آزادی علی لاریجانی و نوشتن کتابی در مورد انحصار نقشه دولت / نقشه راه سیاسی در میدان اندیشه و تفکر

به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین ، ویرایشگر حامد زار -در -Chief of Ibna در منبع دین و اندیشه وی در مورد آخرین کتاب دکتر علی لاریجانی نوشت: “سال گذشته کتابی از علی لاریجانی در انتشارات دانشگاه تهران منتشر شد.” “دلیل و توقف در مدیریت” عنوان کتابی است که در سالهای استعفای نویسنده از قدرت و اوقات فراغت کار سیاسی نوشته شده است. “زار در مقاله خود از این کتاب انتقاد کرده و نقاط قوت و ضعف آن را دارد. در این مقاله آمده است:

****

رویکرد ضد چپ

در یک نگاه کلی ، این کتاب یک رویکرد فلسفی دارد و اگرچه به متن و متن مذهبی اشاره دارد ، اما یک رویکرد کلامی ، فقهی و مذهبی کلی ندارد. روح کتاب نیز لیبرال و حتی لیبرال است و هیچ خبری از چپ گرایی مورد نظر هواداران اسلام سیاسی وجود ندارد. نه تنها نویسنده تلاش کرده است انحصار دولت را در جامعه رد کند ، بلکه از مارکس نیز در تئوری ارزش مازاد انتقاد کرده و به دنبال توضیح طبقه متوسط ​​در اندیشه ابن سینا و آلامه تاباتابایی است.

البته نقص های عمومی در کتاب وجود دارد. نقطه ضعف اصلی عدم ارتباط بین کل و جزئیات کتاب است که فصل های کتاب را به طور کامل در استقلال ساخته است. به طرز عجیبی ، موضوع موضوعات در پایان کتاب عدم نتیجه گیری و نتیجه گیری از مطالب است. به طور کلی ، تلاش های نویسنده برای مقابله با بحث های قبلی در مورد نظریه های دولت در اسلام و در این راستا مفهوم توسعه را هدایت کرده است. اما آیا او در این مسیر موفق بود؟

حكومت یا دولت؟

قبل از پاسخ به این سؤال ، باید کلمه حاکمیت را در عنوان کتاب ذکر کنیم. دیدگاه نویسنده در مورد حكومت به طور خلاصه همان دولت یا اصول دولت است و اصطلاح كتاب را نباید به عنوان معادله موضوعات جدید در مورد اتخاذ سیاست های توسعه و نابرابری در نظر گرفت كه دانش فنی تر و مشخص تر از نظری و فلسفی است. در حقیقت ، تا آنجا که محتوای کتاب مربوط می شود ، “عقل در حاکمیت” عنوان کتابی برای کتابی است که مربوط به تئوری عدالت اجتماعی در اسلام و دیدگاه های Allameh Tabatabai و Morteza Motahari است! با این حال ، در وسط بحث خود ، نویسنده “پیشرفت امور مسلمانان” را در نظر می گیرد یا در مورد مباحث آمارتا سان بحث کرده است.

وضعیت یا جمدود؟

اما نگاهی دقیق تر به کتاب بیندازید. بیایید با عنوان کتاب شروع کنیم: “دلیل و متوقف کردن در حکمرانی” به همین دلیل است که از آن در برابر عقل ، رکود یا فقه استفاده نمی شود ، و آنچه نویسنده به معنای شدید بودن است ، جای سوال دارد. در ترجمه انگلیسی که نویسنده از آن به عنوان عقل و ثبات در حاکمیت نقل کرده است ، این مفهوم ثبات یا وضعیت پایدار عقلانیت را نشان می دهد که به دشواری درک هدف نویسنده می افزاید. صرف نظر از این واقعیت که احتمالاً نویسنده یک مفهوم منفی در برابر عقلانیت است ، استفاده از کلمات انگلیسی نامربوط اولین تصور غلط آشکار در کتاب است.

