انیشتین: سیاست پیچیده تر از فیزیک اتمی است / ما برای متفکران بزرگ به چه چیزی نیاز داریم؟ / قیمت تسلیم دانشمندان

گروه فکری: نمات الله فازلی وی در کانال خود در تاریخ 7 اوت ، یادداشتی با عنوان “ما برای اندیشمندان بزرگ به چه چیزی نیاز داریم؟” این یادداشت همچنان در فضای امروز ایران مورد استفاده گسترده قرار می گیرد. این متن به “گفتمان عمل کور” در رژیم و سیستم دانشگاهی ایران می پردازد. این گفتمان ، که ده ها سال است که هژمونیک بوده است ، بر مفهوم گرایی ، نظریه پردازی و جلوگیری از تفکر انتزاعی تأکید می کند. Fazeli همچنان به ابعاد گفتمان عملی کور ، که یکی از شاخص های تحقیر دانش نظری است ، تمرکز می کند. برای فاضلی ، گفتمان عمل گرایی نابینا دانش هایی مانند فلسفه ، ادبیات ، علوم سیاسی و علوم اجتماعی را در نظر می گیرد زیرا آنها را صرفاً نظری و غیر عملی می داند. Fazeli این روش را جایگزینی شبه دانشکده با دانشمندان واقعی می داند.

او می گوید گفتمان ، به جای متفکران جدی ، به “شبه شبه” (متخصصان و رسانه ها) می دهد که نسخه های ساده و آماده را ارائه می دهند. فاضلی تأکید می کند که در وضعیت دانشمندان ، برچسب های ایدئولوژیک مهم هستند ، از جمله برچسب هایی مانند “غربی” ، “غیر بومی” و “غیر مفید” برای از بین بردن جنبه های انتقادی ، تاریخی و تاریخی. پزشکان نابینا وانمود می کنند که جامعه و سیاست بسیار ساده هستند ، در حالی که (به نقل از انیشتین و راب استونز) واقعیت اجتماعی بسیار پیچیده است. این ساده سازی ریشه در جهل و علایق آنها دارد. نویسنده با استناد به راب استونز ، نشان می دهد که نظریه پردازان بزرگ منابع لازم را برای تفکر صالح ، بررسی دقیق امکانات اجتماعی و درک اینکه بخش هایی از سیستم اجتماعی مقاوم یا تأثیرگذار هستند ، فراهم می کند. به نتایج تفکر نظری (به جای پاسخ های ایدئولوژیک) به معنای “استقبال از چیز واقعی” است و آغاز دنیای جدید دموکراتیک خواهد بود که در آن ما آنها را به جای سرکوب واقعیت ها می شناسیم.

****

گفتمان تمرین کور: ترویج نظریه

یکی از ویژگی های برجسته “گفتمان عملی کور” “مفهوم گرایی” و دعوت به “تئوری انتزاعی” و جلوگیری از “تفکر انتزاعی” است. پراگماتیسم کور ، تلویزیون و رسانه ها را به متفکران و دانشمندان ترجیح می دهد ، زیرا این “دانشمندان شبه علمی” یا “دانشمندان دروغین” نسخه ها و دستورالعمل های آماده را تجویز می کنند ، و در درک مردمی ، روایتی ساده ای از واقعیت اجتماعی به مردم می دهند.

عمل گرایی کور وانمود می کند که هیچ چیز پنهان نیست. وظیفه امور توسط “ایدئولوژی رسمی” تعیین می شود. او می گوید کافی است که با دقت بیشتری به سیاستمداران گوش دهید. تفکر نظری و تفکر امور به عنوان یک توطئه و گاه توطئه دشمنان شناخته شده است.

تحقیر دانش نظری به بهانه “عدم استفاده”

گفتمان عمل گرایی نابینا ، به جز مهندسی ، پزشکی و علوم فنی و خدماتی ، علوم دیگر را هدر می دهد ، نه تنها فلسفه و ادبیات ، بلکه حتی علوم سیاسی و علوم اجتماعی ، و آنها را عمدتاً نظری می داند که آنها با زمینه عمل ندارند. یعنی او این دانش را به سمت بالا یا مزاحمت سیستم می داند و سعی می کند آنها را “نظری” تحقیر کند.

گفتمان عمل گرایی کور ، این دانش را با جنایات ایدئولوژیکی مانند “غربی بودن” ، “غیر بومی” ، “ترجمه” و “غیر مفید” و گاهی صریح “نظری” بیان می کند ، به گونه ای که آنها در نهایت بتوانند “انتقادی” ، “نظری” ، “نظری” ، “نظری” باشند ، ائیدولوژیک خود را بیرون آورد.

