چگونه در نهایت خوب باشیم و سرانجام خوب بودن چیست؟

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، پاسخ های استاد شیخ حسین انصاریان به سوالات جوانان را می خوانید:

مدت کوتاه زندگی انسان در دنیا با زندگی آخرتی که بی حد و حصر است و پایانی ندارد قابل مقایسه نیست. بنابراین تحمل سختی ها و مشکلات در مدت کوتاه زندگی در دنیا اگر عاقبت خوبی داشته باشد و با سعادت اخروی همراه باشد به عاقبت به خیر تعبیر می شود. به عبارت دیگر: غایت به معنای غایت، غایت و نتیجه اعمال است و غایت به خیر به معنای مجموعه فعالیت ها و کارکردهایی است که پایان آن برای انسان خیر و سعادت را در پی دارد.

البته شادی درجاتی دارد. با توجه به اینکه تنوع و مطلق گرایی در فطرت او نهادینه شده است، انسان به هیچ درجه ای از سعادت و نعمت مادی یا معنوی راضی نمی شود و مرتبه بالاتری می طلبد. این حالت نه تنها برای انسان در دنیای محدود وجود دارد، بلکه در آخرت نیز ادامه دارد. بنابراین یکی از نام های قیامت، یوم الحسراء و یوم الطغبان است، یعنی روزی که نه تنها گنهکاران در آه حسرت و حسرت می سوزند و شکست می خورند، بلکه آه نیز می کشند. و حسرت و حسرت و پشیمانی شدید بر مردم نیکوکار می آید، چرا بیشتر کار نیک نکردند تا به بالاترین مرتبه بهشت ​​برسند. مرتبه رضای خداست و نهایت تقرب به خدا و ارتباط با مطلق حقیقی. دستوری که همه نعمت ها و سعادت ها در برابر آن ناچیز است. این زمانی است که قرآن می فرماید: رضی الله عنه و رحمه الله.

بنابراین غایت خیر یعنی اتصال به فیض و رحمت مطلق و بی پایان و رسیدن به نقطه ای از قرب الهی که نتیجه آن رضایت و رضایت خداوند از انسان و انسان از خدا و مطلق گرایی انسان با رسیدن به مقصد مطلق واقعی است. . ، اشباع شده و به آرامش مطلق دست یابید.

ب) برای بهتر شدن در نهایت چه باید بکنیم؟

با توجه به مفهوم عاقبت به خیر و تبیین فوق می توان این سوال را مطرح کرد که چه کنیم تا به مقام قرب الهی برسیم و با جلب رضایت خداوند متعال از سرچشمه لطف و رحمت خاص خداوند بهره مند شویم. به نزدیکان و شادی؟ دریافت کنید

برای روشن تر شدن موضوع و پاسخ دقیق تر، می توان سؤال را در قالب چند سؤال مفصل تر به شرح زیر ارائه کرد:

الف- منظور از امکان پایان و پایان کار برای خیر و سعادت چیست؟ آیا فقط به معنای آخرت است یا شامل دنیا می شود؟

2- آیا خیر فقط به معنای خیر معنوی است یا خیر مادی را نیز شامل می شود؟

3- عوامل و ابزارها یا سازوکارهایی که موجب خیر و سعادت در عاقبت امور انسان می شود کدامند؟

آیات و روایات به تمامی سؤالات مذکور پاسخ داده اند. برخی از آنها در زیر بررسی می شود.

الف) قرآن کریم عاقبت به خیر و عاقبت به خیر می داند از آن مؤمنانی که با عمل صالح ایمان را به خود تأیید و نهادینه کرده اند: الژین آمنوا و املوا الصالحات، طوبی لحم و حسن مآب;[۶۵] كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، بهترين زندگى براى آنان و عاقبت كارشان بهترين عاقبت است. ذکر جمله کوتاه طوبی لهم به صورت مطلق به معنای بهترین زندگی، بهترین نعمت، بهترین آرامش (آرامش معنوی و فکری)، بهترین دوستان و بهترین لطف خداوند، (و بالاخره بهترین عاقبت و عاقبت است). ) برای کسانی که ایمان، محکم و از نظر عمل، پاک و فعال، صالح و خدمتگزارند.

اگر در احادیث متعددی بخوانیم طوبی نام درختی است که در خانه پیامبر و علی (ع) در بهشت ​​است و شاخه های آن در همه جا و بر سر همه مؤمنان و بر همه خانه هایشان گسترده شده است. بیان این حقیقت که: ایمان و عقیده و عمل صالح در پرتو مطلق پیروی از ولایت پیامبر اسلام (ص) و ولایت علی بن ابیطالب و غیره. امامان به ظهور بهترین عاقبت و سرنوشت دنیا و آخرت منجر شود.