در مقدمه کتاب ، لاریجان انتقاد صریح از ساختار سیاسی و حتی ضرورت ارائه تفسیر جدید از قانون اساسی جمهوری اسلامی را مطرح می کند. وی از عدم وجود فلسفی پایگاه فلسفی در سیستم ایران شکایت می کند ، و به رویکرد چپگرا نیروهای اسلامی قبل و بعد از انقلاب اشاره می کند: “برخی از مردم با نشانه عدالت اجتماعی به محدودیت اجتماعی اضافه می کنند.” (صفحه 1) یکی از نکات جالب ، پیشنهادی برای تعیین سنا برای از بین بردن نقص ساختاری کشور است. نقص هایی که در تئوری ضعف نظری ، کاهش سرمایه اجتماعی ، عدم مدیریت ، تضعیف همبستگی ملی و عدم ابتکار عمل بوده و توجه نویسنده را به خود جلب کرده است. (صفحات 1 و 2)

عدم مراجعه به منابع اول فارسی

فصل اول کتاب به اقتباس عدالت اجتماعی و توسعه می پردازد. نویسنده ابتدا خواندن مورتزا موتاهاری را از قاعده عدالت به عنوان یک قاعده غالب بر سایر قوانین فقهی دیگر به ارمغان می آورد ، و سپس به تفسیر افلاطون از مفهوم عدالت به عنوان بالاترین فضیلت و ستون سیاست اشاره می کند. وی سپس با ارسطو ، لاک ، هیوم و روسو سر و کار دارد و سرانجام با متفکران قرن بیستم مانند جان راولز و رابرت نوزیک سر و کار دارد. چرا در این بررسی مختصر تاریخی از نام توماس هابز ، با وجود اهمیت آن ، سؤال از این سؤال است ، اما پرداختن به “دیوید گانت” به عنوان چهره ای کمتر شناخته شده در ایران یکی از نکات جالب فصل اول است. لاریجانی همچنان به بحث و بررسی نظریه مالکیت رابرت نوزیک ادامه می دهد و ضمن توضیح نظریه خود ، تئوری های رقابتی را نیز پیشنهاد می کند. با این حال ، عدم مراجعه به منابع اول در ترجمه های فارسی از آثار نوزیک ، راولز و سایر فیلسوفان سیاسی و آثاری که درباره آنها نوشته شده است ، ضعف فصل اول است.

پس از این فصل ، تئوری عدالت اجتماعی در اسلام توسط نویسنده مورد بررسی قرار می گیرد. همانطور که انتظار می رفت ، بحث های اسلامی تر ، با توجه به نظریه آلامام تاباتابائی و مورتزا موتاهاری در مورد ماهیت انسانی و جمعی و سوء استفاده از آن برای توضیح تئوری عدالت اجتماعی. در اواخر فصل اول ، لاریجانی به اسلام اشاره می کند و با اشاره به اینکه یکپارچگی اسلام جامع است ، نتیجه می گیرد: “این جامع بودن مانع از سکوت اسلام در برابر سیستم بازار آزاد می شود.” (صفحه 1)

فرابی یا ابن سینا؟

فصل دوم به حاکمیت مطلوب از منظر ابن سینا اشاره دارد. نویسنده ، برخلاف سایر دانشمندان در تاریخ تفکر سیاسی در اسلام ، از طریق فارابی به عنوان مهمترین فیلسوف سیاسی در تاریخ اسلام اسلام اسلام گذشت. اما توجه لاریجانی به ابن سینا نیز جالب است. چرا ابن سینا؟ نویسنده اذعان می کند که ابن سینا به جای پیروی از نظرات فارابی ، افکار نفیس خود را مطرح کرده است و به همین دلیل ارزشمند است (صفحه 1) ، اما این موردی نیست که سایر دانشمندان اندیشه سیاسی پذیرفته شده اند ، و بیشتر مورخان نظریه سیاسی در تمدن اسلام ، همه فیلسوفان پس از افاری هستند. به نظر می رسد که دلیل انتخاب ابن سینا به جای فارابی توسط لاریجانی ، کمتر یونانی بحث های شیخ الرئیس است تا مباحث معلم دوم در سیاست. آنچه “مبنای مهم نظریه سیاسی ابن سینا مبتنی بر ماهیت کمال گرا انسان است” (صفحه 1) و این اساس با اعتقادات اسلامی علی لاریجانی سازگارتر است.

علی لاریجانی همچنین در طبقه بندی ادبیات تحقیقات سیاسی درباره اندیشه ابن سینا یک دسته نفیس ارائه می دهد که نمی تواند مکان زیادی باشد. او ستایش ابن سینا را به ابولفازل شاكوری و عبدالحین مشكوه الدین ، ​​یكی از منتقدین ابن سینا به داود فیحی و جواد تاباتابای ، و دیگری به عنوان ارائه دهنده اندیشه سیاسی ابن سینا توسط سید جافار ساجدی. صرف نظر از اهمیت دسته های اول و سوم در بحث های ابن ساساشی ، فراموشی محققان معتبر مانند حسین نصر ، اردکانی ، هنری کربن و لئو استراوس مضرات ادبیات تحقیقاتی است که لاریجان در نظر گرفته است. به طور کلی ، نویسنده مجبور بود به سنت های تفسیری فیلسوفان مسلمان توجه کند و درک مطلق و مطلق خود از ابن سینا را انجام نداد.

