عبدالکریمی در معرض 10 انتقاد از محدث قرار گرفت / محدث: عبدالکریمی یا طفره رفت یا پاسخ هایش قانع کننده نبود

گروه اندیشه: بر اساس یک نقل از خبری اخبار آنلایندکتر حسن محدثی گیلوایی و دکتر بیژن عبدالکریمی با موضوع «حکمرانی و توسعه» در باشگاه به مناظره پرداختند. وی پس از مناظره محدث، دیدگاه های خود را در نقد عبدالکریمی در 10 محور به صورت اصلاح شده و مرتب نوشت و در کانال خود منتشر کرد. عبدالکریمی فایل صوتی مناظره را در کانال خود منتشر کرد و همچنین انتقادات مکتوب محدث را در کانال خود منتشر کرد. متن تنظیم شده محدث برای ملاحظه شما در زیر آمده است:

***

متن و محورهای نقد محدثی:

بخش اول:

1. طرح کلی بحث: حکمرانی بد
2. طرح 22 نقد اندیشه سیاسی دکتر بیژن عبدالکریمی
3. ذکر ریشه های فکری عبدالکریمی در هایدگریسم اسلامی; ریشه شناسی مواضع سیاسی او

در قسمت اول این مناظره تنها توانستم مبانی بحث خود را در مورد بد حکمرانی به همراه ده نقد مطرح کنم، اما در مورد آنچه گفته شد بگویم که در بحث حکمرانی بد صحبت کرده ام. 12 شاخص که هشت مورد آن عامل تشکیل چهار مورد است. بعدی عبارتند از:

1. شاخص فلاکت / مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم («ایران در بین 20 کشور دارای بالاترین شاخص فلاکت در سال 2022 بود»)
2. شاخص بیکاری («ایران از نظر نرخ بیکاری در رتبه هفدهم جهان قرار دارد»)
3. درآمد سرانه کشور («ایران در اکثر سال‌ها از سال 1390 تا 1402 با کاهش درآمد سرانه مواجه بود»)
4. شاخص ادراک فساد («ایران در سال 2023 در بین 180 کشور در رتبه 149 قرار دارد»)
5. شاخص رفاه جهانی («ایران در بین 167 کشور جهان رتبه 126 را دارد»)
6. شاخص ضریب جینی (بر اساس نقل از های جهانی، ضریب جینی در کشور از 40 درصد گذشته است)
7. شاخص آزادی رسانه («ایران در بین 180 کشور در رتبه 176 قرار دارد و همچنان در انتهای جدول است»)
8. شاخص آزادی اقتصادی («بر اساس معیارهای بنیاد هریتیج، ایران در بین 176 کشور جهان در رتبه 169 قرار دارد»)

تأثیر این هشت شاخص بر مردم ایران چه بوده است؟ ما می توانیم نتیجه این وضعیت را در چهار شاخص زیر مشاهده کنیم:

9. شاخص شادی (اطلاعات شاخص شادکامی ایران نشان می دهد که در حالی که میانگین شادی جهانی در بین 111 کشور در 10 سال گذشته 5.59 بوده است، میانگین این شاخص در ایران به 4.76 رسیده است که نه تنها کمتر از میانگین جهانی بلکه فاصله زیادی دارد. بسیار با کشورهای منطقه.”)
10. شاخص عواطف و خشم («ایرانی ها جزو 10 کشوری هستند که مردم آنها بیشترین تجربیات منفی روزانه را دارند»)
11. شاخص مهاجرت («ایران در بین سال‌های 2020 تا 2021 با افزایش 141 درصدی سریع‌ترین نرخ رشد مهاجرت را در جهان داشته و در سه سال اخیر این روند صعودی با سرعت بیشتری ادامه داشته است»)
12. شاخص خودکشی («آمار رسمی در ایران نشان می دهد که میزان خودکشی در ایران طی دهه گذشته بیش از 40 درصد افزایش یافته و از حدود 3500 مورد در سال به بیش از 5000 مورد رسیده است»).

توجه: مخاطبان محترم می توانند شاخص های دیگری را به این مجموعه اضافه کنند.

قسمت دوم

قرار است در جریان مناظره 21 نقد به نظرات سیاسی دکتر بیژن عبدالکریمی ارائه کنم. در جلسه اول فقط توانستم ده انتقاد خود را به ایشان عرض کنم و متأسفانه باید بگویم که ایشان در اکثر موارد از پاسخگویی به این انتقادات طفره می رفتند و در مواردی که پاسخ می داد پاسخ ایشان برای من قانع کننده نبود! این ده بررسی عبارتند از:

1. عدم قطعیت در تعریف گفتمان انقلاب: گفتمان انقلاب چیست و چه ویژگی هایی دارد؟ منظورتان سخنرانی جمهوری اسلامی است؟ پس چرا از عنوان انقلاب استفاده می کنید؟ تعریف دکتر بیژن عبدالکریمی از «گفتمان انقلابی» چیست؟

