داستان مکانیک محله امیربهادر و مسجد سادات هندی

مسجد سادات سرخپوستان در محله امیربهادر نه هندی ها ساخته بودند و نه در آنجا نماز می خواندند. در اینجا یادگار گاراژدار مومنی به نام «حاج حبیب الله سادات» است که به دلیل اینکه پدربزرگش مبلغ مذهبی در هندوستان بود به این نام شهرت یافت. حاج حبیب اموال خود را وقف کرد و قهوه خانه ای را به مسجد و کتابخانه و گاراژ را به حسینیه تبدیل کرد.

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانوقتی نام مسجد سادات هندی به میان می آید، ذهن آدم به سمت هندی ها می رود. اینکه هندی ها در این مسجد نماز خوانده اند یا نه، یک هندی این مسجد را ساخته است برای خیلی ها جای سوال دارد.

جالب است بدانید که هندی ها نه این مکان را ساختند و نه در آنجا نماز خواندند. در اینجا یادگار گاراژدار مومنی به نام «حاج حبیب الله سادات» است که چون پدربزرگش مبلغ مذهبی در هندوستان بود، این مسجد به سادات هند معروف شد.

از همه جالبتر این است که حاج حبیب اموال خود را برای تبدیل قهوه خانه به مسجد و کتابخانه و گاراژ به سالن رانندگان کامیون اهدا کرده است. در ادامه درباره واقف این مسجد قدیمی در محله امیربهادر و تقاطع خیابان مولوی و وحدت اسلامی (شاپور سابق) بیشتر می خوانیم.

زمانی که سفارت هند به مسجد روزنامه می فرستاد

همشهری نوشت: اولین چیزی که ذهن ما را به خود مشغول می کند نام هندی این مکان مذهبی است که به مسجد سادات هندی معروف شده است. افراد زیادی هستند که فکر می کنند بین این مسجد و هندی ها ارتباط وجود دارد. جالب اینجاست که حتی خود هندی ها هم مرتکب این اشتباه شده بودند. به گفته «محسن خیربخش» یکی از اعضای هیئت امنای این مسجد، تا حدود 10 سال پیش سفارت هند به زبان هندی به مسجد روزنامه و مجلات می فرستاد! آنها واقعاً فکر می کردند که این مسجد متعلق به یک گروه هندی است. بعد از مدتی با کمک طلاب مسجد نامه ای نوشتیم و در آن ماجرای حاج حبیب الله سادات هندی را شرح دادیم. بعد از آن دیگر روزنامه ای به مسجد فرستاده نشد».

آیا قهوه خانه و مسجد و کتابخانه شده است؟

زمین این مسجد مملو از داستان هایی است که می توان درباره آن ده ها کتاب نوشت. «حجت الاسلام اسماعیل پهلوان» امام جماعت مسجد سادات به زبان هندی در این باره بیشتر توضیح می دهد: پدربزرگ حاج حبیب الله، آقای سید محمد سادات، مبلغ مذهبی خوش اخلاقی بود که برای تبلیغ به هندوستان سفر می کرد. از این رو مردم این کشور به دلیل علاقه ای که به این مبلغ مهربان داشتند به او لقب هندی دادند و این کلمه به آنها اضافه شد. نام خانوادگی قبل از انقلاب در این فضا مشروب فروشی بود و مردم از وجود چنین مغازه ای ناراضی بودند تا اینکه حاج حبیب به فکر خرید این زمین افتاد پس از واگذاری زمین، چند سال صبر می کند تا زمین به طور کامل پاکسازی شود و سپس با کمک مردم و خیرین، مسجد را در سال 1339 بنا می کند. مردم محله می توانند در آرامش باشند و او در این دنیا باقیات و فضیلت دارد، دو مغازه برای مسجد می سازد تا منبع درآمد باشد و هزینه های جاری مسجد را تامین کند.

