درگذشت محمدرضا شجریان پنجره ای را در عرصه سیاسی ایران بست. سیاسی بود، نه به خاطر چند دیالوگ یا آهنگ و تصنیف محدود که جنبه سیاسی داشت. او با منش، زندگی و هنر خود نمونه ای ناشناخته از حیات سیاسی با فضیلت بود. سیاست حوزه تضاد منافع و نیروهاست. هر جا روابط بین مردم متضاد است، سیاست چهره خود را نشان داده است. تضادهای قومی، نژادی و طبقاتی در صدها و هزاران شکل و لباس وجود دارد و ادامه دارد. در چنین شرایطی، بازیگران سیاسی اغلب طرفدار هستند. پارتیزان کسی است که در یکی از دو طرف جبهه به عنوان حامی عمل می کند. او این اصل را پذیرفت که مسئله جز با طرد و طرد کامل دیگری حل نمی شود.
پارتیزان قبل از اینکه شمشیر نبرد را به دست بگیرد زبانی تحریک آمیز دارد. از همه مفاهیم به عنوان ابزاری برای تشدید اختلافات سیاسی استفاده می کند. به یکی صفت درست و به دیگری صفت باطل می دهد. خدای ناکرده به چشم منتقد به جبهه خودت نگاه نکن و در جبهه مقابل صفت مثبتی نبینی. یکی کاملاً مظلوم فطرت است و دیگری مظهر ظلم کامل. یکی تجلی اراده خداوند از سر تا پا است و دیگری شیطان مجسم. با این بهانه ها خشم یک طرف را علیه طرف دیگر به حداکثر می رساند. حریف را به حیوانی خطرناک و وحشی تبدیل می کند. این تصور را برمی انگیزد که جز با نابود کردن او نمی توان زندگی کرد. پارتیزان در ایجاد امید حداکثری نیز موفق است. در تصور عمومی، نوشابه شیرین زندگی را در این جهان بدون وجود دیگری قابل دسترس جلوه می دهد.
نابرابری و تبعیض واقعی است. تعارض بر سر راه حل آنها نیز طبیعی است. باید کاری کرد که بار آنها کم شود. پارتیزان ها این تصور را ایجاد کرده اند که مشکل را نمی توان جز با جنگیدن و طرد کامل دیگری حل کرد. علاوه بر هیاهوی ناتمام پارتیزان ها، کسانی بوده اند که پنجره دیگری را باز کرده اند. از دیدگاه آنها، تعارض چهره اجتناب ناپذیر زندگی است. اما زندگی چهره های دیگری دارد. هزاران هزار رشته شناخته شده و ناشناخته بین آنها پیوند برقرار کرده اند.
آرزوی بقا، همزیستی، زمین، هوا، دردهای عمیق انسانی، نام خدا، تجربه های تلخ و شیرین تاریخی، لذت بردن از تنوع الگوهای زندگی و صدها و هزاران حلقه و زنجیر دیگر. چریک ها همه این پیوندهای تعلق طبیعی را می شکنند تا جبهه نبرد را تیزتر و تیزتر کنند. کسی که بازیگر فاضل است به طرفین درگیری یادآوری می کند که از تعمیق سطح تعارض اجتناب کنند. تنش روابط عمومی خود را فراموش نکنید. قرار نیست تکلیف نهایی بشریت در میدان جنگ مشخص شود. قرار است تعارضات به روشی کج و واگیر حل شود و آنچه وظیفه نهایی بشریت است تشدید و تعمیق قلمرو روابط عمیق انسانی است.
شجریان در نیم قرن اخیر در میدان نبرد پارتیزان ها این دریچه متفاوت را با شخصیت و هنر خود باز کرده بود. او از مرزهای تفاوت عبور کرده بود. در غیاب ایدئولوژی ها تنها کلمه زنده برای روح خسته مردم بود. تجربه هنر او انسان را از این و آن رها کرد و مردم طعم شیرین فضیلت و معنویت سیاسی را چشیدند. مردم در کاریزما خوانندگی او دیدگاه متفاوتی را برای زندگی سیاسی احساس کردند.
منبع: کانال نویسنده
بیشتر بخوانید:
سخنرانی اصلاح طلبان قدرت بسیج ندارد / اصلاح گفتمان اصلاح طلبی با انتخابات مرکزی راه به جایی نمی برد / گفتمان سیاسی یعنی ایجاد اراده جمعی برای حل دردهای مردم
اساس یک سیستم قدرتمند چگونه ایجاد می شود؟
بازگرداندن عزت از حقیقت
بعد از دو انقلاب نوبت مردم است که قدرت را در دست بگیرند
ما فقط آرزوی مرگ همدیگر را داریم
فیلمبردار آن مادر خودش قربانی است
216216
منبع: www.khabaronline.ir
