پاسخ امام رضا به شاعری که برای ایشان شعر سروده است

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانطبق کتاب پارسمان رضوی جلد اول در مقاله امام رضا به روایت اهل سنت نکات جالبی از گفتگوی امام با اهل سنت آمده است. یکی از این روایات گفت و گوی ابونواس اهوازی شاعر معروف است.

در منابع متعددی آمده است که روزی به ابونواس اهوازی شاعر اهل سنت گفتند چرا در مورد امام رضا علیه السلام شعر نگفتی؟

پاسخ داد: مقام من چنان نیست که در مورد او شعر بنویسم و ​​سپس این ابیات را در مدح حضرت رضا (علیه السلام) سرود:

«قیل لی: تو از اهل تارا / در هنر من و کلام نبی

لک انسان، ذات الکلام اصیل است

در حال حاضر مدح ابن موسی / و محفل الخصال الطی را برای او گذاشته ایم.

گفتم: لا احتدی لمده امام / کان جبرئیل خدیمه لعبیه

در ترجمه فارسی این آیات آمده است که

«به من گفتند که در میان همه مردم در فن بیان و اندازه گیری تنها کسی هستی
شما جوهره گفتار اصیل را در معانی و کلمات دارید
کسی که سخنان شما را درک کند، مزایای فراوانی خواهد داشت
به من گفتند چرا مداحی امام را رها کردی؟
من پاسخ دادم که هیچ راهی برای مدح امامی که پدرش جبرئیل خادمش بود، ندارم.

این شعر را برای امام رضا علیه السلام خواند.
«حسن بن جهم» می گوید از امام رضا علیه السلام شنیدم که فرمود:
«هر کس شعری در مورد ما بخواند و در آن ما را مدح کند، خداوند شهری در بهشت ​​به او عنایت می‌کند که از هفت شهر جهان وسیع‌تر است و فرشتگان مقرب و پیامبران به آن زیارت می‌کنند».