اسناد آن (بازجویی و تک آهنگ ها) در سال 6 منتشر شده است و جدید نیست. این اعلامیه هدف برنامه بی بی سی را تکرار اتهامات بی اساس و فاقد مستندات معتبر با ادبیات گمراه کننده می داند. از جمله “بازجویی ها و ترازهای تحت فشار” شرکا شریفی را “مکاتبات داوطلبانه” با ساواک توصیف کرده است و بر ادعای جدید “نوشتن دو کتاب توسط ساواک” تأکید کرده است.

این بنیاد اصرار دارد که شریرات پس از تحریف و انتشار مطالب خود در روزنامه کیهان (به نام “ضد مارکسیسم”) به طور هم زمان از کیان شکایت کرد و از “مدرسه کیهان” و تلاش رژیم برای “گل آلود” در وصیت نامه خود صحبت کرد. همچنین ، دو کتاب ذکر شده (انسانی ، اسلام و بازگشت به خود) از جمله مهمترین آثار وی هستند و طبق همان اسناد ساواک ، پروژه توهین آمیز شرکا با ایجاد سوء ظن همکاری شکست خورده است.

سرانجام ، بنیاد این اقدام را به عنوان “سیاست بدنام کردن چهره های ملی و محبوب” در شرایط فعلی توصیف کرد و اعلام کرده است که تمام اسناد تاریخی را برای شفافیت منتشر کرده است. بیانیه مطبوعاتی بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعه به اتهام برنامه بی بی سی علیه دکتر علی شریفی به شرح زیر است:

****

“علی شریفتی ، یک معلم انقلابی یا همکار ساواک ، عنوان جدیدی برای یک مورد قدیمی است که در دهه هفتاد با انتشار برخی از بازجویی های دکتر شریف آغاز شد و آخرین نمونه برنامه ای بود که روز شنبه 5 سپتامبر در BBC فارسی پخش شد.

جدا از فکری و ارزیابی میراث شریعی که میهمانان این برنامه ، آقای رضا علیجان و رامین پرهام پرداخت کردند ، این طرح در این طرح تأکید شد و تأکید کرد که آنها به دلیل فاقد مستندات معتبر ، متهم هستند.
بنیاد شرکتی وظیفه خود را برای اطلاع رسانی و شفافیت در برابر این اتهامات دارد:

1. پیشنهاد شده است که “اخیراً” اسناد “را فاش کرده است که همکاری شریعی با ساواک را نشان می دهد. با این حال ، همانطور که گفته شد ، این پرونده ها چیز جدیدی نیستند. اولین بار در بازجویی های شریعی توسط مجله 6 ژوئن و آقای حمید روحانی زیاتی ، برخی از بازجویی ها را جعل کرد. پنج سال بعد ، در متن کامل تر بازجویی ها ، سه جلد “شرکاء روایت شده توسط اسناد ساواک” توسط “دفتر مستندات انقلاب اسلامی” به ریاست آقای روه الله حسینیان منتشر شد. پس از آن ، این بار ، با موقعیت دیگری ، آقای جلال ماتینی ، رئیس جمهور پیشین دانشکده ادبیات مشهاد قبل از انقلاب و بنیانگذار انجمن فلسفه سلطنتی ، مسئولیت “همکاری شرکتی با سااک” را تکرار کرد.
در عین حال ، بسیاری از واکنش ها مطرح شده و مقالات بی شماری در بایگانی سایت بنیاد شرکتی منتشر شده است.
این واقعیت که امروز بخشی از بازجویی مجدداً منتشر شده است ، این مورد دوباره مورد بررسی قرار می گیرد و در پی شرایط جنگ ، یک برنامه تلویزیونی گسترده منطقه ای به آن اختصاص داده شده است.

2. در طول برنامه ، “بازجویی” ها و “آواز” شرکا “نامه ها” و “مکاتبات” با ساواک خوانده می شدند و “احضار” او به ساواک با نام “جلسه” با این ادبیات ، میهمانان این برنامه بارها مورد سؤال قرار می گرفتند و نامه به طور مکرر مورد سؤال قرار می گرفت.

1. اما آنچه در این برنامه جدید بود ، از یک طرف ، در رسانه های نوشتاری و مطبوعات بلکه در رسانه های ویدئویی و برای مخاطبان عمومی نبود و از طرف دیگر ، فرمول نهایی برنامه “دو کتاب شرکتی سفارش داده شده توسط ساواک” بود که به هر دلیلی.

در همین زمان ، شریرات پس از وکیل خود ، پس از وکیل خود ، پس از وکیل خود ، پس از وکیل خود ، رسماً از روزنامه شکایت کرد (در اصل “انسان و مدارس مغرب”) پس از وکیل خود. او یک عهد نوشت و از “کیهان” صحبت کرد و به سیاست جدید رژیم برای “لجن” خود اشاره کرد و نوشت: “آنچه نگران من است ناتمام نیست. مردن اگر این کار خوب انجام شود ، دیگران این کار را می کنند ، و شاید بهتر باشد ، اما این ممکن است کیهان باشد.” (MA 1 با مخاطبان آشنا ، ص 4).

در پاسخ به این “شرم” و “خفه کننده” ، مجاز به دفاع از خود نیست ، همانطور که او در این اراده می نویسد:
“اگر مجبور به زنده ماندن نمی شدم ، خودم را در مقابل دانشگاه آتش می گرفتم!”

“انسان ، اسلام” و “بازگشت به خود” ، که دو مورد از آنها توسط ساواک تهیه شده است ، از مهمترین و مشهورترین پایان نامه های شرکا هستند که به چندین زبان ترجمه و منتشر شده اند.
به همین دلیل است که طبق همان اسناد ، ساواک در پروژه خود شکست خورد و با ایجاد سوء ظن همکاری با رژیم ، وی را بدنام کرد و مأمورین اطلاعاتی بارها و بارها نارضایتی خود را از این پروژه ابراز کردند. به نظر می رسد که فوریت افتراء چهره های ملی و مردمی برای تحقیقات و صحت تاریخی باقی نمی ماند. با این حال ، بنیاد شرکا تاکنون به دنبال ارائه هرچه بیشتر ابزار برای پاسخ به سؤالات مربوط به این زندگی کوتاه و مولد با انتشار تمام اسناد تاریخی بوده است.

“بنیاد فرهنگی دکتر علی شریعی”
تهران ، 1 سپتامبر 2008

1