فروزان آصف نخعی: دکتر حسین نظامی روزنامه نگار که چندی پیش به سمت معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شد، در کارنامه کاری خود می توان به ریاست سازمان سینمایی کشور، معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد. ارشاد اسلامی و مدیر مسئول مؤسسه مطبوعاتی جام جم، مؤسسه همشهری و یوبیک آنلاین. خورد به نقل از خبرگزاری اخبار آنلاین“بچهارراهوی با توجه به تجربیات قبلی خود و نگاه نیروی انتظامی به مسائل ایران، سعی دارد در گفت و گو با وی به برخی از مهم ترین موضوعات اساسی توسعه در ایران بپردازد.
زمازی در پاسخ به سوال محوری مجری برنامه مبنی بر اینکه چرا بر سر توسعه کشور اتفاق نظر وجود ندارد، گفت: اولاً ما الگویی برای توسعه نداریم در حالی که برخی نیز معتقدند باید نگاه بومی داشت. که البته تا حدودی درست است.” ، زیرا ما نمی توانیم یک مدل جهانی واحد را در همه جا پیاده کنیم. بد نیست بدانید برخی از کارشناسان بانک جهانی که کتابشان در ایران ترجمه و منتشر شده و سال ها در بانک جهانی کار کرده اند، می گویند ما کشورهای مختلف را ارزیابی کرده ایم، سپس به این نتیجه رسیده ایم. الگوهایی که در بانک وجود دارد ما یک سیستم جهانی پیشنهاد کرده ایم، نمی توان آن را به طور یکسان و یکسان در همه کشورها اجرا کرد. زیرا هر کدام از این کشورها الزامات خاص خود را دارند.
معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر عدم وجود الگوهای بانک جهانی، با اشاره به اینکه ما به خصوص نگاه معرفتی به موضوع داریم، گفت: اما گروهی که به مسائل مشترک در حوزه تاکید می کنند، بی جهت نمی گویند چون برخی موضوعات مشترک است به این معنا که ما اساساً می پذیریم که به برنامه توسعه ملی نیاز داریم.
وی سپس به برخی موانع اساسی در نگاه و ساختار در تحقق توسعه اشاره کرد و گفت: بد نیست بدانید در اوایل انقلاب دیدگاه برخی افراد این بود که برنامه ریزی اساساً اشتباه است، زیرا این گونه است. دخالت در امور سازنده با این نگاه حتی سازمان برنامه هم تا مرز انحلال پیش رفت چون می گفتند اینها یکسری هستند که مثلاً نگاه آمریکایی دارند در این کشور تحصیل کرده اند. اساساً ما نیازی به این نوع برنامه ها نداریم، بنابراین اگر مدیرانی داریم که می خواهند توسعه پیدا کنند، البته توسعه به این معنا نیست که رئیس هر اداره و سازمانی بخواهد آن را از نظر کمی گسترش دهد. اما به این معنا که نگاه توسعه‌ای دارند که منجر به پیشرفت کشور می‌شود و قابل برنامه‌ریزی است.»
اوایل انقلاب نگاه برخی این بود که برنامه ریزی از اساس اشتباه است، زیرا دخالت در امور خالق است. با این نگاه حتی سازمان برنامه هم تا مرز انحلال پیش رفت. چون می گفتند اینها یکسری هستند که مثلاً قیافه آمریکایی دارند، در این کشور تحصیل کرده اند، پس اساساً ما نیازی به این نوع برنامه ها نداریم.
وی سپس به یکی از ایرادات اساسی در مدیریت کلان کشور در سطح انتصاب وزیر و معاون وزیر اشاره کرد و گفت: تعجب می کنم که با فرض اینکه رئیس جمهور برنامه های مشخصی دارد به وزیر می گویند برنامه های خود را اعلام کند. بعد وزیر به معاونش می گوید برنامه شما چیست. قبول دارم یا اساساً من به عنوان یک تکنوکرات طرح وزیر را اجرا می کنم.
تعظمی سپس سعی کرد موضوع بحث خود را با تجربیات قبلی خود پیوند دهد و نمونه ای در این زمینه مطرح کند. وی گفت: از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مثال می زنم. به عنوان مثال، من معتقدم که منابع دولتی در اختیار ما فقط باید در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد. این منابع نباید در اختیار دولت ها قرار گیرد. حتی نامگذاری امسال که رهبری آن را رهبری می کنند، وقتی می گویند مشارکت یعنی بخش خصوصی را جدی بگیرید و خودتان رقیب بخش خصوصی نباشید.»