2. کدام تعریف از گفتمان انقلاب: تعریف رسمی گفتمان انقلاب چه ویژگی هایی دارد؟
1. ضد توسعه است (آقای عبدالکریمی سرمایه گذاری در عرصه نظامی را نشانه حرکت در مسیر توسعه می داند!)
2. ضدغربی است نه غربی یا غربی (این گفتمان در مواجهه با غرب دوگانگی کاذب ایجاد می کند: غرب ستیزی در برابر غرب گرایی) و گزینه سومی که برخی روشنفکران از آن دفاع می کنند، یعنی غرب گرایی انتقادی را نادیده می گیرد (حتی خود هایدگر هم چنین است. یک غربی منتقد). البته باید غرب تمدنی را از غرب سیاسی جدا کرد. این گفتمان دوگانگی کاذب ایجاد می کند و هرکس را که مخالف غرب ستیزی باشد غربگرا می خواند. در حالی که خودش عملا شرق شناسی کرده است.
3. خلاف حقوق بشر است.
4. ضد دموکراسی و کثرت گرایی و انحصاری است.
5- ضد مدرنیته است
6. مخالف آزادی است،
7. ضد علم و عقلانیت خود محور یا خودکامه است.
8. بدتر از همه، ارزش‌های رایج دوران مدرن را که محصول مجموعه‌ای از تلاش‌های اجتماعی و فکری بشر است، به‌عنوان ارزش‌های غربی رد می‌کند.
9. قطبی ساز: یکی از مهم ترین ویژگی های گفتمان انقلاب، قطبی شدن جهان و آدم است; تقسیم جهان به دو قطب دوست و دشمن. آقای عبدالکریمی به منتقدان هشدار می دهد که کشور را دو قطبی نکنند، در حالی که گفتمان مورد دفاع او مدام دو قطبی می شود. به جای طیف

3. موضع دوگانه در مورد انقلاب: آیا از انقلاب دفاع می کنید یا مخالف انقلاب هستید؟ اگر مدافع گفتمان انقلاب هستید چرا علناً انقلاب 57 را محکوم می کنید؟ و بارها گفته اید که اشتباه روشنفکران در سال 57 و قبل از آن را که به رژیم شاه حمله کردند و موضوع را سیاسی دیدند، تکرار نکنیم؟

اگر انقلاب اشتباه بود، پس چرا می گویید «شکست گفتمان انقلاب، شکست یک انقلاب بزرگ است» (عبدالکریمی، 14 آذر: 1403، صدای باشگاه).

4. کلمات متناقض در مورد توسعه: نمی گویید مشکل اصلی ما توسعه است؟ من هم می گویم مشکل اصلی ما توسعه سیاسی و اولاً توزیع قدرت است. چرا به این خاطر به من و امثال من حمله می کنید؟ همچنین نیروهای گفتمان انقلاب مخالف توسعه هستند.

5. انتقاد از وضعیت فعلی مسئولان: چرا نگران انتقاد از نیروهایی هستید که قدرت سیاسی و سایر منابع کشور را در اختیار دارند و بیشترین مسولیت را در شکل گیری شرایط کنونی به عهده دارند؟ آیا این نیروهایی که به گفته شما سازنده گفتمان انقلاب هستند، بیشترین مسئولیت را ندارند و بیشترین امکانات را در اختیار ندارند؟ چرا با انتقاد از عملکرد آنها ناراحت می شوید؟

6. اولویت بندی نادرست مسائل: آقای عبدالکریمی به جای اینکه بدحکومتی را مهم ترین مسئله زمان ما بداند، نظام سلطه را مهم ترین مسئله می داند! جالب اینجاست که بحث خود را پدیدارشناسانه معرفی می کند! چرا مشکل اصلی کشور را نظام حاکمیت می دانید؟ چرا وضعیت کنونی جامعه ایران را مهم ترین مسئله کشور نمی دانید؟ چرا روی بحران مشروعیت به اصطلاح «گفتمان انقلابی» تمرکز نمی کنید؟ و مختصات نظام سلطه چیست؟ آیا خود چین، روسیه و بلوک شرق نوعی نظام سلطه ایجاد نمی کنند؟ آیا گفتمان انقلاب شکلی از نظام سلطه ایجاد نمی کند؟ آیا گفتمان می تواند فارغ از ایجاد اشکال سلطه باشد؟
بنابراین شما در واقع، بدون اعتراف، خواهان شکل گیری اشکال جدیدی از سلطه هستید. مثلا چیزی شبیه امپریالیسم شیعه.

7. در نظر گرفتن مشکل ترین سیاست به عنوان مهمترین دستاورد: چرا مهمترین موفقیت گفتمان انقلاب را در قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی تعریف می کنید؟ چرا بر اساس شرایطی که در داخل ایجاد می کند ارزیابی نمی کنید؟ بعد بر اساس کدام منطق عملکرد جمهوری اسلامی را موفق می دانید؟ معیارهای آن چیست؟ آقای عبدالکریمی گفته است: گفتمان انقلاب در مقابل نظام سلطه شاهکار کرده است.

8. دوگانگی کاذب جامعه: تصور دو ملتی که شما همیشه از آن صحبت می کنید و ایران را متشکل از دو ملت می دانید نیز تصور نادرستی است. در واقع ما اکثریت یک ملت را داریم. بنابراین، پلورالیسم اجتماعی در همه جوامع وجود دارد. چرا این کثرت باعث می شود فکر کنید که ما نیاز به دولتی داریم که این کثرت را پوشش دهد؟

9. تحقیر حداقل همخوانی خودانگیخته روشنفکران و مردم: آقای عبدالکریمی همفکری روشنفکران و مردم در برابر حکومت بد را یک نکته منفی برای روشنفکران می داند. به جای اذعان به اینکه این نوع حکومت مشکل ساز بوده است. لذا به دروغ روشنفکران را به پوپولیست بودن متهم می کند.

10. مغالطه پهلان پناه در نفی روشنفکران: تفسیر نادرست از نظرات منتقدان (منتقدان متهم به تحلیل اخلاقی و روانی حکومت هستند؛ اینکه حاکمان بد هستند یا باید این حاکمان را تغییر دهیم و حاکمان دیگری بیاوریم). در حالی که انتقاد از روشنفکران در جهت بد حکمرانی است نه نقد اخلاقی و روانی حاکمان.

منبع: کانال دکتر محدثی

216216