تشکیل هیئت رانندگان کویر

حاج حبیب پس از ساخت مسجد، گروهی به نام گروه حضرت علی اصغر (ع) برای کامیون داران تأسیس کرد تا در محله ای که بیشتر گاراژ داران و کامیون داران در آن حضور دارند، محل عبادت و گروهی برای توسل باشد. خیربخش که از خادمان قدیمی مسجد نیز می باشد، درباره راه اندازی این هیئت می گوید: با توجه به تحقیقاتی که در مورد تاریخچه مسجد انجام داده ام، از اوایل، رانندگان بیابانگردی در این مسجد جمع می شدند. حضور آقا حبیب الله و در اینجا هیئت رانندگان صحرا به نام حضرت علی اصغر (علیه السلام) تشکیل شد که البته بعداً آن هیئت از آنجا منتقل شد مسجد مستقل تا چهارراه شاپور.»

خدای شورولت از مشکلات مردم بی تفاوت عبور نکرد

حاج حبیب الله یکی از خیرینی بود که با وقف مسجد کار بزرگی برای مردم محله انجام داد و ثمره این کار بزرگ تا امروز ادامه دارد. فخرالسادات سادات هندی دختر بزرگ مرحوم حاج حبیب الله درباره پدرش می گوید: پدرم راننده کامیون و مکانیک بسیار ماهری بود و آنقدر در کارش مهارت داشت که به او خدای شورلت می گفتند. او یک گاراژ در چهارراه شاپور داشت که در آن با یک نگاه متوجه مشکلات ماشین های خراب می شد و در عین حال علاقه زیادی به مطالعه داشت با گوش دادن به قرآن و کتب مذهبی احترام خاصی برای مادرش قائل بود و همیشه به مردم محله کمک می کرد و از مشکلاتشان بی تفاوت نمی گذشت.

گاراژی که به فکر وادار کردن مردم به کتاب خواندن بود

از جمله کارهایی که در فرهنگ یک محله تاثیرگذار است، ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی است. اولین کار حاج حبیب پس از ساخت مسجد، تأسیس کتابخانه محلی بود. سید محمد سادات هندی، نوه حاج حبیب الله در این باره می گوید: یادم می آید زمانی که با پدربزرگم به گاراژ می رفتیم، دفتر و میزش همیشه مرتب بود، علاقه خاصی به نظم داشت، فرهنگ و بودن. شیک بودن برایش مهم بود با انضباط و مهارتی که در مکانیک به خرج می داد، از وضعیت مالی خوبی برخوردار بود پس از ساختن مسجد، هدفش بالا بردن سطح مطالعه و فرهنگ مردم محله بود عرق فروشی

مسجد سادات هندی میزبان علمای بزرگ است

از گذشته تا به امروز علمای برجسته ای در این مسجد سخنرانی کرده اند. امیرحسین امامی فرزند حجت الاسلام سید مهدی امامی که مدت طولانی امامت جماعت و خدماتش در اذهان اهالی مسجد سادات هندی باقی مانده است، می گوید: پس از مرحوم آیت الله سیدمحمدصادق شریعتمداری. امامت جماعت مسجد به حجت الاسلام صالحی سپرده شد. خوانساری که از سخنرانان اوایل انقلاب و از شخصیت های طراز اول منبر بود و با توجه به مسئولیت های فراوان مدتی مدیریت مهدیه تهران را بر عهده داشت ایشان در اوایل دهه 60 از مرحوم پدرم دعوت کردند تا امامت مسجد سادات امامی را قبول کنند وی که در همسایگی مسجد زندگی می کرد، این مسئولیت را پذیرفت و تا سال 1386 در این سمت به مسجد خدمت کرد.

شهدا عزت مسجد

روزگاری در این مکان کافه ای بود که عرق می فروخت و معصیت جاری است، اما به همت حاج حبیب و خیرین محله، اکنون خیر و برکت از در و دیوار این مسجد می بارد. از شهدای سرافراز مسجدی که عکس هایشان دیوارها را زینت می دهد تا صندوق قرض الحسنه که همه برکات بی پایان این خیر مرمت قدیمی محله مولوی را می گشاید. هم اکنون درهای این مکان از ساعت 10 صبح تا 21 شب برای استفاده مردم به ویژه کودکان و نوجوانان باز است. تمرکز اصلی در این مسجد کار فرهنگی برای نوجوانان و کمک به خانواده های فقیر محله است که به گفته نمازگزاران نیت پاک حاج حبیب با وجود اینکه دیگر در این دنیا نیست بر این موفقیت ها افزوده است. ناگفته نماند که معماری این مسجد قدیمی به سبک گاراژهای قدیمی ساخته شده است.