سیپولا اغلب به خاطر برداشت طنزآمیز و در عین حال روشنگرش در مورد رفتار انسانی مورد ستایش قرار می گیرد. نظریه او اهمیت توجه به رفتار افراد در هر محیط و موقعیتی را به ما یادآوری می کند و یادآوری می کند که هرگز نباید از آسیب هایی که کارشناسان و سیاستمداران یا افراد مسئول می توانند به جامعه وارد کنند غافل شویم.
کارلو سیپولا، تاریخ‌دان و اقتصاددان ایتالیایی توسعه، در مقاله‌ای طنزآمیز اما تأمل برانگیز درباره اصول یا به قول خودش قوانین، به نکته جالبی درباره حماقت انسان اشاره می‌کند. عنوان مقاله سیپولا “قوانین اساسی حماقت انسان” است. در اینجا نکات کلیدی نظریه او آمده است:
قانون اساسی اول: انسان ها همیشه تعداد افراد احمق در جامعه را دست کم می گیرند. سیپولا معتقد است که حتی در اتاقی پر از افراد متخصص و تحصیلکرده، ممکن است افراد کمی وجود داشته باشند که دیدگاه های کاملاً غیرمنطقی و احمقانه در مورد موضوع مورد نظر داشته باشند.
قانون اساسی دوم: احتمال احمق بودن یک فرد مستقل از سایر خصوصیات اوست. به عنوان مثال، یک فرد تحصیل کرده، با موقعیت اجتماعی بالا، شغل خوب و حتی دانشمند ممکن است به تئوری های توطئه یا برخی خرافات دیگر اعتقاد داشته باشد.
قانون اساسی سوم: بر اساس این قاعده که سیپولا آن را قانون طلایی حماقت می نامد، احمق کسی است که به شخص یا گروهی از مردم صدمه بزند در حالی که هیچ منفعتی ندارد و حتی ممکن است خودش ضرر کند. مثلاً در یک دانشگاه، یکی از معاونت ها از روی کینه، آنقدر به کار همکارانش سنگ می زند که اساتید خوب انگیزه همکاری را از دست می دهند و دیگر با آن دانشگاه همکاری نمی کنند. کارش را از دست می دهد.
قانون اساسی چهارم: افراد غیر احمق همیشه قدرت مخرب افراد احمق را دست کم می گیرند. افراد غیر احمق اغلب فراموش می کنند که برخورد یا معاشرت با افراد احمق در هر زمان، مکان و تحت هر شرایطی بسیار پرهزینه است. برای این مورد، مدیری را در نظر بگیرید که به طور اتفاقی یا نادیده گرفته می شود و مشکلات ایجاد شده توسط یکی از کارمندان خود را نادیده می گیرد. اما این بی تفاوتی رئیس و مزاحمت ایجاد شده توسط آن کارمند روحیه کل تیم را از بین می برد و تولید کارخانه یا سود شرکت را به شدت کاهش می دهد.
قانون اساسی پنجم: آدم احمق خطرناک ترین نوع آدم است. این نوع افراد در صورت مسئولیت پذیری می توانند در مواقع بحرانی با تصمیمات غیرمنطقی باعث وحشت شوند ترس و هزینه گزافی را بر دوش همه بگذارد. خطر این آدم خیلی بیشتر از آدمی است که تخصص ندارد اما عاقل است. زیرا انسان بدون تخصص اما عاقل در امور دخالت نمی کند. برای این مورد، سیاستمداری را در نظر بگیرید که بر جایگاه مهمی تکیه می کند و با تصمیمات محاسبه نشده جامعه را از بحرانی به بحران دیگر فرو می برد.
سیپولا اغلب به خاطر برداشت طنزآمیز و در عین حال روشنگرش در مورد رفتار انسانی مورد ستایش قرار می گیرد. نظریه او اهمیت توجه به رفتار افراد در هر محیط و موقعیتی را به ما یادآوری می کند و یادآوری می کند که هرگز نباید از آسیب هایی که کارشناسان و سیاستمداران یا افراد مسئول می توانند به جامعه وارد کنند غافل شویم.
*منبع: کانال نویسنده
*دکتر عسگر محمودی استادیار بازنشسته آموزش زبان انگلیسی است.
216216
کد خبر 1958469
منبع: www.khabaronline.ir