ب) و سرانجام برای پرهیزگاران; مسأله عاقبت به خیر و عاقبت به خیر و سعادت، تقوای نیاکان است. با عبارت «والاقبه للمتقین» در سوره های اعراف و قصص عاقبت به خیر دنیا و آخرت از اهل تقوا است؟ شمرده می شود

در این دو سوره شرایط و ابزار لازم برای پیروزی حضرت موسی (ع) و مؤمنان بر فرعون و دیگر ستمگران بیان شده است. به عبارت دیگر: سعادتمند و نتیجۀ نیکو در دنیا و آخرت از آن کسانی است که تقوا پیشه کرده اند و در میدان عمل به رعایت اصول تقوا و شرایط و احکام پیروزی و پیروزی پایبند هستند. پایان خوب است

در سوره اعراف سه شرط پیروزی بیان شده است:

1- ایمان به خدا و استعانت از او.

2- دعوت به صبر و استقامت در کار و شکیبایی

3- پس از نصیحت در زمینه ایمان و اخلاق، به عرصه عمل روی می آورد و می گوید: با قوت و تقوا بنده خدا شو تا خداوند حاکمیت دنیا را به تو بسپارد و تو را وارث قرار دهد. از مال و قدرت و حکومتش، زیرا عاقبت پیروز آن از آن پرهیزگاران است: و عاقبت از آن پرهیزگاران است.

در آیه 96 این سوره می فرماید: اگر اهل آبادی ها و جوامع بشری با ایمان به خدا و لوازم آن، اعتقادات خود را خالص می کردند و در عرصه عمل و گفتار و رفتار، تقوا و تقوا پیشه می کردند، نصیب ما می شد. ما از آسمان و زمین بر آنان می‌ریختیم، اما آنان در عمل یا در عقیده و عمل، حق را تکذیب کردند. ما نیز آنها را به کیفر اعمالشان (و عقایدشان) مجازات کردیم. یعنی وضعیت ناگوار آمیخته با ظلم و تبعیض در جهان امروز نتیجه انحراف انسان از تقوای فکری و عملی یا سکوت و بی عملی آنان در برابر انحرافات است.

هنگامی که علی علیه السلام ابوذر را که توسط عثمان به ربذه تبعید می شد بدرقه می کرد، به او گفت: ای ابوذر! اگر آسمان و زمین به روی کسی بسته باشد، ولی تقوا پیشه کند، خداوند برای او روزنه ای ایجاد می کند. قرآن در مورد مواهب و نعمت هایی که در آخرت به پرهیزکاران نصیب می شود می فرماید: اهل تقوا عاقبت به خیری دارند. بهشت جاویدان که درهایش به رویشان باز است برایشان آماده است.

وقتی به بهشت ​​می رسند، نگهبانانش به آنها می گویند: سلام بر شما! وارد شوید و جاودانه باشید. چه خانه خوبی (و پایان کار). پرهیزگاران وارد بهشت ​​ابدی می شوند که نهرها از زیر آن جاری است. هر چه آنها بخواهند وجود دارد (و برای آنها آماده است). خداوند به پرهیزگاران پاداش می دهد. پس تقوای پیشگامان را نجات می دهیم و ظلم پیشگامان را در جهنم رها می کنیم – در حالی که آنها زانو زده و ذلیل شده اند. خداوند پرهیزگاران را با رستگاری و توفیق آزاد می کند (به گونه ای که) نه بدی به آنها می رسد و نه رنجی و نه غم و اندوه.

خلاصه و نتیجه گیری بحث:

1- اگر همه شرایط و احکامی که برای تحقق عاقبت به خیری لازم است مهیا شود، سرنوشت خوب و غایتی توأم با خیر و سعادت در دنیا و آخرت نصیب انسان می شود.

2- خیر و صلاح عمومی، مادی و معنوی، جسمی و معنوی، فردی و اجتماعی در اختیار انسان یا جامعه ای سعادتمند قرار می گیرد و عاقبت به خیر می شود.

3- عوامل و ابزارهایی که موجب خیر و سعادت می شود عبارتند از:

ایمان پاک و خالص، رعایت تقوا و انجام عمل صالح; همه کارها باید رنگ خدا داشته باشد و برای جلب رضایت او و یاری گرفتن از او انجام شود. در برابر سختی ها و مشکلات صبور و پایدار باشید. بده، به عاقبت و نتیجه آن فکر کن، پس اگر عاقبت کار خوب است یا مقدمه لازم و راه درست رسیدن به خیر است، آن را دنبال کن و اگر به بیراهه رفتی. بود، از آن اجتناب کنید.

امیرالمومنین (ع) فرمودند: آینده نگرترین مردم کسانی هستند که شعار و برنامه شان صبر و اندیشیدن به عاقبت کارها و نتیجه اعمالشان است.

توجه: از دیدگاه یک انسان پاک، ممکن است انسان بدبخت و تاریکی را که پس از چند صباح از راه گناه و بی تقوایی به نقطه ای رسیده است، شاد و صالح، پارسا، غیور و شجاع نامید. ممکن است شخص را محروم و بدبخت نامید، اما تره هستی نوشته اند: مردم در ارسا گاتی شرافتمندانه زندگی می کنند و در تاریخ عادل، مؤمن، غیور و شجاع می مانند. علی (علیه السلام) می فرماید: کراهت از طحمد غایت خیر است. یک چیز بد با پایان خوب بهتر از یک چیز خوب با پایان بد است.