نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، در کتاب کافی جلد 1 صفحه 177 و نیز بحار الانوار جلد 23 صفحه 38 روایت است که امام صادق علیه السلام می فرماید:
از ابان بن تغلب رضی الله عنه که می گوید: ابوعبدالله علیه السلام فرمود: حجت قبل از خلق و با خلق و بعد از خلقت.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند: حجت خدا قبل از خلقت بوده و با خلق است و بعد از خلقت خواهد بود.
شرح این حدیث بر اساس درس آیت الله آقا مجتبی تهرانی را در ادامه بخوانید:
روایت از ابان بن تغلب است. از امام صادق رضی الله عنه روایت شده است که فرمود:
بهتر از این نمی توانستم بگویم
حجت قبل از خلق و با خلق و بعد از خلقت است. این به چه معناست؟ این را در جهتی می گویم. این بحثی است که در روایت آمده است. می گویند کنایه از وجود مقدس آن حضرت است و اشاره به این است که اولی الوجود قبل از اینکه دست خالق خداوند متعال در ایجاد ممکنات وارد شود، ابتدا نور مقدس آن حضرت را آفرید. با توجه به اینکه «همه یک نور هستند».
آن نور اولاً قبل از همه موجودات است و این نور نیز نزد این موجودات است. حالا من در مورد آن به شما می گویم و بعد از پایان یافتن این جهان با به اصطلاح خلسه، هنوز آن نور وجود دارد.
متناهی چیست؟ نه، بهتر از این نمی توانستم بگویم. گفتم چرا الان بهت میگم؟ این مربوط به نور مقدس حجت و امام است.
این انوار مقدس یک نور هستند
این طبق خلقت اوست. «الحجه قبل از خلق و با خلق و بعد از خلقت». شما به ظاهرشان در این دنیا توجه کنید، آن وقت است که می بینید. فرض کنید می گویید در نیمه شعبان وجود مقدس امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) متولد شد و فقط دست قدرت حق تعالی این انوار مقدس را آفریده بود. یک نور، قبل از خلقت مخلوقات.
ظهورش در همین دنیا، نیمه شعبان است. بنابراین، فقط به این دلیل اشاره می کنم که جای اینجا نیست. اینها تعابیری است که نقل می کنند. «فراتر از روزی پروردگار و ثبات زمین و آسمانها». یعنی روح عالم ممکنات هستند. یعنی روح برهان. روح جهان ممکن است. شد؟! اگر روح نباشد بدن چیست؟ می پاشد، گوش کن! وقتی روح ما می رود، چه اتفاقی برای بدن می افتد؟
اصلاً متلاشی می شود، توجه کنید! . بعد تعجب می کنم که این روح جهانی چیست؟! و اینکه من به این بدن غذا می دهم به خاطر آن روح است، متوجه شدید؟! «بیومنه روزیق الوری»؟!
بقیه سلول های بدن من کدامند؟ سیر شده اند، می فهمی؟! سلول ها، هر کدام برای خود زندگی دارند. چیزی بیشتر از آن ندارند، آنها تحت سلطه روح جهانی من هستند. آنها برای تمام روح من تغذیه می شوند، نه؟!
تمام این عالمی که اینها به آن مقید هستند، به خاطر وجود مقدس او که روح جهانی عالم ممکنات است، متعلق به خداوند متعال است. «فراتر از روزی پروردگار و ثبات زمین و آسمانها». در غیر این صورت مثل یک بدن از هم می پاشد. برای همین خواستم این را بگویم، نیمه شعبان روز آن حجت است نه روز وضو. به آن مدرک توجه کنید. وجود مقدس امام قبل از خلقت بقیه چیست؟! امکان پذیر است.
منبع: www.khabaronline.ir