حافظ، سعدی و مولوی در کشورهای غربی

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانسید سلمان صفوی گفت: در ترجمه آثار شاعران و ادبای بزرگ پارسی زبان از جمله شاهنامه فردوسی، رباعیات عمر خیام، آثار مولانا، آثار سعدی، شعر حافظ به زبان های مختلف ترجمه شده است. در تأثیر اندیشه ایرانی، آثار شاعران ایرانی تأثیر خوبی بر شعر و اندیشه روسیه، اروپا و آمریکا داشته است و صدها کتاب به زبان‌های روسی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی و ایتالیایی نوشته شده است. درباره اندیشه های عرفانی شاعران ایرانی. .

رئیس آکادمی مطالعات ایرانی لندن تاکید کرد: ادبیات فارسی در غرب به دلیل آموزه های عرفانی و اخلاقی برای نخبگان غربی بسیار جذاب است. ادبیات عرفانی فارسی مشعل بیداری معنوی در دنیای کمی غرب است و سفیر فرهنگی ایران در غرب، ادبیات فارسی است. در فلسفه رمانتیسم به ویژه در آثار گوته، سعدی و حافظ حضور و تأثیر چشمگیری دارند; نیچه تحت تأثیر زرتشت بود و مثنوی معنوی و رباعیات فلسفی خیام نیز در روسیه، اروپا و آمریکا تأثیر بسزایی داشته است. در روسیه خیام را در میان شاعران و حکیمان ایرانی بیشتر می شناسند.

وی در خصوص تأثیر سعدی بر اندیشه اروپایی اظهار داشت: ترجمه آثار سعدی در قرن هفدهم به فرانسه و سپس به سایر زبان های اروپایی زمینه تأثیرگذاری اندیشه انتقادی و اخلاقی سعدی در اروپا را فراهم کرد. جنبش روشنگری فرانسه در قرن هجدهم آثار سعدی را نوعی نقد اجتماعی، سیاسی و اخلاقی می‌دانست که آن‌ها را با توجه به ویژگی‌های جامعه خود الگوبرداری می‌کردند. حکمت عملی اندیشه سعدی بر خوانندگان اروپایی تأثیر مساعد دارد. در فرانسه، ژان دولافونتن، یکی از مشهورترین داستان نویسان فرانسوی، در آثار خود به گلستان سعدی توجه داشت. ولتر، نویسنده مشهور عصر روشنگری در فرانسه، در بخش هایی از رمان فلسفی خود صادق، تحت تأثیر گلستان سعدی قرار گرفت. ویکتور هوگو و آندره ژید نیز در قرن 19 و 20 از جمله متفکران و نویسندگان فرانسوی بودند که تا حدودی تحت تأثیر سعدی قرار گرفتند. در آلمان گوته شاعر و حکیم آلمانی از شاعران اروپایی متأثر از سعدی به ویژه در «دربار غربی- شرقی» است. بخش‌هایی از این کتاب شامل اشعاری است که از بستان و گلستان سعدی اقتباس شده است و یکی از این اقتباس‌ها حکایت قطره‌ای است که با دیدن دریا خود را ناچیز می‌داند و به دلیل همین فروتنی صدفی آن را در آغوش می‌گیرد و تبدیل به مروارید می‌شود. این داستان برگرفته از قطعه ای با عنوان «یک قطره باران از ابر افتاد…» در بستان سعدی است و گوته این دیوان را با نقل فارسی و ترجمه آلمانی یکی از اشعار گلستان به پایان رسانده است.