وی افزود: بنابراین زمانی که معاون مطبوعاتی بودم، یارانه مطبوعات و رسانه هایی که دولتی یا دولتی بودند را به طور کامل لغو کردم، البته خیلی ها هم سر و صدا کردند، چون هر کدام وصل بودند. به بخشی از دولت پیشنهاد من این است که اگر این برنامه درست است در تمام بخش‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعم از سینما، انتشارات، تئاتر و… اجرا شود و اگر اشتباه است، باید اجرا شود. متوقف شد، زیرا مسئولیت اجرایی به معنای عمل به میل نیست، بلکه باید یک برنامه کلی دنبال شود.
مسئولیت اجرایی به معنای عمل به میل نیست. بلکه باید یک برنامه کلی دنبال شود. این روال درستی نیست، مثلاً وزیری دیدگاه هایی دارد که معتقد است بخش خصوصی باید فعال تر باشد، خودش راه خودش را می رود، وزیر دیگری می گوید معتقدم باید اقتصاد متمرکز باشد و خودش هم رفت. راه یعنی هر دو وزیر مدیران توسعه ای نیستند.
تزمامی در ادامه با اشاره به اینکه این موضوع در سطح دولت هم قابل اجرا است، گفت: این رویه درستی نیست، مثلا وزیری نظراتی دارد که معتقد است بخش خصوصی باید فعال تر باشد، خودش برود. راه، وزیر.” یکی دیگر بگوید معتقد است اقتصاد باید متمرکز باشد و خودش راه خودش را می رود. این رویکرد پراکنده یعنی هر دو وزیر مدیران توسعه ای نیستند.
تزمامی در ادامه با اشاره به اینکه این موضوع در سطح دولت هم قابل اجرا است، گفت: این رویه درستی نیست، مثلا وزیری نظراتی دارد که معتقد است بخش خصوصی باید فعال تر باشد، خودش برود. راه، وزیر.” یکی دیگر بگوید معتقد است اقتصاد باید متمرکز باشد و خودش راه خودش را می رود. این رویه پراکنده یعنی هر دو وزیر مدیران توسعه ای نیستند. چون مدیر می خواهد توسعه پیدا کند، اولین شرطش برنامه پذیر بودن است
تزمامی در ادامه با اشاره به اینکه این موضوع در سطح دولت هم قابل اجرا است، گفت: این رویه درستی نیست، مثلا وزیری نظراتی دارد که معتقد است بخش خصوصی باید فعال تر باشد، خودش برود. راه، وزیر.” یکی دیگر بگوید معتقد است اقتصاد باید متمرکز باشد و خودش راه خودش را می رود. این رویه پراکنده یعنی هر دو وزیر مدیران توسعه ای نیستند. چون مدیر می‌خواهد توسعه پیدا کند، اولین شرط او این است که برنامه‌ریزی شود.»
وی افزود: به همین دلیل اصرار دارم که همه مدیران کشور تا سطح مدیرکل، مجموعه 6 جلدی سازمان برنامه و بودجه را که حدود سه سال پیش منتشر شد، مطالعه کنند و اگر وقت ندارم، مجموعه 150 صفحه ای دیگری در این زمینه وجود دارد که آن را مطالعه کنیم، زیرا مطالعه آنها به فردی که آن را می خواند، نگاه و دید می دهد.
تعظمی به یکی دیگر از اشتباهات رایج در زمینه برنامه پذیری اشاره کرد که آن را یک نکته مثبت دانست و گفت: به عنوان مثال همان عبارتی که برخی می گویند ما از برنامه جلوتریم، اگر برنامه گیرنده بودید باید بدانید چطور این جمله مضحک است و اساساً باید اخراج شوید زیرا اگر جلوتر از برنامه پیش بروید، ناهماهنگی ناشی از آن باعث می شود که سایر قسمت ها نتوانند با شما حرکت کنند که مضر و آسیب زا است.
بیشتر بخوانید:
خانیکی: در زمان شاه مردم برای خرید رادیو باید مجوز می گرفتند/ دولت با فیلترینگ موافق نیست/ جوانان 233 ساعت در روز در اینترنت هستند/ +فیلم
رضا داوری: معلوم نیست دنیا به کجا می رود/ جنگ را صلح می گویند و بردگی را آزادی و… / حیله عقل و فریب تاریخ.
دوستی ایران با پزشکان در حال اجرای این توصیه سریع است
چگونه افراد حیله گر را بشناسیم؟
216216
منبع: www.khabaronline.ir
