چگونه با اشتباهات برادران ایمانی خود برخورد کنیم؟

به نقل از پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان در کتاب بحار جلد 75 صفحه 379 روایتی است که (امام حسن عسکری علیه السلام) می فرماید:

خیر برادرت این است که گناهت را فراموش نکنی و نیکی خود را به او یاد کنی.

بهترین برادرانت کسی است که اگر به او ظلم کردی بدی و خطای تو را فراموش کند و اگر به او خوب خدمت کردی همیشه نیکی هایت را به تو یادآوری کند.

شرح این حدیث بر اساس درس آیت الله آقا مجتبی تهرانی را در ادامه بخوانید:

به خدا پناه می برم از شر شیطان. بسم الله الرحمن الرحیم

از امام حسن عسکری علیه السلام منقول است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بهترین برادران شما، این تعبیر برادری که دارد، به معنای برادر نیست، بلکه به تعبیر قرآن این است. برادری ایمانی «إِنَّمَا الْمُمْمِنُونَ إِخْوَهٌ»; 2 یعنی در روابط اجتماعی با برادران ایمانی خود رابطه داشته باشید، بهترین آنها کسی است که این دو ویژگی را در خود داشته باشد.

1: نوزاب الله اگر در حق او اشتباه کردی کار بدی کردی. حالا در هر رابطه ای باید چنان رفتاری با شما داشته باشد که بدی هایی که با او کردید را فراموش کند. حالا می گویم این روایت خودش یک تعلیم است. از آن دسته افرادی نباش که هر بار با تو ملاقات می کند وانمود می کند که تو همان کسی بودی که با من این کار را کردی. بهتر از این نمی توانستم بگویم. «خيرو اخوانك» بهترين برادران دينى شماست; «من ناسی زنبک» حالا می گویم، شر به اوست. چون جمله بعدی آن را توضیح می دهد، آن را روشن می کند. یک بار می گوییم: تو بد کردی، نه نسبت به او; نه، تو کار بدی کردی، دید، فهمید. حالا او فراموش کرده بود. هیچ کس نمی تواند تصور کند که او در ذهن خود رژه خواهد رفت. توجه کن! یک بار نه، برای او بد است. این روایت بدی نسبت به ایشان است، جمله بعدی این را در آن توضیح می دهد، الان می گویم. این اولین ویژگی است.

ثانیاً: «وَذَکُرُوا اللَّهُ أَحْبَتَکَ»; اگر خدمت خوبی به او می کردی گوش می دادی؟ بگذارید کارهای خوبی را که برای او انجام داده اید به یاد بیاورد. به کارهای بدت گوش کن! تظاهر نکن، ما حتی داریم. ناسی را فراموش کن حالا می گویم.

ثانیاً: و این است که خیر، همیشه کارهای خوب خود را به او یادآوری کنید. این دو خصلت در برادران ایمانی بهترین شخص چنین شخصی است; بگذارید بدی های شما را فراموش کند و کارهای خوب شما را به یاد بیاورد. خلاصه کردم حالا امام حسن عسکری علیه السلام می خواستند به من و شما معیاری بدهند که رفقایمان را شناسایی کنیم؟! بله چون عبارت این بود، هان! بهترین برادران شما؛ بله، ببینیم از بین رفقای ما چه کسی چنین وضعیتی دارد، مثلاً خوب را از بد جدا کنیم. نه، نمی خواست بگوید من می خواهم معیاری برای شناسایی دیگران بدهم، نه! او می خواست که من و تو بفهمیم. آیا فهمیدی او از من و تو خواست که بگوییم باید نسبت به برادران دینی خود چنین رفتاری داشته باشید، بدی هایشان را فراموش کنید و خوبی هایشان را به آنها یادآوری کنید. گاهی به در می گوییم دیوار چیست؟! برای شنیدن به سادگی توضیح دادم، ظرافت در کلمات. به در بگو، دیوار می شنود. او این را تعبیر می کند اما می گوید شما باید این گونه باشید. گوش کن از کسانی باش که زشتی ها را نسبت به دیگران فراموش می کنند ها! خودت نیستی، میفهمی؟ و خوبی ها را به خاطر بسپار این یکی از صفات الهی است. همانطور که خداوند از شر من و شما چشم پوشی می کند، شما نیز از شر چیست؟ آنان که برادران ایمان شما هستند. همانطور که خداوند هرگز اعمال نیک انجام نمی دهد؟ فراموش نخواهد شد. درسته؟! همه کارهای خوبی که انجام می دهید بارها در پیشگاه خداوند متعال ظاهر می شوند، شما نیز باید چنین افرادی باشید. یعنی بیایید خود را با رنگ الهی رنگ کنید، در روابط اجتماعی به خود رنگ الهی بدهید.