آیا امام زمان به تنهایی عدالت را گسترش می دهد؟

امام موسی صدر به مناسبت افتتاح مسجد روستای المونه در شمال لبنان سخنرانی مفصلی درباره امام زمان (عج) و مسئله انتظار و امداد ایراد کردند. پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان خلاصه این طنز به نقل از «ادیان در خدمت انسان» تقدیم مخاطبان می شود:

• امام دوازدهم همانطور که می دانید امام منتظر است. منتظر ظهور حضرتش هستیم تا پس از غوطه ور شدن در ظلم و ستم، جهان را پر از عدل و قصاص کند. اندیشه ظهور مهدی مختص شیعیان نیست. این اعتقاد در کتب روایی همه مذاهب اسلامی وجود دارد. صدها و هزاران روایت بر این مطلب دلالت دارد و ثابت می کند که پیامبر اکرم (ص) فرمود: «اگر از دنیا یک روز باقی نماند، خداوند آن روز را طولانی می کند، تا آنجا که مردی از اهل بیت من، همان نام و کنیه، ظهور کند و سرزمین پر از ظلم و خشونت را پر از عدل و قسط کند.
• این حدیث در تمام مکاتب اسلامی رایج است. پس این تفکر مختص دین خاصی در اسلام نیست. این یک نظریه جامع و کلی است. انتظار منجی، انتظار روح حق و انتظار یک واقعه بزرگ در همه ادیان وجود دارد و همه دینداران به این نظریه معتقدند.
• این اندیشه فراتر از حوزه فعالیت های دینی است و شامل فعالیت های علمی نیز می شود. هرگاه به تلاش افراد در عرصه‌های مختلف نگاه می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که در همه زمینه‌ها از جمله علم، فلسفه، ادبیات و تجربیات اجتماعی، نظام‌ها و مقررات به کمال می‌رسند و در همه امور زندگی به سمت برتری می‌روند. شرایط اگر چه انسان گاهی لغزش می کند و گاهی اشتباه می کند و منحرف می شود، اما این لغزش ها در حرکت اصلی زندگی انسان و در روند کلی آن چیزهای جزئی هستند.

معنی انتظار

• توقع به این معنا نیست که کار را رها کرده و به دیگران بسپاریم. این برخلاف انتظار است. انجام این کار تسلیم شدن است. اگر امروز بگویند منتظر حمله ناگهانی دشمن هستیم یعنی چه؟
• آیا این انتظار به معنای ترک خانه و خوابیدن و عدم توجه است؟ نه این انتظار نمی رود. صبر کردن یعنی آماده بودن. شمشیر و تفنگ در دست، بیایید تمرین کنیم و آموزش نظامی ببینیم. خودتان را آماده کنید؛ بیایید مراقب باشیم و رادارها را فعال کنیم تا متوجه شویم که دشمن چه زمانی حمله می کند. این معنای انتظار است.
• منتظر حضرت مهدی (عج) هستیم. حضرت مهدی پس از غلبه بر ظلم و ستم دنیا چه خواهد کرد؟ او می آید و عدالت را در جهان حاکم می کند. چقدر این آرزو بزرگ است و این هدف چقدر بزرگ است! مهدی (عج) تنها کسی است که پس از گسترش ظلم، دنیا را پر از عدل و داد می کند. این اتفاق بزرگی است که هیچ چیز بزرگتر از صاحب آن روز نخواهد بود.
• آیا این حادثه فقط به دست حضرت مهدی (عج) رخ می دهد؟ البته نه. ما باید همکاری و همکاری داشته باشیم. ما می خواهیم امام عصر (عج) در عالم کمال و کمال ظهور کند; باشد که دانش، هنر، قدرت و آموزش او ظهور کند. ما باید آماده باشیم. وقتی دعوت شدیم چکار کنیم؟ ما باید برای ایفای نقش خود آماده باشیم. وقتی آن حضرت فریاد می زند «ای مردم» او را «لبیک» بنامیم. باید آماده باشیم و دست هایمان را از هر چه داریم بشویم و در حالی که آماده و با آمادگی کامل هستیم به کمک او بشتابیم. اگر غیر از این است پس انتظار چیست؟ انتظار یعنی آمادگی، بسیج، تربیت و آمادگی روحی، فکری، روحی و جسمی و نیز آمادگی فنی و نظامی. اجداد ما اینطور بودند. ما هم همینطور بوده ایم.
• انتظار یک محرک است. پدران صالح ما جایگاه خود را حفظ کردند. ما به خوبی می توانیم امید را در آثار آنها ببینیم. در قلعه و پادگان و اواخر. مسیحیان اینجا اگر در صومعه های استوار و مستحکم نبودند در خطر بودند. در گذشته هیچ کس به این مسائل و چنین مجالسی که امروز برگزار می کنیم فکر نمی کرد، زیرا سرنوشت بشر و سرنوشت آن در دست حاکمان بود. اگر این پایداری و ایستادگی و این پادگان ها و خانقاه ها نبود و اگر این قوت و ایمان و دوری از ضعف نبود، نمی توانستند بقای خود را تضمین کنند. ما و آنها در شرایط سختی زندگی کردیم که ما را شایسته زندگی کرد. فقیر و ثروتمند همه در صفی مانند دیوار سربی در مقابل خدا ایستادند و ما ایستادیم در حالی که هیچ کدام بر دیگری برتری نداشت. همه با هم زندگی می‌کردند و با هم رابطه داشتند و در میان خود خویشاوندی برقرار می‌کردند و پشیمان نمی‌شدند.