دشمن سازی برای خدا – یوبیک آنلاین

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، وام هایی که بر خلاف شرایط بانک ها دسترسی به آن ها بسیار راحت است و در ازای دریافت سفته سریعا به صورت نقدی پرداخت می شود اما همه می دانیم که نام آن چیزی غیر از وام است! یا در بهترین حالت خرید و فروش قرض است که خالی از شبهه ربوی و غیر ربوی نیست.

الف نوشت: مخاطب در تماس با یکی از این آگهی دهندگان که بیش از چندین خط تلفن دارد، مبلغ وام را اعلام و تاکید کرد که شرط فقط سفته است که به مبلغ دو برابر وام پرداختی دریافت می شود. و با بازپرداخت 18 یا 24 ماهه. باش!

ممکن است بگویید چرا فردی که به ارزش‌های دینی یا حتی ارزش‌های انسانی معتقد است باید زیر بار این کار بیفتد، اما متأسفانه نمی‌توان به سادگی به این سؤال در سطح شخصی پاسخ داد. جدای از افزایش تبلیغات مربوط به این رفتار فجیع اجتماعی و اقتصادی که خود حاکی از تقاضای قابل توجه در این بازار است، باید آن را مانند سایر پدیده های اجتماعی که می توان به صورت «رابطه ای» درک و تبیین کرد، درک و تبیین کرد. تجزیه و تحلیل فردی وی به دنبال عناصر مرتبط با این پدیده بود که در گسترش آن دخیل هستند و همانطور که در ابتدای این مقاله ذکر شد، هیچ عاملی موثرتر از رفتار بانک ها در این زمینه نیست.

حتي اگر در تحليل اين پديده به جاي تحليل اجتماعي و ساختاري، به خود مردم و نقش اعتقادات آنها اشاره كنيم، آيا كسي توانسته به اين سوال افراد جامعه پاسخ دهد كه تفاوت سودهاي دريافتي وجود دارد. و پرداخت شده توسط بانک ها واقعاً زمانی است که کاملاً دقیق و حساب شده باشد – و گاهی با جریمه و سپرده گذاری همراه است – وام دادن به این شکل در خارج از بانک چه فایده ای دارد؟! چرا اولی درست و دومی غلط؟! البته پاسخ‌های مختلفی داده شده است، اما در قانع‌کننده بودن آن‌ها آنقدر تردید وجود دارد که حتی بسیاری از علمای دین در ایران یا سایر کشورهای مسلمان آن را نپذیرفته‌اند. اینکه گفته می شود قرارداد بین بانک و مشتریان، وکالت است نه قرض، و دادن و گرفتن سود نیز با این اعداد ربا است، به گفته بسیاری از متکلمان، کمکی به رفع شبهه نمی کند. که رفتار بانک ها ربوی است. در قرارداد وکالت گفته می شود که وکیل (بانک) از سپرده های مردم (موکلین) استفاده می کند و در سود و زیان این کار اقتصادی شریک می شود. آیا بانکی را دیده اید که در سرمایه گذاری خود اعلام ضرر کرده باشد و به همین دلیل پرداخت سود به سپرده ها را رد کرده باشد؟ به نظر نمی رسد قدرت بازپرداخت سود منظم توسط بانک ها ناشی از سودآوری کل سرمایه گذاری های بانک ها (با وجود زیان) باشد، اما این امر را احتمالا باید بیشتر تابعی از قدرت بانک ها در ایجاد تلقی کرد. پول!

از سوی دیگر، کدام وام گیرنده عادی وام (در واقع وام) می گیرد مگر به قصد و انگیزه تامین مخارج روزانه خود، نه سرمایه گذاری، به طوری که با این توجیه که بانک ها باید در سود سرمایه گذاری وام گیرنده سهیم باشند، در بازپرداخت این امر. وام، سود بیش از 20 درصد از وام / وام گیرنده شارژ می شود؟! آن هم با جریمه و سپرده!

وقتی پاسخ قانع کننده ای وجود نداشته باشد یا حداقل مورد قبول اکثریت برای این گونه سوالات و نمونه های مشابه باشد، زمانی که گرفتن وام از بانک ها بسیار سخت و گاه غیرممکن شده است، وقتی مشکلات معیشتی عرصه را بر مردم تنگ کرده است، اینطور نیست. جای تعجب است که چنین شاهد گسترش بی حد و حصر و علنی دشمنی با خدا باشیم! در واقع باید گفت این بانک ها برای خدا دشمنی می کنند! آن هم در شرایطی که طبق ماده 595 قانون مجازات اسلامی ایران، ربا جرم محسوب شده و مجازات آن: «مرتکب اعم از رباخوار، رباخوار و واسطه بین آنها علاوه بر رد. اضافه به صاحب مال به مدت شش ماه تا سه سال حبس و تا 74 ضربه شلاق و معادل ربا محکوم می شود. به عنوان جریمه