میدان گرانش سینو

اما امتیاز لاریجانی در پردازش فلسفه سینوی در مقایسه با سایر محققان توجه به جنبه های اقتصادی و اجتماعی تفکر فلسفی ابن سینا و استخراج اقتصاد سیاسی از منظر شیخ الرائیس و در این مسیر ثروت در اقتصاد ملی ، کار و اشتغال و رقابت در فعالیت های اقتصادی است. فرض شیخ ال –رائیس غیر Greek یا کمتر یونانی ، نکات منفی تفکر ابن سینا را نسبت داده است ، مانند توجیه برده داری از ارسطو ، اما موضوعاتی مانند انتقاد از دموکراسی ، که به گفته لاریجان ، قدرت ابن سینا است. در همین حال ، انتقاد ارسطو از دموکراسی Shohreh Afaf است ، و فیلسوف ایرانی نیز برای دموکراسی بسیار مهم است. گسترش اعتدال به عنوان عنصر عدالت نیز یک دکترین ارسطویی است که لاریجان اساس گسترش طبقه متوسط ​​را ارزیابی می کند.

Tabatabai و Motahari در مسیر توسعه؟

فصل سوم به Allameh Tabatabai و نظر وی در مورد حاکمیت مذهبی اختصاص یافته است. در نگاه اول ، آلامام یک متفکر غیر سیاسی و غیر سیلی است ، اما لاریجانی ، پس از بحث و گفتگوهای متمرکز بر تکامل جامعه در نظریه اسلامی ، این مترجم قرآن را اندازه گیری ارزیابی اندیشه سیاسی در اسلام و مطرح کردن چنین ادعایی می کند که در پایان فصل به فلسفه توسعه از Allamehame alamehame اشاره می کند. همین رویکرد توسط نویسنده در فصل چهارم در بررسی حاکمیت مطلوب از منظر Morteza Motahhari دنبال می شود. به نظر می رسد که می توان از مبانی فکری فیلسوفان مانند Tabatabai و Motahari برای دستیابی به حاکمیت مطلوب به عنوان راهی برای دولت استفاده کرد که در آن شاخص های اقتصادی مانند برابری و سعادت ، پیش بینی و شفافیت. از طرف دیگر ، حاکمیت مطلوب در غرب نیز در دانش فلسفی گنجانده نشده است و بیشتر دانش کمی با شاخص های خاص است.

نقص رسمی کتاب

نکته دیگر عدم ویرایش دقیق و جدید است که ممکن است نشان دهنده صحت نگارش نویسنده باشد. در موارد دیگر ، ما می بینیم که Rijal سیاسی آثار خود را به نام خود منتشر می کند ، که از ظاهر آنها مشخص است که خودشان نیست! اما استفاده از متخلفین مانند “” و “آن” و “می شود” که از متن خالص فارسی حذف شده است توسط خود علی لاریجان در این کتاب حذف شده است. منابع نادرست به منابع (صفحه 1) ، عبارات غیرمعمول و نصره (بند آخر صفحه 1 ، صفحه 1 صفحه 1 ، پایان بند دوم صفحه 2) و استفاده از کلمات مرحله ای مانند سایر معایب ویرایش.

نکته آخر ، متن موجود در جلد پشت کتاب است که نویسنده به دنبال خلاصه ای از موضوعی است که در کتاب با آن سروکار دارد ، و در اینجا کلمه “حاکمیت” را به عنوان ترجمه ای از حاکمیت خوب معرفی می کند. صرف نظر از اشتباه ناخواسته یا عمدی در ترجمه کلمه انگلیسی ، معادل “حاکمیت مطلوب” است نه “حاکمیت” ، گفته می شود که مفهوم حاکمیت خوب یا مطلوب در سه دهه گذشته به موضوعات توسعه منعکس می شود و همانطور که گفته شد ، کمتر احتمال دارد که مباحث نویسنده داشته باشد.

نکته قابل توجه این است که وقتی یک خط الراس سیاسی در ایران همچنان در قدرت است ، باید در زمینه اندیشه و اندیشه مورد استقبال قرار گیرد. به همین دلیل ، انتشار “عقل و سکون در قانون” باید به خوبی منتقل شود ، و همانطور که نویسنده قول داده است ، او منتظر دفاتر دوم و سوم بود.

216216