الگوی رفتاری آیت الله بهجت چگونه بود؟

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانمراسم تجلیل از مرجعیت علمی و فرهنگی مرجع تقلید و استاد اخلاق و عرفان اسلامی آیت الله محمدتقی بهجت شب گذشته 28 شهریور ماه در محل انجمن آثار فرهنگی و مغرب زمین برگزار شد.

ایکنا نوشت: محمود شلاوی، رئیس انجمن آثار و گنجینه های فرهنگی در ابتدای این نشست اظهار کرد: علما و عرفا برای دستگیری ما آمده اند تا به واسطه آنها رحمت و عنایت خداوند شامل حال ما شود. گرچه درهای رحمت به روی ما بسته نیست، اما حضور این بزرگواران و رهنمودهای آنان راه را بر ما آسان می کند.

مشاور وزیر فرهنگ در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: برگزاری مجالس تکریم بزرگواران به ویژه بزرگداشت آیت الله العظمی بهجت موجب می شود تا زندگی، سیره و اندیشه ایشان به مردم و جامعه به ویژه قشر جوان معرفی شود. و نسل های جدید به بهترین شکل ممکن تا با این اقدام بزرگان ما بهترین الگو برای نسل جوان باشند.

شلاوی در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: توصیه های آیت الله بهجت همواره از طریق رسانه ها در معرض دید عموم قرار می گرفت. معمولاً انفاق، اخلاص، پاکیزه زیستن و اقامه نماز اول وقت از توصیه های عملی ایشان بود که خود به بهترین نحو ممکن به آن عمل می کرد. فلسفه حضور پدر و مادر یکی است، هم عالم هستند و هم کارگزار، و آنچه به دیگران می گویند و نصیحت می کنند، قبل از آن، خودشان عامل آن توصیه ها هستند.

وی در پایان گفت: کتابی توسط دکتر حسین کلباسی اشتری درباره زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی آیت الله بهجت تدوین شده است که در این مراسم رونمایی می شود. جلساتی از این دست فرصتی است برای همه علاقمندان تا امکان بهره مندی و آشنایی بیشتر با سیره و سیره بزرگان ایران و جهان تشیع به ویژه آیت الله العظمی بهجت را بیابند.

جامعیت آیت الله بهجت در طریقت و شریعت

حسین کلباسی اشتری; استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی به این ایراد پرداخت و گفت: یکی از ویژگی های شاگردان آیت الله بهجت یعنی استاد محمد کریم پارسا در کتاب اقیانوس معرفت با محتوای ظریف و مفصل نوشته شده است که از آن استفاده می شود. با شخصیت و اندیشه این فقیه عالی رتبه بیشتر آشنا شوید. برای علاقه مندان بسیار مفید و قابل استفاده است.

وی تاکید کرد: جنبه اخلاقی و سیره آیت الله بهجت اغلب مطرح می شود که در جای خود بسیار مهم و قابل توجه است; اما نکته ای که در محافل علمی مطرح شده این است که مردم عرفان با عقل و عقلانیت و ظاهر دین و شرع زاویه دارند، اما آیت الله بهجت که ما ایشان را به عنوان یک عارف کامل و کامل می شناسیم نه با عقل و عقل. و نه با ظاهر شرع. زاویه نداشت. ایشان در محضر اساتید بزرگ درس خوانده و به جامعیت نائل آمده بودند و در سیر و سلوک علمی و عملی خود بر عقلانیت و شریعت تأکید داشتند.

آیت الله محمدعلی بهبهانی، استاد حوزه علمیه قم دیگر سخنران این دیدار بود. وی گفت: آیت الله بهجت بر گریه در مصائب امام حسین(ع) تأکید فراوان داشتند و آن را یکی از نزدیک ترین راه ها به خدا و عامل باز شدن در می دانستند و می فرمودند: «هر عملی نشانه قبولی می خواهد، جز گریه. برای اباعبدالله الحسین که خود نشانه قبولی است». است”.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود تصریح کرد: آن فقیه بزرگ جوهره توحید و ولایت را در نماز یافته بود و آن را رکن اساسی سلوک و جامع همه حقایق معنوی می دانستند. با بزرگواران و محبان اهل بیت(ع) در نماز، مرد مؤمن به حقیقت اسم اعظم می رسد و به عالم اسماء به ویژه اسم اعظم الهی که اسم اعظم است، می رسد. از صاحبان عصمت و والیان علم و اهل بیت نبوت با دل.

