هیئت دو نفره که پا به سنگلج گذاشتند

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، تأسیس اتحادیه بیزاز و تأسیس یکی از اولین اتحادیه های کارگری تهران در سنگلج از ماجراهای خواندنی پایتخت در دوره قاجار است. هیئت سیدالشهدای حسینی تهران در سال 1275 خورشیدی در یکی از خانه های قدیمی خیابان خیام تأسیس شد و به دلیل مجاورت با بازار تهران، خیلی زود به محل عزاداری بازاریان و اصناف بزاز تبدیل شد.

همشهری نوشت: این هیئت در ابتدا مکان ثابتی نداشت و در منزل مستقر می شد، اما پس از چند سال بانیان اولیه محل ثابتی را برای عزاداری تعیین کردند و از همان زمان سنگ بنای حسینیه گذاشته شد. حمیدرضا نارنجانی نژاد درباره تاریخچه ساخت حسینیه صنفی بزاز می گوید: «مسجد میرزا موسی که روبروی مسجد جامع تهران در بازار نوروزخان قرار دارد، اولین مکانی بود که صنف بزاز به عنوان مکان ثابتی برای برپایی آن در نظر گرفت. انتقال هیئت بزازه آنقدر اهمیت داشت که پس از مدتی مسجد میرزا موسی به نام مسجد معروف شد این هیئت تا سال 1360 در همین مسجد مستقر شد و پس از حدود 40 سال به مسجد حاج سید عزیزالله در بازارچهار سوق کوچوک منتقل شد.

قدیمی های سنگلج از محمد اسماعیل و محمد ابراهیم به عنوان دو برادری یاد می کنند که برای اولین بار هیئت جان نثاران حسینی فرقه بزاز را تأسیس کردند. شنیده ها حاکی از آن است که مراسم تشییع در ابتدا با حضور این دو نفر برگزار شد اما آرام آرام مغازه داران بازار پارچه فروشان به آنها پیوستند و این تشکل مذهبی و محلی به هیئت جان نثاران حسینی شعبه بزاز تغییر نام داد.

پیوستن بازاریان به دسته عزاداران جان نثاران حسینی نقطه آغاز تحولات بود. در همین سال ها حاج مرزوق، مداح و تسبیح خوان معروف عراقی، برای اولین بار به دعوت مؤسسان این گروه از کربلا به تهران آمد و مبتکر سبک چهارپایه خوانی در تهران شد. پس از شیخ مرزوق، وعاظ معروفی چون شیخ احمد کافی به این منبر رفتند و واعظان خوش صدای و خودپسندی نیز بودند.

اما ساخت حسینیه چندین دهه طول کشید. نارنجانژاد در این باره می گوید: در اواسط دهه 60 بود که بانیان اولیه هیئت که عمدتاً اهل بازار بودند تصمیم به ساخت حسینیه گرفتند و بعداً ملک بزرگی در خیابان پامنار و ابتدای «مبرا» خریداری کردند. کوچه و ساخت حسینیه جان نثاران حسینی بزازه که امروزه یکی از مهمترین حسینیه های تهران به شمار می رود.