هژمونی عمل گرایی بر دانشگاهیان و عموم مردم

از آنجا که عمل گرایی نابینا ده ها سال در رژیم و سیستم دانشگاهی کشور شیوع داشته و عملاً قدرت هژمونیک را به دست آورده است ، این موفقیت را به دست آورده است که نه تنها عموم مردم و رسانه ها ، بلکه خود دانشگاهیان ، بلکه به طور کلی آن را باور کرده اند ، و غالباً صریحاً با بدبینی ، تلخی ، و بی اعتمادی از نظریه نظریه ، بی اعتنایی ، بی اعتنایی ، بی اعتنایی و بی اعتنایی. من اعتقاد عمومی را از سوی دانشگاهیان به طور مکرر شنیده ام که رسانه ها ، مطبوعات و شبکه های اجتماعی همه چیز را می گویند ، و ما به دانشگاهیان خود احتیاج نداریم.

دنیای پیچیده سیاست و اهمیت تفکر نظری

Rob Stones در کتاب “جامعه شناسی بزرگ جامعه شناسی” توسط کارل مارکس ، ماکس وبر ، دورکیم به هابرماس ، میشل فوکو و آنتونی گیدنز با کمک بیست و یک متخصص ، تجزیه و تحلیل می کند و نشان می دهد “آنچه ما باید در مورد جامعه و خبر بدانیم. روز گفته می شود” (سنگ های 2: 1).

مراقب باشید جامعه ، سیاست و فرهنگ به مراتب پیچیده تر از پزشکان نابینا است. بیایید داستان تاریخی را به خاطر بسپاریم. پس از جنگ جهانی دوم و بمباران هیروشیما ، انجمن بین المللی فیزیک یک نشست سالانه برگزار کرد و در اجلاس آلبرت انیشتین شرکت کرد. یکی از شرکت کنندگان از انیشتین پرسید: “استاد شما ، دانشمندان ، که یک پیامبر داشتند که دانش بمب اتمی را ایجاد کنند ، چرا دانش را برای جلوگیری از استفاده از این بمب ایجاد نکردید؟” من یک فیزیک گرا هستم و دنیای فیزیک در مقایسه با دنیای سیاست بسیار ساده است. علایق اما جهل آنها چیست؟ آنها نمی دانند نظریه هایی برای جامعه و سیاست چه می کنند.

میوه های تفکر نظری: امکان تفکر صالح و مسئول

در فصل نتیجه گیری کتاب “جامعه شناسی بزرگ جامعه شناسی” ، راب استونز نتیجه گیری تفکر نظری را در نظر می گیرد:

متفکران … با دیدگاه های زیادی در مورد شیوه های مشترک ، با توصیف آنها در مورد علیت و پیوندهای سیستم با فرصت هایی که برای ترکیب و پیوند دیدگاه های نظری فراهم می کنند ، منابع مورد نیاز ما را برای بررسی دقیق امکانات اجتماعی فراهم کرده اند. این متفکران منابعی را فراهم کرده اند که می توانند برای تفکر درست و مسئول در مورد جوامعی که در آن زندگی می کنیم ، در مورد موضوعات اجتماعی که بر هر یک از ما تأثیر می گذارد استفاده شود و معمولاً هر یک از ما در مورد آن نظر داریم. تفکر اجتماعی ما را قادر می سازد قبل از اظهار نظر ، ارزیابی و درک اینکه کدام سیستم جامعه به طور قطع در برابر افراد مقاوم است ، کار جدی داشته باشیم و کدام قسمت در برابر “اراده” بازیگران و بازیگران تأثیرگذارتر است. … هیچ راهی صاف و دشوار برای دستیابی به تفکر جامعه شناختی وجود ندارد و هیچ چیز این واقعیت را تغییر نمی دهد (سنگ 2: 1).

به دنیای واقعی ، آغاز دنیای جدید خوش آمدید

در سیستم حاکمیت و جامعه ما ، تعریف شده است که سؤالاتی که به قول راب استونز ، می تواند و صلاحیت پاسخ دادن باشد ، سؤالات ایدئولوژیکی است و به پاسخ های ایدئولوژیک نیاز دارد و هیچ ارتباطی با اندیشه و تفکر متفکر ندارد.

این سؤال را در نظر بگیرید ، “کدام سیستم جامعه مقاومت در برابر عمل افراد را نشان می دهد و کدام قسمت تحت تأثیر اراده بازیگران و بازیگران در صحنه اجتماعی است؟” اگر از دانش خودداری کنیم و نتایج را بدست آوریم ، به معنای “استقبال از چیز واقعی” و آغاز ورود به دنیای جدید است ، دنیایی که واقعیت اجتماعی از اعتبار و عزت کافی برخوردار است و به جای هزینه برای کنترل واقعیت ها ، سعی می کنیم از واقعیت ها جلوگیری کنیم.

1