
به آگاهی یوبیک آنلاین، وقتی احساس تهدید میکنیم، بدن ما هورمون استرس ترشح میکند. هورمونهای استرس باعث میشوند قلب تندتر بزند و در پیامد خون بیشتری به اندامها و اندامها پمپاژ میشود. این عکسالعمل طبیعی، به ما این امکان را میدهد که آماده پیکار یا مواجهه با تهدید باشیم. معمولاً در هنگام استرس، تنفس سریعتر است (نفس نفس زدن) و فشار خون بالا میرود.
در همین حین، تمام حواس ما تحکیم میشود و بدن مواد مغذی را در خون آزاد میکند تا اعتماد حاصل شود که تمام قسمتها انرژی مورد نیاز خود را دارند. این موقعیت که فرایند آن به سرعت اتفاق میافتد، از نگاه کارشناسان «استرس» نآرزوه میشود.
در مقابل، «اضطراب» عکسالعمل بدن به استرس است. بسیاری از افراد، اضطراب را به عنوان احساس پریشانی، ناراحتی یا ترسی که فرد قبل از یک رویداد مهم دارد، میشناسند؛ که آنها را هوشیار و آگاه نگه میدارد.
عکسالعمل پیکار یا فرار از تهدید مینیرود وقتی آغاز شود که فردی با یک تهدید فیزیکی یا احساسی و حتی یادآوری موضوعی خاص مواجه شود. تجربه اضطراب ممکن است در برخی اوضاع برای بدن مفید باشد، اما در برخی مواقع هم مینیرود در زندگی روزمره اختلال تأسیس کند.
چگونه استرس را از اضطراب شناسایی دهیم؟
برای تمییز این دو از هم، توجه داشته باشید که استرس معمولاً کوتاهمدت است و در جواب به یک تهدید رخ میدهد. اضطراب ممکن است طولانیمدت باشد و باقی بماند، همچنین گاهی اوقات به دیدگاه میرسد اضطراب دلیل بخصوصی ندارد و یک احساس مزمن در فرد است.
منشا: medicalnewstoday
۴۷۲۳۲
منشا: www.khabaronline.ir