آیت الله بهبهانی تاکید کرد: آن فقیه عزیز و خوش قلب، قبل از شروع درس، به ویژه در مجلس درس عصر، نکات فکری و اخلاقی و داستان های لطیفی را بیان می کرد. وی در یکی از اظهارات خود گفت: همه صداهای ما در فضا و محیط اطراف باقی می ماند و روزی فرا می رسد که دانشمندان صدای سخنان ما را با دستگاه های جدید استخراج می کنند؛ بنابراین باید مراقب حرف هایمان باشیم و چه سخنانی از ما صادر می شود». این بیان آن عزیز ما را به یاد سخنان یکی از اولیای الهی انداخت که می فرمود: وقتی کربلا را زیارت کردی، اگر گوش هایت شنوا باشد، ناله زینب کبری را می شنوی.

تحصیل به تنهایی انسان را به جایی نمی برد

آیت الله سید مجتبی جزائری; استاد حوزه علمیه قم نیز به بیان این آیین پرداخت و گفت: مرحوم استاد آیت الله بهجت معتقد بودند علم آموزی به تنهایی و بدون پرداختن به امور معنوی و تهذیب نفس، به کمال عالی که شایسته انسان است، نمی رساند. بلکه لازم است طلاب در کنار درس و بحث و کسب علم، به معنویت و اخلاق نیز بپردازند.

وی در بخشی دیگر از سخنان خود تصریح کرد: فعالیت علمی آیت الله بهجت در حوزه «فقه» نیازی به گفتن نیست و تدریس رسمی و فتوا و تألیفات استدلالی ایشان در «فقه» و «اصول» و بلکه مرجع تقلید ایشان بوده است. قابل مشاهده برای همه و هست

آیت الله جزایری تاکید کرد: مرحوم استاد سه رشته فقه، فلسفه و عرفان را که با هر سه جزء اساسی دین و سه مقام مهم امامت مطابقت دارد انتخاب کرد و در هر سه رشته به درجه اجتهاد رسید. پس فقیه و حکیم و عارف خدای متعال بودند. به همین دلیل در حوزه مراجع دینی، پاسخگویان در هر سه جهت مراجعه کنندگان را ذکر کردند.

حجت الاسلام والمسلمین کاووس روحی; یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس و از شاگردان آیت الله بهجت نیز طی سخنانی کوتاه به ذکر خاطراتی پرداخت و گفت: آیت الله بهجت از خودنمایی پرهیز می کردند و رفتار و منش ایشان در همه ابعاد آموزنده بود. با همه مهربان بود و بر همه اشراف داشت و کسی بر او مالکیت نداشت.

پرهیز افراطی آیت الله بهجت از اسراف

در بخش پایانی این دیدار، حجت الاسلام والمسلمین علی بهجت; فرزند آیت الله بهجت سخنرانی کرد. وی گفت: یکی از ویژگی های بارز در زندگی حضرت آیت الله بهجت صرفه جویی بود. از اسراف به شدت پرهیز می کرد و این اخلاق را حتی در امور جزئی رعایت می کرد. مثلاً خیلی مراقب غذا بودند که گم نشود. اگر مقداری غذا می ماند و خراب می شد، خیلی ناراحت می شدند. شب دستور دادند که اگر چیزی مانده و نیازی دارد به او بدهیم و نگذاریم غذا بماند. می گفت بعد از این خدا مهربان است.

وی افزود: اگر اتاق بزرگی در خانه داشتیم موظف نبودند همه اتاق ها را فرش کنند. یادم می آید که در یک خانه اجاره ای بودیم و بخشی از اتاق خالی بود. در آن زمان که برای کف خانه از موزاییک و سرامیک استفاده نمی شد، کف اتاق از گچ و خاک بود. این چیزها برایشان مهم نبود. اصلاً چیزهایی که برای مردم لازم یا ضروری شمرده می شود، برای آنها نه لازم بود و نه لازم.

فرزند آیت الله بهجت تاکید کرد: نماز شب برای سالک بسیار مهم است. آقا می فرمودند: نماز شب برای انسان مستعد، برای سالک نافع است تا به مقصد برسد. آنها بر این عقیده بودند که اگر می خواهی یاور فوق العاده ای داشته باشی، نماز شب است. بر سکوت هم تاکید زیادی دارند. خود ایشان از سکوت به من می گفت: اگر بتوانی لب بدوزی درهای دیگر به رویت باز می شود.